Ulica rue Jankowski w Le Mans
Nazwiskami sławnych ludzi z przeszłości ochrzczono ulice Le Mans. Ulica Jankowskiego w dzielnicy Saint-Nicolas była niegdyś główną arterią komunikacyjną w Le Mans. Obecnie wyłączona z ruchu kołowego, rue Jankowski stanowi dyskretny łącznik między place de la Sirene i rue de l'Étoile.
Taka skromność odpowiadałaby Philippe'owi Jankowskiemu. Urodzony w Warszawie w 1831 roku, jako młody Polak brał udział w powstaniach przeciwko moskalom w roku 1862/63 i został zmuszony do emigracji politycznej. Nie wiemy, dlaczego banita zdecydował się osiąść w Le Mans, gdzie kontynuował zaszczytną karierę dentysty. Zamieszkał przy ulicy rue Hémon nr. 5 w Le Mans. Nic w życiu tego cichego wygnańca nie wskazywało na to, że będzie miał przed sobą przyszłość. Jednak ulica była najmniejszym zaszczytem, jakim miasto mogło obdarzyć tego nadzwyczaj hojnego Jegomościa.
Umierając w dniu 12 lutego 1900 r., w wieku 68 lat, Filip Jankowski, który pod koniec życia jako kawaler nie miał potomków, zapisał w testamencie znaczną sumę na cele charytatywne i na rzecz miasta. Zostawił 2,000 franków dla Petites Sours des Pauvres, 1,000 franków dla sierocińca Saint-Pavin i roczne renty dla swoich dwóch służących (pokojówek). Przeznaczył roczną sumę 6000 franków na zapewnienie pracy bezrobotnym starszym pracownikom w Le Mans. Na koniec wyznaczył miasto Le Mans jako swojego końcowego spadkobiercę. Majątek był wart 388 500 franków. Była to ogromna fortuna jak na tamte czasy.
Daleki od zaszczytów, dołączył do swojej darowizny prośbę: chciał prostego nagrobka, bez napisów. Ówczesny burmistrz, Anselme Rubillard, zignorował jego prośbę. Hojność Filipa Jankowskiego zasługiwała na nazwisko wyryte na nagrobku. Jego imieniem nazwano ulicę.
Kim był ten niezwykły Polak?
Filip Jankowski urodził się dnia 6 września 1831r. w Warszawie jako Władysław Michał Jankowski. Był potomkiem rodu Jankowskich pochodzących z W. Ks. Poznańskiego. Jego ojciec Marceli Jankowski, był wojskowym (*1795 + 17-09-1848 Warszawa), rodem z poznańskiego, synem Walentego i Małgorzaty d. Przeradzkiej, matką była Marianna Boguska (*1812 + 7-03-1842 Warszawa) rodem z Galicji, c. Adama i Marianny Boguskich. Marianna była drugą żoną Marcelego, po Karolinie Skibniewskiej. Ślub Marcelego z pierwszą małżonką odbył się w parafii Mąkolno dnia 25-01-1824 r. [Mąkolno 3/1824]
Rodzina Walentego gospodarzyła na Gryglakach położonych w gm. Babiak w pow. kolskim. Jak już wyżej wspomniałem, Władysław, w wieku 17 lat już sierota, mieszkał w Warszawie i tutaj najpewniej uzyskał praktykę dentysty. W wieku 31 lat brał udział w powstaniu 1863 r. i zapewne trafił na listę poszukiwanych przez moskali. Wyemigrował do Francji i osiadł w Le Mans, przyjmując imię Philippe. Zamieszkał przy ul. rue Hémon nr. 5. Prowadził w pobliżu zakład dentystyczny, w którym dorobił się sporego majątku. Zmarł w Le Mans dnia 12 lutego 1900 r.
Akt zgonu Marianny z d. Boguskiej zm. w Warszawie w 1842 r. [Warszawa, Św. Krzyża 1842/306]
________________________
Źródło: Victor BOITARD, Les rues du Mans et leur origine, str. 274
Komentarze
Prześlij komentarz