WYPISY Z URUSKIEGO DOT. JANKOWSKICH
WYPISY
Z URUSKIEGO DOT. JANKOWSKICH
***
Trzeci
syn Jana-Antoniego Maliszewskiego, Leon, łowczy
brzesko-litewski 1775, otrzymał na lat 50 starostwo zadeykańskie (V. Log.),
podstoli brzesko-litewski 1787 - 1790, podczaszy 1780 - 1786, cześnik 1773,
zawiera układ z Franciszkiem Jankowskim
1782 (Don. gr. 98 fol. 470), oraz ceduje wójtowstwo wsi Pszczonów 1793; był też
skarbnikiem sochaczewskim 1786 (Don. Gr. warsz. 102, fol. 1076). Nie żył już
1796, gdyż w tym roku wdowa po nim Zofja Orłowska, 2-v Ludwikowa Buynowa, czyni
zapis dożywocia z drugim mężem (Don. War. 111, 1122). Miał on synów:
Felixa-Antoniego, ur. 1786, Józefa-Wojciecha, ur. 1790 i Alexandra-Gabrjela,
ur. 1793, ochrzczonych u św. Jana w Warszawie, wylegitymowanych zaś w Galicji
Zachodniej omyłkowo z h. Gryf. Po Felixie-Antonim z żony Tekli Zielińskiej h.
Świnka, łowczanki zakroczymskiej, synowie: Leon 1843, a Felix i Konstanty 1844,
oraz córka Eufrozyna-Marjanna-Magdalena wylegitymowani w Król. Pol. z h.
Godziemba. (Akta Galicyjskie, Quaterniones). [t.3]
II. Marcin Piskorski ur. 1762, zm. 18. 1.
1827, właśc. folwarku Trzciano, z pierwszą żoną Katarzyną Zielińską (ur. 1764,
zm. 1791) miał prócz córki Jadwigi ur. 1785, zm. 1854 (4-krotnie zamężnej: z
Piotrem Zarodkiewiczem, z Janem Borowskim, oraz z Jakóbem i Kazimierzem braćmi Jankowskimi), synów dwóch: Macieja ur.
24. 2. 1788, zm. po 1822 i Jana ur. 24. 6. 1790, zm. 1842 (ten 1821 pośl.
Apolonję Samulską i stał się antenatem odnogi „cymbarskiej", zaś z drugiej
żony, Konstancji Kempińskiej h. Lis (ur. 1775, zm. 26. 3. 1831) miał prócz
córek: Marjanny ur. 1804, zm. 20. 1. 1837 (ta 1830 pośl. Mikołaja
Kilaszewskiego ur. 1804, zm. 20. 1. 1837) i Magdaleny ur. 1814, zm. 1930 -
synów czterech: Michała ur. 26. 9. 1794, zm. po 1836 (ten pośl. 1826 Annę
Gołąmbską h. Ogończyk ur. 1802, z której syn Wawrzyn ur. 2. 8. 1827 i 3 córki)
- Wojciecha (o nim niżej) - Mateusza ur. 5. 9. 1799, zm. po 1831 (miał syna
Franciszka) - Marcina ur. 2. 11. 1808 zm. 1853 (ten był oż. z Jadwigą Trepka-Trepkowską
h. Topór ur. 1802, z której syn Franciszek ur. 1837.[t.3 za tom XIV str. 48/49]
IV. Paweł Piskorski, syn Wojciecha, wnuk Marcina,
prawnuk Andrzeja, (założyciel odnogi „Gajewskiej") ur. 3. 10. 1844 w
Ludowicach, z Anastazją z Cyrklaffów, wdową Reiskową, ur. 16. 4. 1846 w
Myśliwcu, zm. 26. 5. 1918 w Wąbrzeźnie, którą pośl. 24. 2. 1873 w Kowalewie, ma
potomstwo:
1) Hieronim ur. 30. 9. 1874, zm. 5. 12. 1889,
2) Marcin (o nim niżej),
3) Anastazja ur. 27. 2. 1879, zm. 1932,
4) Jan ur. 1881, zm. 1883,
5) Euzebjusz ur. 14. 8. 1883 (tegoż Anny Jankowskiej, zm. 2. 10. 1930, córka
Eleonora zaśl. 1931 Leonarda Ramczykowskiego),
6) Marja ur. 9. 4. 1886, zaśl. 16. 9. 1910 Romana Zaporowicza,
7) Cecylja ur. i zm. 1888,
8) Mikołaj-Bronisław ur. 10. 9. 1891 w Wąbrzeźnie.[j.w]
Mateusz Junosza z Podosia Podoski, elektor 1764 r., kapitan w. kor.,
zaślubił 2 maja 1782 w Starej Rawie Teklę z Rafałowiczów h. własnego, wdowę po
Babskim, burgrabim rawskim; jedyny syn z tego małżeństwa, Kazimierz-Ludwik, ur.
2 kwietnia 1801 r. w Kłudnie, (metr. w Klwowie), obrawszy karjerę prawniczą,
piastował w latach 1838 - 1841 urząd podsędka warszawskiego; w r. 1844 adwokat
przy sądzie Apelacyjnym Królestwa, następnie mecenas przy Senacie Polskim.
Podsędkowi Kazimierzowi-Ludwikowi Heroldja Królestwa Polskiego w dniu 28
października 1848 r. przyznała stare szlachectwo dziedziczne, z herbem Junoszą,
jako synowi Mateusza Junoszy z Podosia Podoskiego i wnukowi Jana Kantego,
skarbnika raciaskiego, ożenionemu z Salomeą z Maszadrów, a mającemu syna
Pantaleona-Ludomira. Następnie Kazimierz-Ludwik został wpisanym do ksiąg
szlachty dziedzicznej przed ogłoszeniem prawa, pod Lit. P Nr. 7844).
Pantaleon-Ludomir wylegitymowany w Królestwie między 1851-53, uczestnik
powstania 1863 r., wysłany na Sybir, pozostawił jednego syna Włodzimierza.
Oprócz Pantaleona-Ludomira, miał Kazimierz-Ludwik dwie
córki: Tomiłę, za N. von Starschedel, i Kazimierę, za Ludwikiem Dąbrowskim,
oraz syna, Czesława, dziedzica Olesina, żonatego z Katarzyną Morgat Czesław po
długiej chorobie zmarł w 1869 r., zostawiając troje dzieci: Henryka, Gabryelę
młodo zmarłą i Józefa-Kazimierza; wdowa zaś po nim w dwa lata później wyszła
powtórnie zamąż za Dzikowskiego.
Józef Kazimierz, ur. 18 marca 1864 r. w Miedźnie,
doktór medycyny w Warszawie, umarł 1919 r.; z żony swej, Janiny z Lubowidzkich
h. Topacz, córki Karola, właściciela dóbr Widzewo, i Jadwigi z Cichowskich,
miał dwóch synów: Bohdana-Czesława-Karola i Janusza-Gustawa-Marjana, i dwie
córki: Irenę ur. 1896 r. za Michałem Sokolnickim, ministrem pełnomocnym,
ostatnio posłem w Kopenhadze, i Marję, ur. 1900 r. za Józefem Jankowskim w Unisławicach, na Kujawach.[ Tom XIV, str.
151/156]
FAJEWSKI. Licznie
rozrodzeni w pow. przedeckim; piszą się z Fajewa. Wawrzyniec i Piotr, synowie
Bartłomieja, posesorowie wsi Prosna Nadroznego 1520 r. Ich brat Stanisław,
dziedzic części Pazdyce 1533 r. Wawrzyniec ustąpił części dóbr Siedlisk i
Prosną braciom swym, Stanisławowi i Jakóbowi 1539 r. Łukasz, Maciej, Szymon,
Piotr i Bartłomiej zastawili części Sławęcina swemu ojcu Wawrzyńcowi 1564 r.
Stanisław, syn Jana, zapisał dożywocie żonie swej Dorocie Krzyżanowskiej 1583
r. Wojciech, syn Stanisława, wprowadzony do części Fajewa 1583 r. Walenty, syn
Stanisława, z żoną Agnieszką sprzedał część dóbr Prosną 1589 r. Władysław i
Stanisław, synowie Jana, współdziedzice części Sławęcina 1596 r. Władysław
żonaty z Barbarą Zbijewską 1601 r. Wawrzyniec, syn Jana, żonaty z Dorotą Jankowską 1606 roku. Jan, syn
Stanisława i Krzyżanowskiej, otrzymał od matki części dóbr Stróże 1607 roku
(Ks. Grodzkie Przedeckie Recognitionum).[t.4]
Heronim Grodzicki, poborca nurski 1618 r. Jan,
podkomorzy różański, poseł na sejm 1623 r. Stanisław, syn Mikołaja, cześnik
łomżyński 1678 r., mąż wielkiej prawości i wymowy. Tomasz, starosta wizki 1683 r.
Aleksander-Józef, stolnik ciechanowski, stronnik Stanisława Leszczyńskiego 1705
roku. Wincenty, ze stolnika zakroczymskiego kasztelan ciechanowski 1728 roku,
umarł 1729 r. Tomasz, Jezuita, rektor kolegium warszawskiego, a po supresyi
zakonu proboszcz parafii św. Andrzeja w Warszawie, tyle odznaczył się
pobożnością, miłosierdziem i opieką biednych, że go nazywano apostołem
Warszawy; autor i kaznodzieja, umarł 1802 r.
Po Franciszku, dziedzicu dóbr Górki w 1698 r.,
pochodzący: Jan Nepomucen, syn Franciszka i Tekli z Biegańskich, dzierżawca
dóbr w pow. kujawskim, w 1837 r., Józef, syn Mikołaja, urzędnik celny, w 1839
r., Piotr, syn Wojciecha i Wiktoryi z
Jankowskich, 1849 roku, Jan, syn Tomasza, w 1855 r., oraz Kazimierz i
Józef, w wojsku ros., synowie Franciszka i Kunegundy z Gostkowskich, w 1857 r.
wylegitymowani w Królestwie.[t.4]
Po Jerzym
Grodzińskim,
dziedzicu dóbr Przybyszki, w ziemi gostyńskiej 1731 r., z żony Maryanny Jankowskiej, córki Jana,
komornika inowrocławskiego, syn Józef, po którym z Katarzyny Sojeckiej synowie,
Tadeusz i Antoni.[t.4]
Antoni
Grodziński,
młodszy syn Józefa i Jankowskiej,
zaślubił Katarzynę z Łubów i z niej pozostawił syna Walentego, wylegitymowanego
w Królestwie 1839 r., po którym z żony Magdaleny Łubieńskiej syn Władysław, urzędnik
w Banku Polskim, dziedzic dóbr Zakrzów Kościelny, radca Towarzystwa Kredytowego
gub. radomskiej 1861 r.[t.4]
Po Łukaszu
Gumińskim
h. Rola, dziedzicu dóbr Okoleniec, w wojew. poznańskiem 1789 r., z żony Katarzyny Jankowskiej syn Michał,
ożeniony z Elżbietą Fabianowską, miał syna Szymona, w wojsku ros.,
wylegitymowanego w Królestwie 1858 r.[t.5]
HACZYŃSKI
h. SAS.
Andrzej, syn Pawła i Agnieszki z Bojarskich, wnuk Michała i Anny z Siemińskich,
wylegitymował się z synem Józefem, urodzonym z Magdaleny Jakubowskiej, w
grodzie trembowelskim 1782 r. Z drugiej jego żony Magdaleny Jankowskiej synowie, Tomasz, ur. 1783 r., z synami, Janem
ur. 1809 r. z Maryi z Gorzkowskich i Marcinem ur. 1815 r. z Maryi ze
Złobickich, oraz Maciej, ur. 1791 r., z synami: Janem, Marcinem, Dominikiem,
ur. 1815 r., z Barbary z Wyrzykowskich, udowodnili swe szlachectwo w Stanach
galic. 1830 r. Michałowi, Józefowi, Janowi i Antoniemu, braciom rodzonym,
odmówiły 1799 r. Stany galic. zatwierdzenia szlachectwa z powodu niedopełnienia
pewnych formalności (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza).[t5]
JAWORSKI h. SAS. Hrabiowie i szlachta. Licznie rozrodzeni na Rusi
Czerwonej i w Małopolsce. Ich protoplasta Wańcza z synami: Chodkiem, Jankiem i
Zankiem, pochodzący z Węgier, dostali od Władysława Jagiełły w 1431 r.
pustosze, zwane Turek, na Rusi Czerwonej, i założyli na niem trzy osady: Turkę,
Jaworę i Ilnik; przywilej ojca zatwierdził im król Władysław III w 1444 r., a
ich potomkowie: Roman Jaworski, Dymitr Turecki, Iwaszko i Fedor Ilniccy,
właściciele wsi Turka, w ziemi przemyślskiej, otrzymali w 1519 r. od króla
Zygmunta I zatwierdzenie pierwotnego nadania. Od tych trzech wsi, powyżej
wymienionych, wzięły nazwiska trzy rodziny: Turecki. Jaworski i Ilnicki;
Jaworscy rozdzielili się na kilkanaście linij, rozróżniając się przydomkami: z
Jawory, Cybowicz, Fajewicz, Gołdycz. Kosaczewicz, Kotarbowicz, Petraszewicz,
Piorkowicz it. d.
Linia pisząca się z Jawory stale aż do ostatnich
czasów była wierną wyznaniu grecko-wschodniemu i gorąco stawała w jego obronie,
gdy inne linie przeszły na unię i wyznanie katolickie. Z linii wyznania
grecko-wschodniego. Sylwester, biskup perejasławski, był jednym z
najzaciętszych przeciwników unii kościoła na synodzie brzesko-litewskim 1596 r.
Bazyli, poseł na sejm 1648 r., protestował przeciw restytucyi biskupa
przemyślskiego Hulewicza. Stefan, Bazylianin, teolog, profesor i kaznodzieja w
Kijowie, pozyskawszy względy cesarza Piotra I, został od niego mianowany
naprzód arcybiskupem riazańskim, a w 1702 r. patryarchą moskiewskim; prezes
najwyższego Synodu 1721 r., umarł 1722 r.
Z innych linij. Samuel, komornik ziemski sanocki 1650
r. Jerzy i Stefan podpisali elekcyę 1697 r. z wojew. ruskiem. Jan, stolnik
mozyrski i rotmistrz królewski 1712 r. Po Jakóbie, podczaszym trembowelskim, z
żony Anny Bukowskiej, córka Jadwiga za Maciejem Załęskim, miecznikiem czerskim
1740 r. Karol, miecznik owrucki, żonaty z Katarzyną Ochryńską 1742 r. Andrzej,
miecznik mozyrski, miał synów, Franciszka i Andrzeja Mikołaja 1750 r. N.,
pisarz ziemski sanocki około 1750 r., zebrał znaczny majątek, który po
bezpotomnym odziedziczywszy brat, kanonik przemyślski, obrócił cały na dobro
kościoła, fundował Kapucynów w Krośnie i podźwignął z upadku kilka kościołów, a
mianowicie w Sanoku i Lisku. Stefan, skarbnik chełmski 1764 r. Jerzy, podczaszy
nurski, zaślubił Magdalenę Nowosielecką i z niej pozostawił córkę Maryannę za
Ludwikiem Sobolewskim 1770 r. Bonawentura, regent skarbu koronnego 1768 r.
Grzegorz, podsędek, a Józef, komornik przemyślscy 1780 r. Bazyli, wojski buski
1780-1794 r. Józef i Jan, oficerowie w wojsku koronnym 1790-1794 r. Wincenty,
radca pow. soleckiego 1813 r. Ignacy, podpisarz sądowy w Stopnicy 1825 r.
Teodor, podpułkownik, i Stanisław, dziekan opatowski 1830 r. Zacharyasz, syn
Andrzeja, urzędnik w gub. podolskiej 1859 r. Henryk, syn Michała, sędzia
Trybunału w Płocku 1874 r.
Jakób i Andrzej, synowie Jana i Anny Komarnickiej,
wnukowie Piotra i Anastazyi Kulczyckiej, 1793 r., a po Jakóbie z Heleny
Witkowskiej synowie: Jan-Amos, Michał, Szczepan i Andrzej 1805 r.
wylegitymowani w Galicyi z przydomkiem Balowicz.
Jacek, syn Michała i Katarzyny z
Ihnaciowiczów-Jaworskich, wnuk Samuela i Maryanny z Ilnickich, 1782 r., a
Grzegorz, syn, Jan, Józef, Andrzej i Mikołaj, wnukowie Jacka, 1849 r.
wylegitymowani w Galicyi z przydomkiem Cybowicz.
Jacek, Jan, syn Stanisława, wnuk Aleksandra, Grzegorz,
syn Michała i Maryi Ortyńskiej, Antoni, syn Stefana i Maryanny Szeptyckiej,
Aleksander i Eliasz, synowie Stanisława i Anastazyi Śniatyńskiej, Mikołaj,
Andrzej, Bazyli i Antoni, synowie Bazylego, Symeon i Tomasz, synowie Grzegorza,
Bazyli, syn Andrzeja, Samuel i Mikołaj, synowie Andrzeja, Michał i Jerzy,
synowie Jacka, a po Samuelu wnukowie, Jan i Michał, synowie Stefana i Maryanny
Doskowskiej, Jan, syn Jana, z synem Mikołajem, oraz Aleksander, syn Stefana,
Aleksander, Teodor i Ignacy-Eliasz, synowie Aleksandra, Jan i Mikołaj, synowie
Stefana, wylegitymowani w Galicyi 1782-1845 z przydomkiem Czerwakowicz.
Teodor i Paweł, synowie Jana i Heleny Kopystyńskiej,
wnukowie Jana i Eufrozyny Turzańskiej, wylegitymowani w Galicyi 1782 r. z
przydomkiem Czerwakowicz-Chuda.
Tadeusz, Józef, Antoni i Kazimierz, synowie
Aleksandra, a po Tadeuszu wnuk Karol-Jan, syn Pawła, oraz Michał wylegitymowani
w Galicyi 1782-1834 z przydomkiem Dubik, a Antoni z synami: Feliksem,
Wincentym i Janem, oraz Wincenty z synami, Mikołajem i Kacprem i inni jako
Dubikowie-Jaworscy zapisani do ksiąg szlachty gub, mińskiej 1802 r.
Stefan i Paweł wylegitymowani w Galicyi 1782 r. z
przydomkiem Fajewicz.
Jerzy i Jan, synowie Jana, Jan, Teodor i Jan, synowie
Jacka, oraz Jerzy, syn Jerzego, 1782 r., a Piotr, syn Jana i Anastazyi
Pasławskiej, wnuk Jacka, 1801 r. wylegitymowani w Galicyi z przydomkiem Gołdycz.
Antoni, trzech Janów, dwóch Jerzych, Jan, syn Jana,
Szczepan i Teodor wylegitymowani w Galicyi 1782-1850 r. z przydomkiem Gołdycz-Leniewicz,
a Grzegorz, syn Jacka, Michał, Eliasz i Jan z synami, Grzegorzem i Teodorem
wylegitymowani w Galicyi 1782 r. z przydomkiem Gołdycz- Worączak.
Antoni-Andrzej, trzech Bazylich, czterech Grzegorzów,
trzech Jakóbów, dwóch Michałów, Maciej, Mikołaj, Onufry, dwóch Piotrów, Samuel
z synem Janem, Szymon, dwóch Szczepanów, czterech Teodorów, oraz Mikołaj, wnuk
Bazylego, Franciszek i Ignacy, synowie Mikołaja, wylegitymowani w Galicyi 1782-1844
r. z przydomkiem Horoszkowicz.
Jan, syn Andrzeja, Jan, syn Teodora, Jakób z synami,
Maciejem i Michałem, Michał, Andrzej i Piotr, synowie Bazylego, Bazyli, syn
Andrzeja, komornik bełzki, Bazyli, Dymitr, dwóch Jacków, trzech Grzegorzów,
Mikołaj, Aleksander, Samuel, trzech Teodorów, Jan, Zacharyasz z synami:
Tomaszem, Ignacym i Grzegorzem, oraz Stefan i Aleksy wylegitymowani w Galicyi
1782-1832 r. z przydomkiem Ichnaciewicz.
Szczepan, trzech Grzegorzów, dwóch Jerzych, czterech
Aleksandrów, siedmiu Janów, Łukasz, dwóch Bazylich, Mikołaj, czterech Teodorów,
Konstanty, Eliasz, trzech Andrzejów, dwóch Piotrów, dwóch Michałów, Jacek,
Bazyli, Michał, i dwóch Janów, a Bazyli, Jacek, Jan i Michał, synowie
Aleksandra, Jan i Grzegorz, wnukowie Teodora, Andrzej, wnuk Jana, oraz Michał i
Andrzej, wnukowie Jana, wylegitymowani w Galicyi 1782-1842 roku z przydomkiem Josypowicz
n. Jusypowicz.
Paweł, dwóch Janów, dwóch Jerzych,
Dymitr, Szczepan, Bazyli, Mikołaj, Józef, Stanisław z synem Łukaszem i tego
synowie, Szczepan i Jan wylegitymowani w Galicyi 1782-1808 r. z przydomkiem
Kosaczewicz, a Teodor i Ludwik, synowie Stanisława Jaworskiego i
Magdaleny Jankowskiej, z przydomkiem z Jawory Kosaczewicz 1806
roku.
Szczepan i Piotr, bracia, wylegitymowani w Galicyi
1782 r. z przydomkiem Kotarbowicz.
Piotr, syn Szymona, dwóch Janów, Andrzej, Teodor,
Michał, Grzegorz, Stefan i Bazyli wylegitymowani w Galicyi 1782-1806 r. z
przydomkiem Liskowicz v. Łyskowicz.
Czterech Teodorów, dwóch Grzegorzów, ks. Teodor,
trzech Bazylich, Mikołaj, pleban w Łosińcu, Paweł, dwóch Bazylich, trzech
Michałów, trzech Janów, Piotr, Kajetan, Józef, Szczepan, Kazimierz, dwóch
Stefanów i Ignacy, oraz Piotr, syn, a Jan i Jakób, wnukowie Michała, i Mikołaj,
syn i Józef, wnuk Józefa, wylegitymowani w Galicyi 1782-1854 r. z przydomkiem Martycz.
Piotr, Michał, Antoni i Jakób, synowie Stefana,
wnukowie Andrzeja, wylegitymowani w Galicyi 1795 r. z przydomkiem Miryowicz.
Dwóch Mikołajów, Łukasz, Pantaleon, Szczepan, Tadeusz,
dziesięciu Janów, dwóch Piotrów, Gabryel, dwóch Grzegorzów, Paweł, trzech
Michałów, Jacek, Kajetan, dwóch Teodorów, Jerzy i Eliasz, oraz Szczepan i Jan,
wnukowie Michała, Jan, Łukasz, Auksenty, Teodor i Andrzej, synowie Jana,
wnukowie Mikołaja, Ignacy, syn, Jakób, wnuk Mikołaja, Piotr i Łukasz, wnukowie
Mikołaja, wylegitymowani w Galicyi 1782-1849 r. z przydomkiem Ostraszewicz.
Jan z wnukiem Piotrem, Mikołaj i Bazyli, synowie
Michała, Antoni, syn Andrzeja, Daniel, Szczepan i Jan wylegitymowani w Galicyi
1782- 1841 i z przydomkiem Petraszewicz.
Jan, syn Stanisława, Konstanty, syn Jana, Tomasz i
Jerzy, synowie Stefana i Maryanny Komarnickiej, Stefan, syn Jerzego, oraz
Onufry, Michał i Bazyli, wnukowie Konstantego, wylegitymowani w Galicyi
1782-1833 r. z przydomkiem Piorkowicz.
Dwóch Janów, Dymitr, Jacek, Łukasz, Jerzy, trzech
Bazylich, Teodor, Szczepan, Piotr, Marcin, Stanisław, Andrzej, Eliasz, Jan, syn
Teodora, Jan, syn Piotra, Jan, syn, Konstanty i Jakób, wnukowie Piotra,
Aleksander, syn i Teodor, wnuk Stanisława, wylegitymowani w Galicyi 1782-1846
r. z przydomkiem Piszkowicz, a Grzegorz Nazyanzeński, sędzia, ostatnio
prezes sądu przemyślskiego, Aleksander, komornik graniczny, Bazyli i Andrzej,
synowie Stefana, wylegitymowani w Galicyi 1782 roku z przydomkiem z Jawory i
Turki Piszkowicz.
Piotr, syn Jerzego i Maryanny Horodyskiej, wnuk Jana i
Tacyanny Bilińskiej, prawnuk Michała i Maryanny Tuszyńskiej, wylegitymowany w
Galicyi 1782 r. z przydomkiem Piszkowicz, zaślubił Teresę Kropiwnicką i z niej
miał synów: Jana, Mikołaja, Teodora i Jakóba. Z nich Teodor, radca sądu
kryminalnego we Lwowie, z żony Katarzyny Kuczyńskiej pozostawił syna
Apolinarego-Jakóba, posła na sejmy galicyjskie i do rady państwa, ministra dla
Galicyi, tajnego radcę i kawalera austryjackich orderów 1891 r., po którym z
żony Otylii Malinowskiej synowie, Kazimierz żonaty z Maryą Chrząszczówną i
Tadeusz.
Jakób, najmłodszy z synów Piotra i Kropiwnickiej, miał
syna Jana, zm. 1901 r., po którym z Julii z Bandrowskich synowie: Mikołaj,
radca sądu apelacyjnego w Serajewie, Józef, pleban grecko-kat. w Łuczyńcach,
żonaty z Natalią Czapelską i Włodzimierz.
Paweł, Bazyli i Jerzy 1782 r., a Andrzej, syn
Bazylego, 1805 r. wylegitymowani w Galicyi z przydomkiem Romanowicz.
Andrzej, syn Jana, Szczepan i Teodor, synowie Jana,
Teodor i Szczepan, synowie Jacka, Michał, syn Teodora, Jerzy, syn Bazylego,
Michał, syn Aleksandra, Michał, Maciej i Szczepan, synowie Jerzego, i dwóch
Janów 1782 r, a Franciszek, syn Jana, 1796 r., oraz Mikołaj, syn Grzegorza, a
wnuk Michała, Jan, syn, i Mikołaj, Józef, Szczepan i Jakób, wnukowie Jerzego,
Grzegorz, syn, Jan i Teodor, wnukowie Jerzego, a Narcyz-Marcin, syn Jana,
1822-1834 r. wylegitymowani w Galicyi z przydomkiem Szustejowicz.
Dwóch Janów, Paweł, Jerzy, Michał i Andrzej 1782 r., a
Bazyli, syn Grzegorza, a wnuk Pawła, 1830 r. wylegitymowani w Galicyi z
przydomkiem Zubowicz.
Andrzej, Dymitr, Grzegorz, trzech Janów, Ignacy,
Michał, Tomasz, Józef, Wojciech, syn, Franciszek, wnuk Jana, a Onufry i Bazyli,
wnukowie Andrzeja, wylegitymowani w Galicyi 1782-1846 r.
Po Józefie-Kazimierzu, dziedzicu wsi Makowiec 1731 r.,
syn Józef miał syna Sebastyana, po którym z Maryanny Kamińskiej syn Paweł,
sędzia pokoju w Warszawie i dziedzic dóbr Żelazowa Wola, w pow. łowickim,
wylegitymowany w Królestwie 1840 r.
Po Józefie-Wojciechu, subdelegacie lubelskim 1735 r.,
syn Józef, po którym syn Jan-Bartłomiej, dyrektor kancelaryi prokuratoryi
generalnej, wylegitymowany w Królestwie 1842 r., z żony Pelagii Kosińskiej miał
syna Rudolfa w wojsku rosyjskiem.
Po Feliksie, mianowanym podczaszym wendeńskim 1758 r.
synowie Wincenty-Kazimierz i Ignacy-Karol; po Wincentym-Kazimierzu synowie:
Dyonizy, Franciszek i Teofil wylegitymowani w Królestwie 1842 r.
Jan, subdelegat lubelski 1761 r., miał synów,
Antoniego i Michała; Antoni, ożeniony z Wiktoryą Falkowską, pozostawił syna
Wincentego, urzędnika w Warszawie, wylegitymowanego w Królestwie 1848 r., a
Michał, żonaty z Katarzyną Osińską, miał synów, Władysława i Henryka, urzędnika
sądowego, wylegitymowanych w Królestwie 1852-1854 r.
Z linii Jaworskich tego herbu osiedlonej na Rusi
Czerwonej, a piszącej się z Jawory-Bobronicz. Po Teodorze z Maryanny
Krzelickiej syn Andrzej-Antoni, starosta kotelnicki 1742 r., z żony Konstancyi
Siekierzyńskiej zostawił córki: Ksawerę za Antonim Horodyskim, podczaszym dźwinogrodzkim,
Franciszkę za Kazimierzem Libiszowskim, Katarzynę 1v. za Michałem hr.
Komorowskim, a 2v. za Wojciechem Horodyskim i dwóch synów, Józefa i Gabryela,
którzy w 1779 r. otrzymali tytuł baronowski, a 1782 r. tytuł hrabiowski w
Austryi od cesarza niemieckiego Józefa II z odmianą w herbie - tarcza w czworo
przedzielona z tarczą środkową, na której herb Sas; na głównej tarczy w 1-ej
części herb Zadora, w 2-iej części herb Topór, w 3-iej części herb Jelita, w
4-ej części herb Rogala. Nad tarczą pięć hełmów, na 1-ym ozdoby herbowe herbu
Jelita, na 2-im herbu Zadora, na 3-im herbu Sas, na 4-ym herbu Topór, na 5-ym
herbu Jelita.
Hr. Józef, miecznik żytomierski 1762 r., pisarz
grodzki lwowski i komornik ziemski przemyślski 1772 r., tajny radca austryjacki
1785 r., kawaler orderu św. Stanisława 1791 r., a członek Stanów galic. i
szambelan austryjacki 1791 r., miał dwie żony, Elżbietę Dunin-Łabęcką, z której
syn Aleksander, żonaty z Teklą Bronicką, skarbniczanką wiślicką, pozostawił
syna Stanisława i Anielę Orzechowską, wojszczankę przemyślską, z niej córka,
Zuzanna za Wincentym ks. Woronieckim i synowie, Hugo żonaty z Ewą Jaszczowską i
Ludwik, po którym z żony Anny z Wakarych syn Józef pozostawił syna Hugona,
porucznika kirasyerów austryjackich.
Hr. Gabryel, dziedzic dóbr Ropczyce, członek Stanów
galic. 1782 r., szambelan Stanisława Augusta i kawaler orderu św. Stanisława
1788 r., miał dwie żony, Maryannę Załęską, miecznikównę czerską, i Teklę
Batowską, z której córka Katarzyna-Joanna za Franciszkiem hr. Starzeńskim. Hr.
Gabryel miał jeszcze przybrane dzieci, córkę Leopoldynę Natal-Jaworską, córkę
Krystyny Natalówny,, i syna Gabryela-Adama, syna Antoniego (?) i Joanny
Bedalleówny, porucznika wojsk austryjackich, po którym z żony Maryanny Butiagin
syn Gabryel, żonaty z Józefą-Kamilą hr. Vitzthum de Eckstaedt, pozostawił syna
Gabryela.
Kazimierz, członek Stanów galic., Franciszek, syn
Stefana, Jan, syn Bazylego, Jan, syn Jana i Barbary Szumlańskiej, wnuk Józefa i
Katarzyny Paparówny, Grzegorz, Michał, Mikołaj, Jan, Bazyli i Antoni, synowie
Jana i Katarzyny Łuckiej, wnukowie Bazylego i Maryanny Tuchalskiej, Jan, Dymitr
i Łukasz, synowie Dymitra, wnukowie Michała, Józef-Benedykt, syn Jakóba,
Michał, Stanisław i Szymon, synowie Jacka i Anastazyi Martynowskiej, wnukowie
Romana, Ignacy, syn Dominika i Maryanny Tustanowskiej, wnuk Jana i Maryanny
Srokowskiej, Józef i Mikołaj, synowie Tomasza i Konstancyi Grążewskiej,
wnukowie Stanisława i Maryanny Wiśniewskiej, oraz bracia, Michał i Samuel, a po
Samuelu wnukowie, Jan i Bazyli, synowie Bazylego i Katarzyny Turzańskiej,
wylegitymowani w Galicyi 1782-1852 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza).
Dyonizy, syn Wincentego i Tekli z Krotkieskich, ur.
1801 r. we wsi Opatówku, w obwodzie opatowskim, postąpił na służbę 1820 r. do 3
pułku piechoty liniowej i w 1825 r. został podporucznikiem; porucznik 1831 r.,
tegoż roku awansował na kapitana w 23 pułku piechoty i otrzymał krzyż złoty
Virtuti Militari.
Jan, syn Antoniego i Maryanny, urodzony w Warszawie
1787 roku, wszedł do służby 1808 r. do 2 pułku piechoty Ks. Warszawskiego i w
1818 r. został podporucznikiem w korpusie weteranów; odbył kampanię 1809 r.
przeciw Austryi, a w 1812 r. był w bitwach pod Smoleńskiem, Jarosławem i
Krasnem, za co otrzymał krzyż srebrny Legii Honorowej.
Marcin, syn Michała i Maryanny z Zarembów, urodzony w
Warszawie 1776 r., postąpił na służbę 1794 r. do kawaleryi narodowej;
podporucznik wojsk francuzkich 1805 r., został w 1812 r. przeniesiony w randze
porucznika do 7 pułku jazdy legii nadwiślańskiej i ostatnio był sztabskapitanem
3 okręgu żandarmów. Odbył kampanie: od 1797 r. do 1801 r. w Niemczech, od 1803
r. do 1805 r. we Włoszech, a od 1808 r. do 1813 r. w Hiszpanii; żonaty z
Urszulą Możdżeńską, pozostawił syna i córkę.
Teofil, syn Ignacego i Tekli Siemońskiej, ur. 1800 r.
we wsi Buczajach, gub. podolskiej, wszedł do służby do 3 pułku piechoty
liniowej 1820 r. i w 1825 r. został podporucznikiem, a przeniesiony 1827 r. do
7 pułku piechoty, był 1831 r. porucznikiem adjutanta polowego przy gen.
Małachowskim; ozdobiony krzyżem złotym Virtuti Militari.
Wojciech, syn Józefa i Maryanny z Przybyłowskich, ur.
1808 r. w Sandomierzu, postąpił 1828 r. do 7 pułku piechoty liniowej i w 1831
r. został podporucznikiem w 12 pułku piechoty (Ks. Wojskowe).
Maciej, syn Wojciecha, i inni wylegitymowani w
Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1847-1848 r. [t.5]
KARSKI
h. JASTRZĘBIEC
Kajetan-Aleksander, dziedzic Rogali na i Gradowa, podstoli radziejowski 1766
r., z żony Maryanny Rudzkiej miał dwóch synów, Józefa i Walentego; po Józefie,
podstolim bydgoskim 1787 r., z Gabryeli Wolskiej syn Dyonizy-Franciszek,
dziedzic Rogalina, a po Walentym, szambelanie Stanisława Augusta, podczaszym
radziejowskim i kawalerze orderu św. Stanisława 1791 r., z żony Katarzyny Jankowskiej syn
Wawrzyniec-Hipolit, wylegitymowani w Królestwie 1837 r. (Metr. Kor., Kancl.,
SigH., Ks. Gr. Płockie, Sochaczewskie, Czerskie i Ciechanowskie, Conv. i Don.
Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Piotrk., Bon.). [t.6]
KIEŁCZEWSKI
h. ABDANK
Jan, dziedzic dóbr Chrzesne i Strzyżewice, stolnik 1740 r., a następnie 1758 r.
chorąży urzędowski, z żony Maryanny z Zaranków, starościanki żmudzkiej,
pozostawił córki: Joannę, Izabelę za Janem Jezierskim, pisarzem ziemskim
łukowskim, Katarzynę za Antonim Gajewskim, podstolim smoleńskim, i synów:
Antoniego, pułkownika wojsk litewskich, żonatego z Ewą Jankowską, Józefa, wojskiego mniejszego urzędowskiego 1785 r.,
i Remigiana, dziedzica Mokrej Wsi, po którym z Józefiny Komorowskiej syn
Antoni-Wincenty, nadzorca więzienia w Chęcinach, wylegitymowany w Królestwie
1838 r. [t.6]
KLIMOWICZ
h. KOŚCIESZA.
Bartłomiej, syn Krzysztofa, dziedzic na Antokolu, w wileńskiem 1640 r., miał
synów, Jakóba i Stefana. Michał z wojew. nowogrodzkiem i Michał z wojew.
wileńskiem podpisali elekcyę 1697 r. Michał, cześnik smoleński 1729 r.,
zaślubił Maryannę Jankowską i z niej
miał syna Andrzeja, dziedzica dóbr Pińczyc, w siewierskiem, po którym syn
Michał, sędzia pokoju pow. szydłowskiego 1816 r., następnie radca wojew.
krakowskiego. Adam, cześnik smoleński 1763 r., pozostawił syna Michała, Józef,
cześnik smoleński 1786 r. [t.6]
KOBYŁECKI
h. GODZIEMBA
Maciej, dziedzic na Ostrowie 1770 r., zaślubił Agnieszkę Świerczyńską i z niej
miał córki, Agnieszkę za Ignacym
Jankowskim, Maryannę za Maciejem Ostrowskim i dwóch synów, Walentego i
Franciszka. [t.7]
KOĆMIEROWSKI
v. KOCZMIEROWSKI h. KMITA Jan, młodszy syn Piotra, miał syna
Bartłomieja, po którym z Katarzyny
Jankowskiej synowie, Stanisław, majtek floty ros., w 1854 r., i Waleryan,
żołnierz wojsk ros., w 1858 r. wylegitymowani w Królestwie. [t.7]
KOSIŃSKI
h. RAWICZ
Józef, podwojewodzy proszowski od 1782 r., miał syna Walentego, który z żony Karoliny Jankowskiej pozostawił synów,
Józefa, urzędnika w Kaliszu, i Kazimierza z synem Tomaszem, geometrą w Komisyi
Skarbu, urodzonym z Agnieszki Nawrockiej, wylegitymowanych w Królestwie 1848
r. [t.7]
KRASNOSIELSKI h. PRUS I. Na Wołyniu i Ukrainie. Roman, syn
Iwana, dziedzic dóbr Krykowce 1580 r., miał syna Iwana, dziedzica Wasilówki,
łowczego bracławskiego, po którym córka Aleksandra za Polanowskim i synowie:
Bazyli, Bohdan, Jan i Jerzy; po Bohdanie, dziedzicu Wasilówki, syn Teodor,
podstoli bracławski, podpisał elekcyę 1674 r. i pozostawił syna Kazimierza,
podstolego bracławskiego.
Szymon z wojew. łęczyckiem i Teodor z wojew.
bracławskiem podpisali elekcyę 1648 r. Teodor, wojski Winnicki 1670 r., pisarz
ziemski bracławski 1672 r. Aleksander, skarbnik bracławski, sprzedał 1755 r.
część swą w Michałowie. Po Felicyanie z Barbary
Jankowskiej synowie, Karol i Kazimierz, dziedzice na Otrębusach 1790 roku
(Zap. i Wyr. Tryb. Lubek, Don. Vars., Bon.).
Bohusz, syn Daniela, zapisany do ksiąg szlachty gub.
kowieńskiej 1846 roku. [t.8]
KROSNOWSKI
h. JUNOSZA
Jacek, syn podczaszego Jana i Przeczeniówny, dziedzic na Prądniku,
Domaniewicach i Myślakowicach, wojski 1676 r., następnie 1679 r. sędzia ziemski
rawski, zaślubił Annę Kłoczewską i z niej miał córkę Agnieszkę za Wojciechem Jankowskim i synów: Jacka,
podczaszego 1688 r., stolnika rawskiego 1696 r., żonatego z Justyną Boską,
Jana, posesora dóbr Ulanowce, Hłubuczek i in., w pow. kamienieckim, stolnika
gostyńskiego 1687 r., chorążego podolskiego, rotmistrza 1683 r. i pułkownika
królewskiego, ożenionego z Anną Gumowską, Kazimierza, kanonika lwowskiego 1686
r., i Szymona. [t.8]
KRZYWICKI
h. KIERDEJA.
Wzięli nazwisko od majątku Krzywice, w ziemi chełmskiej. Feliks, komornik
ziemski chełmski 1528 r. Mikołaj, dziedzic dóbr Krzywice 1564 r. Andrzej, syn
Stanisława, i Adam, syn Mikołaja, dziedzice wsi Krzywice 1613 r. Jan, ożeniony
z Zofią Jankowską 1727 r., syn
Kazimierza i Anny z Małachowskich. [t.8]
KULCZYŃSKI. Na Litwie.
Wojciech, proboszcz w Świrze, w pow. oszmiańskim, odebrał przez proces 1630 r.
fundusze kościelne swojej parafii, zagarnięte przed 40 latami przez kalwinów.
Ignacy, przełożony Bazylianów w Rzymie, ozdobił ich kościół pięknym marmurowym
ołtarzem, w którym zamieszczony został cudowny obraz Matki Boskiej; napisał
dzieje kościoła grecko-unickiego w Polsce, um. 1747 r. Antoni żonaty z Ewą Jankowską 1760 r. (Ks. Gr.
Sochaczewskie). Felicyan z wojew. brzeskolitewskiem podpisał elekcyę 1764 r.
Benedykt kupił część dóbr Jasiennicy 1787 r. (Akta Dubieńskie).
KWAŚNIEWSKI
h. NAŁĘCZ.
W wojew. Sandomierskiem i na Litwie. Marcin, rotmistrz kwarciany, główny
przywódca związku wojskowego o żołd niezapłacony 1591 r., wyrokiem hetmana Jana
Zamoyskiego 1592 r. pozbawiony czci, lecz uwolniony przez sejm. Antoni podpisał
elekcyę 1697 r. z wojew. Sandomierskiem. Stanisław cytowany w aktach radomskich
1713 r. Stanisław, miecznik stężycki 1738 r., rotmistrz i pułkownik pancerny
1759 r., z Anny Janickiej, podczaszanki radomskiej, miał córki: Aleksandrę Jankowską, Annę, Katarzynę
Bełdowską, Magdalenę Dunin Brzezińską i synów: Antoniego, generał-majora wojsk
koronnych, Aleksego, kapitana wojsk koronnych, Jana, Felicyana, Stanisława,
miecznika stężyckiego 1760 r., i Rocha, miecznika stężyckiego 1750 r., który w
1760 roku został księdzem i był scholastykiem chełmskim 1779 roku, proboszczem
w Skrzyńsku, ostatnio sufraganem chełmskim. [t.8]
LASOCKI
h. DOŁĘGA
Tomasz, drugi syn Jakóba i Nakwaskiej, dziedzic na Zakrzewie, z miecznika
stolnik wyszogrodzki 1636 r., podpisał elekcyę 1648 r. z ziemią wyszogrodzką;
miał on dwie żony, Zuzannę Żochowską, z niej córki: Anna, ksieni Benedyktynek w
Sierpcu, Jadwiga za Adamem Procheńskim, Katarzyna za Adryanem Nieborowskim,
skarbnikiem wyszogrodzkim, Krystyna Gawarecka i Zofia 1v. za Bartłomiejem
Miszewskim, 2v. za Piotrem Chełchowskim, i Annę
Jankowską, kasztelankę słońską, z której córki: Helena, ksieni Benedyktynek
w Sierpcu, Agnieszka za Janem Nieborskim, Maryanna za Feliksem Osieckim i
trzech synów: Krzysztof, Teodor, dzielny żołnierz pod Cudnowem 1660 r. i
Wacław. Krzysztof, dziedzic na Zakrzewie, podczaszy wyszogrodzki 1662 r.,
podpisał elekcyę 1674 r. z ziemią wyszogrodzką; z żony Jadwigi Kępskiej miał
synów: Hilarego, dziedzica na Cieślicach, ożenionego z Zofią Górską, z niej syn
Adam, Jana-Franciszka, Mikołaja, Jezuitę, Tomasza i Wiktora.
Wacław Lasocki, syn Tomasza i Jankowskiej, chorąży wyszogrodzki 1656
r., starosta siennicki 1659 r., podkomorzy zakroczymski 1677 r., poseł na sejmy
i marszałek Trybunału koronnego 1682 r., podpisał elekcyę 1697 r. z ziemią
wyszogrodzką; podkomorzy zaślubił Jadwigę Krajewską i z niej miał córki:
Aleksandrę 1v. za Stanisławem Ponikiewskim, wojskim nurskim, 2v. za
Błeszyńskim, stolnikiem owruckim, Konstancyę za Zygmuntem Strzałkowskim,
stolnikiem zakroczymskim, Teresę, ksienię Benedyktynek w Toruniu, Zofię za
Franciszkiem Łączyńskim, podstolim latyczowskim, i syna Ludwika-Antoniego.
[t.8]
LEWANDOWSKI Michał, syn
Błażeja i Katarzyny Jankowskiej, ur.
1790 r. we wsi Dąbrowie, w pow. kaliskim, postąpił 1807 r. na służbę do 1 pułku
ułanów gwardyi francuskiej i był z cesarzem Napoleonem na wyspie Elbie; po
powrocie do kraju wstąpił do szwadronu ułanów gwardyi i w 1817 r. wyszedł do
dymisyi w stopniu podporucznika. Odbył kampanie: 1808 r. w Hiszpanii, 1809 r. w
Austryi, 1812 r. w Rosyi, 1813 r. w Niemczech, a 1814 r. we Francyi, za co
został ozdobiony krzyżem srebrnym kawalerskim Legii Honorowej (Ks.
Wojskowe).[t.9]
LGOCKI
h. JASTRZĘBIEC Linia Józefa. Józef, syn
Andrzeja i Bełchackiej, z podstolego inflanckiego chorąży bracławski,
pozostawił z Wiktoryi' z Korneckich, podstolanki inowłocławskiej, 2v. za
Stefanem Zakrzewskim, chorążym wieluńskim, synów, Sebastyana, cześnika
bracławskiego, który podpisał elekcyę 1764 r. z wojew. krakowskiem, i
Kazimierza wojskiego oświecimsko-zatorskiego 1766 r., z miecznika chorążego
bracławskiego, dziedzica części Lgoty i nabytej 1773 roku od Starowiejskich
połowy Tłuczan, wylegitymowanego 1782 r. w grodzie oświęcimskim jako Łgocki bez
herbu, i po którym z Agnieszki Starowiejskiej, cześnikówny Zatorskiej, synowie,
Damian, po którym z Pelagii Lgockiej córka Emilia lv. Stanisławowa Jankowska, 2v. za Józefem Nenadal’em,
austr. urzędnikiem pocztowym, i Józef. [t.9]
LISTKIEWICZ h. SZELIGA. Konstanty, syn Pawła, sprzedał wieś
Wołoszyniec Janowi Lipińskiemu 1736 r.; jego syn Franciszek miał syna Ludwika,
dzierżawcę folwarku Wieprzca, w pow. zamojskim, i Karola, wylegitymowanych w
Królestwie 1840 r.
Ks. Józef, rektor seminarium w Sandomierzu 1781 r.,
kanonik i proboszcz sandomierski 1784 r. (Akta Grodzkie Lwowskie). Julianna,
wdowa po Janie Rylskim, pozwała 1782 r. Ustrzyckich o dzierżawę Telatycz, a
1783 r. wydałacórkę za Sobolewskiego. Ignacy pozwał 1786 r. Kucińskiego o sumę
(Tryb. Gal.). Ks. Teodor, grecko-katolicki paroch w Kurku, umarł 1804 r.,
zostawiającz Katarzyny z Styslewiczów (Stesłowiczów?): Maryannę za ks. Michałem
Chojnackim w Hordyni, Rozalię i Tomasza.
Ks. Mateusz, grecko-katolicki paroch w Warężu,
zostawił: Maryannę Puchowiczową, Katarzynę, ks. Pawła, Michała i Jakóba-Jana,
grecko-katolickiego parocha w Teniatyskach, zmarłego 1809 r., po którym z
WasylisyBarbary Kondratowiczówny, córki ks. Teodora, 2v. 1813 roku Tomaszowej Jankowskiej: Maryanna ur.
1802 r., Bazyli ur. 1799 r. i Eliasz ur. 1808 r.
Mateusz, dziedzic Trześni, radca sądu szlacheckiego w
Tarnowie, zmarły 1825 r., zostawił z Emilii z Laskowskich ze Stadniczówki
krótko przed nim także 1825 r. zmarłej: Eufemię ur. 1814 r., Antoniego ur. 1817
r., Eustachego ur. 1819 r. i Włodzimierza-Władysława ur. 1821 r. Jego siostry:
N. Kochlewska, Marcyanna Gliniecka, Tekla Hippmannowa i Urszula Malawska (Akta
Lwowskie Forum Nobilium, Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza we Lwowie).[y.9]
LITYŃSKI
h. SAS
Leon, urodzony w Glinnej 1791 r., dzierżawca Kąkolnik, pozostawił z Agnieszki z
Szymańskich: Wenantego - Aloizego, urodzonego wr Ottynii 1818 r., dziedzica
Litwinowa, wylegitymowanego w Wydziale Stanów galic. 1857 r., żonatego z
Ludwiką Jorkasch-Kochówmą, z której syn Edmund Franciszek, ożeniony z Maryą z Jankowskich, oraz z synem swym
Zygmuntem Wojciechem-Wincentym, wylegitymowany w galicyjskim Wydziale krajowym
1886 r. (Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza we Lwowie). [t.9]
ŁUSZCZEWSKI
h. KORCZAK Linia Stefana. Jej protoplasta
Stefan Łuszczewski, syn Erazma i Wolińskiej, dziedzic na Łuszczewie,
Rasztowskiej Woli i Zawadach 1612 r., z żony Anny ze Szczurowa Lasockiej miał
córkę Maryannę za Pawłem Jankowskim
i trzech synów: Bogusława, Wojciecha i Stanisława, którzy w 1655 r. otrzymali
pewne zapisy w grodzie warszawskim, a w 1666 r. w sprawie z Stanisławem, synem
Mikołaja Łuszczewskiego, uzyskali glejt. [t.10]
Wnukami Tobiasza Odrowąż Mańczukowskiego, po synie Szymonie,
żonatym z Heleną N., byli: Michał, miecznik ciechanowski, który 1775 r.
opiekował się nieletniemi dziećmi brata, i Mikołaj (pisał się Mańczuk),miecznik
czerniechowski, zmarły w Chlebowicach 1775 r. w wieku 74 lat; Mikołaj zeznał
1738 r. w grodzie latyczowskim zapis dożywocia z żoną Brygidą z Latynów, zmarłą
1788 r. w Berezowicy, a pochowaną w Kochawinie. Ich dzieci: Teresa wydana 1759
r. za Wojciecha Jabłonowskiego, podczaszego buskiego, Pelagia za Michałem
Stadnickim, kasztelanicem sanockim, który w tymże grodzie pokwitował 1761 r.
jej rodziców z 14 tys. zł. posagu; Anna za Jakóbem Jaruntowskim, w Załanowie
zmarła jako wdowa 1819 r.; Honorata za Franciszkiem Burakowskim, cześnikowiczem
czerniechowskim, zmarła 1817 r.; Urszula, urodzona 1756 r., za Mateuszem Jankowskim w Wolicy
Rudeńskiej, oraz synowie: Sylwester ur. 1742 r., Eliasz ur. 1759 r. i Wojciech
ur. 1765 r., dziedzic części Jawcza, bezżenny, zamordowany 1804 r.
skrytobójczo. Wszyscy trzej bracia bez podania procedencyi wylegitymowani 1782
r. w sądzie ziemskim lwowskim.[t.10]
MATCZYŃSKI h. JASTRZĘBIEC. Senator w rodzinie, Marek, wojewoda
bełski od 1686 r., podskarbi wielki koronny 1689 r., wojewoda ruski 1693 r.,
um. 1697 r.
Rodzina małopolska, pisała się z Matczyna, w wojew.
lubelskiem. Kacper, dziedzic na Matczynie i Tetewczycach, w lubelskiem,
podstarosta hrubieszowski 1576 r., sędzia grodzki lubelski 1594 r„ z żony
Katarzyny Czernikowskiej miał córki: Annę za Łukaszem Cebrowskim, Elżbietę za
Andrzejem Jabłonowskim, Katarzynę za Stanisławem Garnyszem i trzech synów:
Baltazara, dziedzica Jaroszewic, w lubelskiem, żonatego z Elżbietą Wróblewską,
Kacpra i Marka.
Marek, dziedzic na Matczynie 1611 r., zaślubił Elżbietę Jankowską i z niej pozostawił
córki: Zofię za Maciejem Siekierzyńskim, Katarzynę za Andrzejem Wilkowskim, N.
za Janem Trembińskim i synów: Marka, Adama, Pawła, Heronima, Gaspra, Jana i
Michała, którzy wspólnie z matką procesowali 1636 r. o części wsi Trzciniec i
Matykowce Mikołaja Herburta. [t.10]
MIELŻYŃSKI
h. NOWINA
Zofia, starościanka kcyńska, żona Franciszka-Stanisława Czapskiego, wojewody
chełmińskiego 1765 r. Adam żonaty z Maryą
Jankowską; ich córka Irena zaślubiona 1901 r. Janowi Radzimińskiemu z
płockiego (Metr. Kor., Sigil., Kancl., Conv. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Piotrk. i
Lubel., Ks. Gr. Brzeskie, Żychl., Hr. Bork.). [t.10]
MIEROSŁAWSKI v. MIROSŁAWSKI h. LESZCZYC Franciszek,
miecznik bracławski 1733 r., łowczy dobrzyński 1758 r., zaślubił Annę Jankowską i z niej pozostawił
synów: Franciszka, który w 1777 roku nabył dobra Świnarzewo, Ksawerego,
łowczego dobrzyńskiego 1785 r., i Ignacego, kanonika włocławskiego 1785 r.,
proboszcza w Wieńcu 1788 r.; po Franciszku-Ksawerym, dziedzicu dóbr
Świnarzewo, z Maryanny Gnatowskiej synowie: Jan Nepomucen, urzędnik w
Warszawie, wylegitymowany w Królestwie 1843 r., i Franciszek Salezy
wylegitymowany w Królestwie 1849 r. z synem Dyonizym, w wojsku rosyjskiem
będącym, a urodzonym z Antoniny Klembowskiej. Inni członkowie tej linii
wylegitymowani w Królestwie z pisownią Mirosławski.
MIETELSKI
h. OSTOJA
Stanisław Skrobot z Mietla, elektor 1697 r. z wojew. sandomierskiego,
komornik sandomierski, podwojewodzy wiślicki 1704 r., stolnik mielnicki 1705
r., z żony Zofii z Migulina Żabińskiej pozostawił synów, Franciszka i Stefana.
Jan, archidyakon tarnowski, proboszcz w Książu, podarował części Gołysławic
Teofilowi Mietelskiemu 1733 r. Adam, miecznik zakroczymski 1738 r. Jan z Mietla
żonaty z Justyną z Krzesinowa 1740 r. Krzysztof, chorąży zakroczymski 1740 r.
Teodora za Józefem Błońskim, podstolim kijowskim 1750 r. Teresa za Józefem
Drozdowskim, miecznikiem Winnickim 1751 r. Józef-Jan Ostoja z Mietla 1769 r.
Andrzej, miecznik zakroczymski 1770 r., syn Józefa i Maryanny Borysławskiej, z
Urszuli Mrokowskiej miał córkę Annę za
Antonim Jankowskim, skarbnikiem rzeczyckim, i syna Józefa, szambelana
Stanisława Augusta 1791 r. (Metr. Kor., Conv. Vars., Sigil., Zap. i Wyr. Tryb.
Lubel i Piotrk., Kancl., Ks. Gr. Nowokorczyńskie). [t.11]
MIROWSKI
h. NIESOBIA Po Pawle
synowie, Jan, elektor z ziemi warszawskiej 1632 r., żonaty z Urszulą Boniecką i
Kacper, dziedzic Mirowic, Woli Mirowskiej i Borowa 1624 r., żonaty z Dorotą N.,
miał córkę Jadwigę za Józefem Gośniewskim. Jan, elektor 1632 r. z wojew.
mińskiego. Anna za Stanisławem Laskowskim 1640 r. Aleksander, Andrzej, Jan i
Marcin, synowie Adama, wnukowie Stanisława, 1644 r. dziedzice Mirowic i Woli
Mirowskiej, i z nich Andrzej żonaty z Maryanną
Jankowską 1659 r., a Aleksander miał syna Jana, dziedzica Mirowic, Woli
Mirowskiej i Borowego, ożenionego z Maryanną Łuniewską 1696 r. Aleksander i
Marcin z ziemi warszawskiej 1648 r., Jan z ziemi czerskiej i Sebastyan z wojew.
łęczyckiego 1697 r. elektorowie.
Józef, syn Andrzeja, nabył 1701 r. części wsi Laski.
Tomasz, syn Stanisława, ożeniony z Katarzyną Świejkowską 1702 r. Piotr, syn
Jana, wnuk Andrzeja i Maryanny Nietyksa, 1710 r. Po Andrzeju synowie, Jan,
dziedzic Ludkówki, żonaty z Anną Borzewicką i Stanisław, pułkownik wojsk
koronnych 1712 r. Mikołaj, syn Jana, dziedzic dóbr Osiny 1712 r.[t.11]
MOCZULSKI b. ŚLEPOWRON. Piotr Janowicz sporządził w 1707 r.
testament i zapisał żonie Maryannie sumę, a synom: Marcinowi, Mateuszowi i
Szymonowi części Tuczny. Po Mateuszu z Katarzyny
Jankowskiej syn Stanisław ochrzczony 1729 roku w Hoszczy, a po Stanisławie
z żony Maryanny syn Michał ochrzczony 1758 r. w Hoszczy, legitymował się w
Galicyi Zachodniej 1808 r.
Andrzej, syn Mateusza, zaprzysiągł 1725 r. szlachectwo
Marcina, Jana i Mikołaja, synów Marcina, Pawła, Marcina i Macieja, synów
Bartłomieja, Stanisława i Adama, synów Wojciecha, oraz Stanisława, syna
Szymona, Moczydłowskich, oświadczając, że dziad jego Jan, syn Stanisława, oraz
Aleksander i Mikołaj, synowie Jana, sprzedali dobra Moczudły i wyszli do Litwy
(Akta po-Galicyjskie). [t.11]
MOCZYDŁOWSKI h. ŚLEPOWRON. Po Macieju, w 1689 r. dziedzicu
wsi Racibory i Rżące (Akta Brańskie), z Maryanny Dąbrowskiej synowie:
Sebastyan, Walenty i Wojciech.
Wojciech, dziedzic Moczydeł 1720 r., pozostawił dwóch
synów, Mateusza i Tomasza; po Tomaszu z Apolonii Rzońca syn Kazimierz-Mikołaj z
żony Katarzyny Krzeczkowskiej miał syna Ignacego, ur. 1807 r., dziedzica części
wsi Rżące, w pow. łomżyńskim, wylegitymowanego w Królestwie 1837 roku.
Mateusz, starszy syn Wojciecha, dziedzic Moczydeł i
Srzednicy, w Podlaskiem, zaślubił Maryannę Sliwowską i z niej pozostawił synów,
Adama i Józefa, po którym z Franciszki
Jankowskiej synowie, Piotr-Antoni i Józef-Kajetan; po Józefie-Kajetanie z
Katarzyny Skorupka syn Józef, sędzia sądu policyi poprawczej w Warszawie, z
Antoniny Kwiatkowskiej pozostawił synów, Józefa i Kazimierza.
Piotr-Antoni, ur. 1777 r. w Zatorze, wylegitymowany w
Królestwie 1849 r., wójt gminy m. Krakowa, zaślubił Teklę Grabiczankę i z niej
miał syna Antoniego-Ignacego i córki, Franciszkę za Jackiem Szalewskim i Joannę
za Leonem Husem.
Antoni-Ignacy, ur. 1822 roku, oficyał sądu Krajowego w
Krakowie, z żony Maryanny Gidlińskiej pozostawił synów: Antoniego, ur. 1852
roku, Józefa, ur. 1854 r., urzędnika sądowego w Krakowie, Ignacego, ur. 1856 r.
i Władysława, ur. 1857 roku; po Antonim, urzędniku kolejowym, z Anieli Śląskiej
córka Marya ur. 1882 r.
Oprócz powyższych. Jan, elektor 1697 r. z ziemi
drohickiej, z Łucyi Brudzewskiej miał syna Stefana, który z Maryanny
Radomyskiej miał syna Antoniego, żonatego z Zofią Drzewiecką (Żychl.).
MODLIŃSKI
h. TĘPA-PODKOWA
Franciszek, dziedzic dóbr Stok 1713 r., zapisał 1731 r. w grodzie opoczyńskim
sumę żonie swej Salomei Jankowskiej,
a syn jego Wiktoryn sprzedał 1758 r. części wsi Gawrony Antoniemu Bętkowskiemu;
Tomasz, syn Wiktoryna i Anny Wolickiej, ochrzczony 1746 r. w Kunicach,
vicegerent grodzki 1779 r., pisarz grodzki opoczyński i komisarz wojew.
sandomierskiego do zbierania ofiar 1789 r., legitymujący się 1803 r. w Galicyi
Zachodniej, był dziedzicem Jankowa, Sokołowa i Owadowa, w pow. konińskim.
Tomasz z Julii Wolskiej pozostawił synów: Andrzeja, Melchiora i Ignacego, z
których: Andrzej, dziedzic Sokołowa, żonaty z Barbarą Dąmbską, Julian, syn
Melchiora i Tekli Libiszowskiej, dziedzic dóbr Gawrony, oraz Konstanty, syn
Ignacego i Justyny Siedleckiej, żonaty z Teofilą Dąmbską, wylegitymowani w
Królestwie 1837-1838 roku. Julian, dziedzic dóbr Gawrony, w Opoczyńskiem, z
żony Florentyny hr. Dąmbskiej miał córki: Genowefę za Hipolitem Łąckim, Feliksę
Arletową, Celestynę Daleszyńską, Franciszkę za Antonim Starzyńskim, Florentynę
1v. Kozłowską, 2v. za szwagrem Antonim Starzyńskim i synów: Stanisława, po
którym z Natalii Zdzitowieckiej córki, Marya Bacewicz, Aniela Borkowska i syn
Kazimierz, Hermenegilda-Teodora, Józefa, żonatego z Teklą Szczycińską,
Ksawerego i Wiktora, bezżennych.[t.11]
MODZELEWSKI v. MODZELOWSKI h. HERBERT II. Herb - właściwie jest to Herbut v.
Powęza z odmianą, że na jabłku w miejscu przedłużenia miecza kładą krzyż zwykły
biały.
Jakób, sekretarz królewski 1525 r. Andrzej i
Bartłomiej, bracia, dostali 1539 r. przywilej na wieś Kikuły.
Stanisław, syn Jana, dworzanin królewski 1526 r. Jan,
syn Jana, dziedzic Miłkowa 1596 r. Stanisław i Mikołaj, synowie Stanisława,
1615 roku. Stanisław, syn Wojciecha, 1616 r. Łukasz i Wawrzyniec, elektorowie
1632 r. z ziemi różańskiej. Jakób, syn Mikołaja, podsędek, następnie 1639 r.
sędzia ziemski zakroczymski. Andrzej, elektor 1648 r. z ziemi różańskiej. Adam,
burgrabia zakroczymski 1667 r. Andrzej z ziemią wyszogrodzką, Jan z wojew.
Sandomierskiem i Marcin z ziemią różańską podpisali elekcyę 1669 roku. Adam,
syn Bartłomieja, 1675 roku. Stanisław, syn Adama, żonaty z Heleną Dąbrowską
1678 roku. Anna, żona Franciszka
Jankowskiego, podkomorzego lwowskiego 1681 roku. Jan i Teodor, synowie Jana
i Anny Trojanowskiej, 1685 roku. Mikołaj, Franciszek, Teofila i Zofia, synowie
i córki Wawrzyńca i Katarzyny, 1686 r. Andrzej i Mikołaj, synowie Abrahama, i z
nich Mikołaj, burgrabia zakroczymski 1690 r., regent ziemski sieradzki 1698 r.,
ostatnio sędzia ziemski ciechanowski 1714 r. Dwóch Janów, Stanisław, Szymon z
ziemi nurskiej, Andrzej, Marcin, Michał, Paweł, Walenty i Wawrzyniec z ziemi
zakroczymskiej, dwóch Kazimierzów i Szymon z ziemi wiskiej, Heronim z wojew.
płockiego, Kazimierz, Paweł i Władysław z ziemi ciechanowskiej elektorowie 1697
r. [t.11]
MOSZCZEŃSKI
h. NAŁĘCZ
Floryan, trzeci syn Michała-Zygmunta, dziedzic Rzeczycy, kapitan wojsk polskich
1819 r., z żony Adaminy Bielskiej pozostawił dwóch synów, Alfonsa i Emiliana,
żonatego z Kazimierą Kłokocką, z której córki, Ksawera Jankowska i Wanda Smotrycka. Alfons, ur. 1816 roku,
dziedzic Rzeczycy, miał dwie żony, Emilię Walknowską i Eufemię Krukowską, z
których syn Jan-Bernard i córki, Izabela za Karolem Rzepeckim i Zofia, żona
Józefa Bielickiego. [t.11]
NAGÓRNY
h. BOŃCZA.
Byli w północnem Mazowszu. Jan 1437 r. w pow. zambrowskim. Jan z Białobrzegu z
synami, Maciejem i Wojciechem 1480 r. Jakób, syn Jana i Heleny z Zielonków,
dziedzic Malewic 1584 r. Piotr, Stanisław, Grzegorz i Wojciech, synowie Pawła,
1586 r. (Wyr. Tryb. Lubel.). Jan, porucznik wojsk polskich 1770 r. (Sigil.).
Kacper, żonaty z Józefą Niwińską, miał córkę Honoratę zaślubioną 1833 r. Ignacemu Jankowskiemu (Pow.
Starokonstantynowski). [t.12]
Leopold
Naruszewicz,
dziedzic Nowoszyce, lennik dóbr Haniewicze, w Pińskiem, łowczy piński 1778 r.,
zaślubił Marcyannę Jankowską,
strażnikówny żytomierską, i z niej pozostawił córkę Anielę za Stanisławem
Tuchanowskim i syna Józefa-Romana.
NIELIPOWICZ
v. NELIPOWICZ.
Jan, towarzysz chorągwi pancernej 1676 r. Aleksander żonaty z Anną Jankowską 1691 r. (Ks. Gr.
Sochaczewskie). Jan i Antoni, synowie Grzegorza, wylegitymowani w Cesarstwie i
zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1862 r.
Marcin
Nowakowski,
syn Ignacego i Magdaleny Jankowskiej,
ur. 1791 r. w Sandomierzu, postąpił 1812 r. do 12 pułku ułanów; przeznaczony
1815 r. do szwadronu strzelców konnych gwardyi, w 1823 r. został
podporucznikiem w korpusie weteranów; odbył kampanię 1812 r. w Rosyi.[t.12]
PĄGOWSKI
h. POBÓG Linia
Stanisława. Stanisław,
dziedzic na Radostowie 1611 roku, żonaty z Dorotą Siemieńską, pozostawił synów:
Baltazara, Mikołaja i Stanisława. Baltazar zaślubił N. Jankowską i z niej miał córkę N. za
Samuelem Garnyszem i syna Samuela, po którym z Aleksandry Kamockiej syn
Stanisław, dziedzic dóbr Bujny Wielkie 1747 r., z żony N. Grabińskiej
pozostawił córki: Annę, Justynę, Teklę i syna Rocha, po którym z Antoniny
Szypowskiej synowie, Józef, urzędnik pocztowy w Mławie, 1838 r., i Wincenty,
urzędnik skarbowy, w 1839 r. wylegitymowani w Królestwie. [t.12]
PIEŃKOWSKI
h. SUCHE-KOMNATY
Tomasz, dziedzic Tarnówki, z żony Heleny Jankowskiej
miał synów: Antoniego, Ignacego-Pawła, Jana i Marcina; z nich Ignacy-Paweł,
vicegerent grodzki chełmski, nabył 1786 r. części Tarnówki i wylegitymował się
w Galicyi Zachodniej 1804 r.
PLEWAKO v. PLEWAKA h. PRZEGONIĄ. Na Litwie. Joachim-Dominik 1697 r.
(Vol. Leg.). N. poległ pod Lejpunami 1701 roku. Andrzej, syn Michała, sprzedał
1747 r. dobra Trusowiec i Pujłowo, w wojew. mińskiem Stefanowi Plewace,
podczaszemu wiłkomierskiemu, żonatemu z Anną Duliczówną. Ludwik i Jan z wojew.
mińskiem podpisali elekcyę 1764 r. Stefan, żonaty z Krystyną Jankowską, nabył 1767 r. dzierżawę Kołobryszki, w
Wileńskiem; szambelan królewski 1775 r. Kazimierz, starosta kołoboryjski,
kawaler orderu św. Stanisława 1791 r. Kazimierz, syn Jana, wylegitymowany w
Cesarstwie i zapisany do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1859 r. (Ks. Gr.
Mińskie, Metr. Litew.). [t.12]
Adam, syn Kazimierza i Wiktoryi Syfickiej, ur. 1792 r.
w Wilnie, wstąpił 1812 r. do 17 pułku jazdy wojsk Ks. Warszawskiego iw 1817 r.
przeszedł do 1 pułku piechoty liniowej; podporucznik 1820 r., w 1829 roku
wyszedł do dymisyi w stopniu porucznika, a w 1831 r. ponownie wszedł do wojska
i został kapitanem. Odbył kampanie, 1812 r. w Rosyi pod Tylżą i Labią i 1813 r.
pod Sierakowem przeciw sprzymierzonym, gdzie ranny dostał się do niewoli, w
której rok i ośm miesięcy zostawał, i za waleczność otrzymał krzyż złoty
Virtuti Militari (Ks. Wojskowe).[t.14]
POROZOWSKI. Wawrzyniec
podpisał konwokacyę generalną warszawską 1764 r. PORSA. Jan, pisarz kancelaryi
nadwornej, otrzymał 1623 roku prawem kaduka pozostały majątek po Janie Kraście,
mieszczaninie gostyńskim, a w 1624 roku spadek po Jankowskim, mieszczaninie lubelskim. W 1629 roku spadek po Altonie
Jakubowiczu Porsie otrzymał Kowaliński Mikołaj (Metr. Kor.). [t.14]
POTKAŃSKI
h. BROCHWICZ II
Ludwik-Eustachy, ur. 1806 roku we wsi Brudnowie, dziedzic dóbr Wieniawy,
podporucznik wojsk polskich 1831 roku, żonaty z Anielą Jankowską, pozostawił córkę Marylę Łuniewską. [t.14]
Melchior Potocki, dziedzic na
Potoku 1605 r., zaślubił Zuzannę Łychowską i z niej pozostawił syna Arnolta,
który będąc naganiony 1670 roku przez Sługockich w szlachectwie, przeprowadził
powyższą procedencyę i przedstawił świadków: Jana-Karola, podczaszego
podolskiego, następnie podkomorzego bracławskiego, rotmistrza królewskiego,
syna powyższego Floryana i Katarzyny
Jankowskiej, Franciszka, syna Seweryna, oraz Jana i Marka, synów Mikołaja,
którzy zaprzysięgli szlachectwo Arnolfa.[t.14]
POTULICKI
h. GRZYMAŁA
Mikołaj, dziedzic Potulic, Chodzieżą, Więcborga i Sempolna, kasztelan
rogoziński 1511 r., otrzymał 1518 r. wsie Budzyń, Brzekunice, Mateję i
Podstolice; wojewoda inowrocławski 1539 r., brzesko-kujawski 1543 r., miał dwie
żony, Katarzynę Glinkównę, starościankę wiską, i Annę Służewską, i pozostawił
córki: Ludwikę za Piotrem Przecławskim, Annę, Barbarę i synów: Kacpra, Piotra i
Stefana; po Stefanie, dziedzicu Chodzieżą, Ostrówka i Stankowa, z Urszuli Jankowskiej córka Anna za
Krzysztofem Kościeleckim, kasztelanem inowrocławskim.
PREIS-GROTOWSKI. Maciej,
posesor dóbr Goliany, żonaty z Reginą
Jankowską 1764 r. (Ks. Gr, Czerskie) [t.14]
ROMER
h. JELITA odm
Ludwik, syn Jana i Teresy z Jankowskich,
ur. 1802 r. we wsi Trablicach, woj. sandomierskie, wszedł 1818 r. jako kadet do
szkoły artylerji i 1820 r. został konduktorem w korpusie inżynierów, a 1821 r.
przeniesiony na elewa do szkoły aplikacyjnej; awansował 1823 r. na
podporucznika do sztabu kwatermistrzostwa (Ks. Wojskowe). [t.16]
_______________________________
Wypisy z Rodzina Herbarz Szlachty Polskiej S. Uruskiego z tomów 1-16
Komentarze
Prześlij komentarz