Jankowscy z ziemi drohickiej

 

Ziemia drohicka, ziemia drohiczyńska 

To jednostka terytorialna pierwotnie od 1413 roku wchodząca w skład województwa trockiego, a od 1513 roku województwa podlaskiego. Głównym miastem województwa był Drohiczyn. Szlachta tej ziemi sejmiki odbywała w Drohiczynie, wybierając 2 posłów na sejm. Tam też był sąd grodzki. Sąd ziemski sprawowany był w Drohiczynie, Miedznej, Sokołowie Podlaskim, Mokobodach. Pierwotnie w jej skład wchodziła Ziemia mielnicka, do czasu jej wyodrębnienia w 1 połowie XVI wieku. Pierwotna zachodnia granica ziemi drohickiej biegła do połowy XIV wieku od ujścia Nurca do Bugu rzekami Nurcem, Mienią, Lizą i Gręską [Wikipedia]

W północno zachodniej części ziemi drohickiej leży powiat wysokomazowiecki. Jest on położony w południowo - zachodniej części województwa podlaskiego. Pod względem geograficznym są to obszary leżące na Wysoczyźnie Wysokomazowieckiej, pomiędzy doliną górnego biegu Narwi a rzeką Bug na południu.

Od zachodu ogranicza ją linia Czerwonego Boru, związana z Międzyrzeczem Łomżyńskim, która następnie przechodzi w pradolinę rzeki Narew otaczającą wysoczyznę od strony północnej i wschodniej. W bliskim sąsiedztwie, na północy, położona jest Kotlina Biebrzańska, natomiast na północnym wschodzie Wysoczyzna Białostocka. Południe mezoregionu graniczy poprzez starorzecze Nurca z Wysoczyzną Drohicką i Równiną Bielską.

Sieć administracyjna to 8 gmin wiejskich: Kobylin Borzymy, Sokoły, Kulesze Kościelne, Nowe Piekuty, Szepietowo, Czyżew Osada, Klukowo, gmina miejska Wysokie Mazowieckie i miejsko-wiejska w Ciechanowcu.

Początki osadnictwa w z. drohickiej

W 1391 r. Władysław Jagiełło oddał ziemię drohicką Ks. Januszowi Mazowieckiemu (+1429). Fakt ten spowodował napływ osadników z Mazowsza. Lata rządów Ks. Janusza I, to okres najbujniejszego rozkwitu osadnictwa. Osiedlało się tu głównie rycerstwo mazowieckie, w postaci niewielkich nadań, prowadzonych równocześnie na całym wschodnim Mazowszu. Wszystkie istniejące dotąd miejscowości zostały założone, lub ponownie zasiedlone w 1 ćwierci XV w. Prawdopodobnie Ks. Litewski Witold zagarnął ziemie drohicką i suraską wraz ze Święckiem około 1416 r. W tym czasie całe terytorium gm. Szepietowo znalazło się pod administracją litewską. Połowa parafii Dąbrowa Wielka trafiła pod rządy Litwy. Podział ten utrzymywał się do czasu III rozbioru Rzeczpospolitej w 1795 r. W latach 1795-1807 cały ten obszar zagarnęły Prusy, włączając go do nowo utworzonego departamentu białostockiego. Po klęsce Prus, Napoleon oddał ten obszar Rosji. Tereny te znalazły się w Księstwie Warszawskim w departamencie łomżyńskim. To pod panowaniem pruskim, nastąpił proces degradacji szlachty. Dążenia pruskie, a potem moskiewskie były jasne: zamienienie części szlachty zagrodowej w chłopów. [J. Wąsicki, Ziemie polskie pod zaborem pruskim. Prusy Nowowschodnie 1795-1806, Poznań 1963, s.100-114]

Nadany rycerzom obszar szybko kurczył się. Na początku 18 w. można już zauważyć „głód ziemi”. Wobec braku ziemi ojcowskiej szlachta zaczęła poszukiwać innych dróg dostatniego życia. Niektórzy pełnili służbę ekonoma, inni rozpoczęli kariery w wojsku. W tej okolicy było kilka większych gospodarstw. W Wojnach Szybach największe gospodarstwo posiadał Maciej Wojno dicto Szuba, w latach 1791-1796 określano go mianem „porucznika Wojsk Narodowych Królestwa”. Szlachta, poza karierą wojskową bardzo chętnie wstępowała na urzędy oraz w stan duchowny. W interesującym nas czasie w ziemi drohickiej nie spotykamy przedstawicieli rodziny Jankowskich  w wymienionych powyżej stanach, ani w funkcji ekonoma, urzędnika ani duchownego.

Gniazda rodziny Jankowskich w ziemi drohickiej

Jabłoń-Jankowce w par. Jabłoń Kościelna
(największe gniazdo Jankowskich na Mazowszu i Podlasiu)

Jabłońscy z gniazda Jabłoni Wielkiej vel Wroni Kościelnej vel Jabłoni Kościelnej, z powiatu brańskiego w ziemi bielskiej, w 1697 roku dowiedli swego szlachectwa i praw do herbu Klucz (Jasieńczyk).

W 1479 roku w aktach ziemskich zambrowskich wpisano Jana „de Jabłoń ex armis Jasiona” (z Jabłoni herbu Jasieńczyk). Najpewniej tenże Jan był kolatorem kościoła w Jabłoni i począł pisać się Jabłońskim.

W 1493 roku w dokumencie potwierdzającym uposażenie kościoła w Jabłoni, wpisano fundatorów (kolatorów) świątyni. Pośród nich byli bracia (Jabłońscy): Jan, Piotr i Mikołaj, dzieci Szczepana i Jadwigi. Niewątpliwie grunty Jana stanowiły podstawę późniejszej wsi Jankowce, a Piotra – wsi Piotrowce. Na takie pochodzenie wsi wskazuje także kolejny dokument z 1528 roku, w którym wymienia się trzech synów Jana, gospodarujących w tych dobrach.

W 1528 roku Jabłoń Jankowce była już odrębną miejscowością. Sporządzony wówczas spis szlachty zobowiązanej do służby ziemskiej wymienia wieś „Jabłońskich Jankowjat” i imiennie mieszkających w niej: Marcina syna Jana (Jankowicza), Mikołaja zwanego Surbło s. Jana, Marcina s. Mikołaja zwanego Surbło, wdowę po Janie Szepetczynie (Szepietowskim?), Pawła s. Jana, Mikołaja s. Szepetczyca, Bernata s. Stanisława, jego brata Bartosza, Stanisława s. Marcina. Byli oni zobowiązani do wystawienia na wyprawy wojenne trzech konnych zbrojnych. W 1566 roku we wsi mieszkał Józef po zmarłym Janie.

W spisie podatkowym z 1581 r. wymienieni byli szlachcice posiadający części dziedziczne na interesującym nas obszarze [za: Rekognicjarz poborowy woj. Podlaskiego z 1581 wyd. F. Piekociński Rocznik Tow. Her. T.2 Lwów 1911]:

·    Jabłoński Mikołaj s. Pawła (+przed 1569) – dziedzic działu w Jabłoni Jankowcach (używał sygnetu Gierałtowego z herbem Roch) wraz z synem Michałem Jankowcem, dziedzicem tegoż działu. Prawdopodobnie ok. roku 1581 nastąpił proces przekształcenia się nazwiska Jabłoński w Jankowski (zw. Jankowiec) od nazwy działu w Jabłoni Jankowce.
·    Jankowiec Szczepan s. Stanisława, dziedzic działu w Jabłoni Jankowcach
·     Jankowiec Stanisław s. Józefa, dziedzic działu w Jabłoni Jankowcach

Powyżej wymienieni figurują również w spisie podatkowym z dn. 7.X.1567 r.

W związku z przyłączaniem Podlasia do Korony polskiej, szlachta z Jankowców została zobowiązana do złożenia przysięgi wierności królowi Zygmuntowi Augustowi. Przysięga odbyła się 14 maja 1569 roku w Brańsku, a uczestniczyli w niej: Jan po Bernardzie (wspomniany też w 1580), Piotr s. Stanisława, Mikołaj s. Abrahama, Trojan po Mikołaju, Maciej po Stanisławie, Piotr po Marcinie, woźny ziemski bielski Sebastian, woźny ziemski bielski Jan Osinka, Paweł po Stanisławie, Serafin po Macieju, Mikołaj po Pawle (wspominany też w 1580), Stefan (Szczepan Jankowiec?) po Stanisławie, Stanisław s. Erazma, Aleksy po Stanisławie, Jan po Erazmie i w imieniu swoich małoletnich pasierbów, Michał (Jankowiec) po Mikołaju (wspominany też w 1580). W 1580 roku najzamożniejsi we wsi średnio posiadali od 2 do 2,5 włóki ziemi.

W 1629 roku podatek podymny z około 5 włók opłacili: Melchior po Wojciechu, Paweł po Gabrielu, Wojciech (Jankowic v. Jankowski) po Michale, Andrzej po Adamie, Paweł po Mikołaju, Anna po Stanisławie, Dorota – wdowa po Wojciechu, Marcin po Szymonie i inni.

Jankowscy z Jankowców, najpewniej dla odróżnienia poszczególnych rodów używali przydomków. Jankowscy, jak wyżej wspomniałem, pochodzą po Jabłońskich h. Jasieńczyk, którzy od XVI w. poczęli pisać się Jankowskimi. Ród ten był podzielony na kilka linii, noszący odrębne zawołania (które często pochodziły od np. imienia przodka, założyciela rodu – Marcela, Mateusza, Fabiana, Kacpra) (wg. Podymne i pogłówne par. Jabłoń Kościelna z 1674). Poniżej prezentuję listę najstarszych znanych przydomków, których używali Jankowscy:

·         Pierwszym chrztem z akt par. Jabłoń Kościelna dostępnych od 1654 r. był chrzest Andrzeja s. Kacpra i Doroty Gierałt (być może założyciela rodu Jankowskich dicto Kacprzyk?);
·         Jan dicto Kiełbasik ur. 1667 r. syn Tomasza i Anny z Łopińskich, wnuk Jakuba;
·         Jakub dicto Jaskółczak ur. 1663 r. syn Bartłomieja i Heleny Krassowskiej; Andrzej dicto Jaskółczak ur. 1666 r. s. Michała i Marianny Śliwowskiej wnuk Marcina; Krzysztof ur. 1668r. s. Adama i Zofii Woyno, wnuk Marcina;
·         Piotr dicto Fabiańczyk ur. 1674 r. syn Fabiana i Anny Szymborskiej, wnuk Pawła;
·         Kazimierz dicto Mateuszczyk ur. 1674 r. syn Wojciecha i Elżbiety Koćmierowskiej, wnuk Mateusza;
·         Jakub dicto Jurczak ur. 1675 r. syn Pawła i Doroty Prusińskiej, wnuk Balcera; Petronela ur. 1676r. c. Jakuba i Marianny Szymborskiej, wnuczka Gabriela;
·         Jakub dicto Piłat ur. 1675 r. syn Wojciecha i Krystyny Piekutowskiej;
·         Walenty dicto Maksiak al. Maxak ur. 1676 r. syn Melchiora i Doroty Śliwowskiej, wnuk Wojciecha;
·         Paweł i Walenty ur. 1678 r. synowie Piotra i Marianny Koćmierowskiej, wnuki Jakuba; (być może dicto Kiełbasa?)
·         Jan dicto Kruk ur. 1682 r. syn Pawła i Katarzyny;
·         Władysław dicto Augustyniak ur. 1695, syn Mateusza i Marianny Włostowskiej;
·         Maciej dicto Wroniak, ur. 1702 r. syn Andrzeja i Magdaleny Jabłońskiej;

Jednym z najstarszych był wymieniony powyżej ród „Jaskółczaków”. Nestorem rodu był Marcin Jankowski s. Marcin dz. Jabłoń-Jankowce w 1642 "AP Kraków: ZZG 32 (s. 220)" zapis: "Bracia Wojciech i Walenty. Siostra Zofia za Walentym Tworkowskim". Być może wymieniony Marcin określony w dokumentach jako „Marcin Jankowicki Incola (mieszkaniec) Palatinatus Podlachie (Podlasia) (1587 ni actis lat. Lomzensis)” [CDIAK F966-1-100/490 s.956] być może syn Jana (Jankowicza) 1528, syna założyciela rodu Jana, kolatora kościoła w Jabłoni Kościelnej?.

Wspomniany powyżej Marcin s. Marcina miał potomków: Bartłomieja, Adama, Michała i Jana.

·    Bartłomiej (ca.1632) Jaskółka Jankowski z Heleny Krasowskiej pozostawił syna Jakuba (*1663 Jankowce), mąż Marianny Zarzeckiej, z niej syn Grzegorz (*1692 Jankowce) tenże z Marianny Jankowskiej. Po Grzegorzu syn Adam, mąż trzech żon. Ród opisany poniżej.

·   Adam (ca.1636) Jaskółka Jankowski z Zofii Woyno, pozostawił kilkoro dzieci urodzonych w Jankowcach: Krzysztof (*1668), Maciej (*1680), mąż Konstancji Piotrowskiej z Piotrowców. Tomasz (*1681), mąż Marianny Łopińskiej.

·         Michał (*1639) Jaskółka Jankowski z Marianny Śliwowskiej, pozostawił dziewięcioro dzieci wszystkie urodzone w Jankowcach. Andrzej (*1666), Sebastian (*1669), Krzysztof (*1675) i in.

W rejestrze podatku pogłównego z 1674 roku wymieniono wieś Jankowce, w której było 21 gospodarstw drobnoszlacheckich i jedno chłopskie. W ośmiu gospodarstwach drobnoszlacheckich była służba („dziewki”, „bronowłoki”, parobek, „zachodzieniowie”). Ogółem wieś zamieszkiwało 76 opodatkowanych osób, w tym uboga wdowa. Poza podatkiem dodatkowo było kilkanaścioro dzieci w wieku do 10 lat i osób kalekich.

Z drobnej szlachty wieś zamieszkiwali niemal wyłącznie Jankowscy, była jeszcze rodzina Niwińskich. W 1790 roku we wsi było 27 domów. Mieszkali w nich głównie Jankowscy (w przybliżeniu 27 domów x 11 osób = 297 osób, a wg Tabeli dymów 18 dymów Jankowskich x 11 = 198 osób). Poniżej spis dymów z Jankowców w 1790 r. [za: Taryfa dymów i podatku podymnego z dóbr ziemskich w woj. Podlaskim ziemi bielskiej leżących roku 1790 przez prześwietne KPCW uczynione ułożona /CAH Wilno, f.S.A. nr. 11.630, k.50-69v, 78-92, 262-272v i 295/]

·         Sukcesorów, po Pawle Jankowskim i być może Małgorzacie z Jankowskich, dym 1,

·         Mikołaj (*1738 Jankowce), po Mateuszu Jankowskim i Mariannie z Jabłońskich, dym 1,

·         Sukcesorów po Michale Jankowskim (*1735+1782) i Franciszce d. Zdrodowskiej, dym 1,

·         Sukcesorów po Hilarym Jankowskim dicto Kacprzyk (*1732 +1784) i Rozalii z Koćmierowskich, dym 1,

·         Stefan dicto Kiełbasa (*1753 Jankowce), po Wojciechu Jankowskim i Konstancji z Kruszewskich, dym 1,

·         Jan (*1744 Jankowce), po Władysławie Jankowskim i Marianne z Pruszyńskich, dym 1,

·         Leon (*1740 Jankowce), po Mateuszu Jankowskim i Mariannie z Jabłońskich, dym 1,

·         Adam dicto Jaskółka (*1726 Jankowce), po Grzegorzu Jankowskim i Mariannie Jankowskiej, dym 1,

·         Jakub dicto Maksiak (*1716 Jankowce), po Szymonie Jankowskim i Elżbiecie z Jabłońskich, dym 1,

·         Tadeusz dicto Maksiak (*1730 Jankowce), po Szymonie Jankowskim i Elżbiecie z Jabłońskich, dym 1,

·         Jakub dicto Maksiak (*1726 Jankowce), po Bartłomieju Jankowskim i Anastazji z Kuleszów, dym 1,

·         Walenty dicto Maksiak (*1757 Jankowce), po Jakubie Jankowskim i Mariannie z Jankowskich, dym 1,

·         Walenty dicto Krawczuk (*1749 Jankowce), po Bartłomieju Jankowskim i Franciszce z Jankowskich, dym 1,

·         Fabian dicto Jaskółka (*1774 Jankowce), po Hilarym Jankowskim i Konstancji z Jankowskich, dym 1,

·         Sukcesorów po Adamie Jankowskim dicto Jaskółka i Elżbiecie Łopińskiej syn Klemens (*1772) i in., dym 1,

·         Romuald dicto Kiełbasa (*1763 Jankowce), po Wojciechu Jankowskim i Konstancji z Kruszewskich, dym 1,

·         Franciszek (*1752) i Ignacy (*1749) dicto Kiełbasa, po Andrzeju Jankowskim i Eufemii z Jabłońskich, dym 1

·         Sukcesorów po Wojciechu Jankowskim i Magdalenie z Łopińskich (+1775), dym 1;

W 1882 roku właścicielami części dziedzicznych we wsi Jankowce byli: Ignacy Jeleński (dzierżawca Ludwik Zgliczewski), Franciszek s. Stanisława Jankowski, Franciszek s. Kazimierza Średnicki, Józef s. Franciszka Wyszyński, Franciszek s. Marcina Jankowski, Roch s. Franciszka Stawierej, Feliks s. Tomasza Płoński, Kacper s. Andrzeja Jankowski, Klemens s. Pawła Jankowski, Roch s. Andrzeja Jankowski, Wincenty s. Jana Jabłoński, Jan s. Leona Ślepowroński, Jakub s. Stanisława Jankowski, Ludwik s. Piotra Jankowski, Wojciech s. Bartłomieja Piekutowski, Teofil s. Mikołaja Czarnowski, Marcin s. Andrzeja Jankowski, Aleksander s. Klemensa Jankowski, Wincenty s. Kaspra Jankowski (dzierżawca Józef s. Tadeusza Jankowski), Stefan s. Andrzeja Jankowski, Antoni s. Marcina Jankowski (dzierżawca Stanisław s. Krzysztofa Jankowski), Alojzy s. Andrzeja Jankowski, Stanisław s. Bernarda Jankowski i Eneasz…, Bartłomiej s. Augustyna Jankowski, Piotr s. Kazimierza Średnicki, Piotr s. Kazimierza Jankowski, Stanisław s. Grzegorza Kruszewski, Wincenty s. Marcina Jankowski, wdowa Weronika c. Adama Jankowska z synem, wdowa Kunegunda c. Kazimierza Jankowska z synem Franciszkiem, żyd Lejzor s. Szmula Berger.

W 1921 roku w Jankowcach były 34 domy, w których mieszkały 193 osoby (w tym 94 mężczyzn i 99 kobiet), wszyscy narodowości polskiej i wyznania rzymskokatolickiego. Wieś znajdowała się w gminie Piekuty Nowe. W latach trzydziestych XX wieku, w miejsce dawnego wiatraka wybudowano murowany młyn motorowy, stojący do dnia dzisiejszego (własność W. Jankowskiego). Grunty wsi w latach 20. XX wieku skomasowano, likwidując tzw. szachownicę pól.

W aktach par. Jabłoń Kościelna dostępnych od końca 17 w. figuruje ponad 100 szlacheckich rodzin Jankowskich dziedziczących na Jabłoni Jankowcach w 18 wieku (3 pokolenia). Wielu przedstawicieli tej familii przesiedliło się w inne rejony Podlasia i częściowo na Mazowsze. Poniżej prezentuję najbliższe dobra dziedziczne Jankowskich położone w ziemi drohickiej, w części powiatu Wysokie Mazowieckie.

Wieś szlachecka Dąbrowa Łazy 

Miejscowość należała do okolicy szlacheckiej Dąbrowa w par. Dąbrowa Wielka. W okolicy szlacheckiej Dąbrowa na częściach w wioskach o nazwach z reguły dwuczłonowych osiedliło się rycerstwo mazowieckie i poczęło używać nazwiska Dąbrowski. Dla odróżnienia poszczególnych rodów osadnicy zaczęli używać mniej lub bardziej trwałe przydomki. W Dąbrowie Łazy w początku XVIII w. występują Dąbrowscy dicto Stocek, dicto Kaczanek, dicto Zemczyk, dicto Otrąpczyna (1736).

Parafia Dąbrowa Wielka w powiecie wysokomazowieckim nie była zbyt wielka. Parafianie, to szlachta zaściankowa, wiechciową też zwana, honorna, religijna, niezwykle gościnna. Parafia była położona w okolicy drobnoszlacheckiej, na terenie której znajdował się Święck, w XVI w. nosiła nazwę Długa Dąbrowa. Tak też określano parafię, później nazywaną Wielką Dąbrową.

Fundatorami kościoła w 1493 r. w Długiej Dąbrowie byli przedstawiciele trzech rodzin, bracia: Stanisław, Piotr, Bogusław i Falisław; Jan ze swymi bratankami oraz Mścisław, Maciej i Paweł, dziedzice w Długiej Dąbrowie. Wymienieni zostali też właściciele 10 wsi, które miały należeć do tej parafii: Miodusy, Kaczyno, Święck, Brzóski, Średnica, Mystki, Włosty, Plewki, Gierałty i Szepietowo. Kościół zyskał wezwanie Zwiastowania NMP, św. Anny, św. Katarzyny, św. Stanisława i św. Mikołaja. W latach 1476-1479 plebanem w Długiej Dąbrowie był ks. Marcin. Nowy kościół pw. św. Stanisława wybudowano w 1879 r. wg. projektu architektów Józefa Piusa Dziekońskiego (1844-1927) i Stefana Kucharzewskiego. Budowę finansowała okoliczna drobna szlachta.

W roku 1576 z Długiej Dąbrowy Dzięcieli Łazów podatek poborowy płacił z 2 osiadłych półwłóczków Salomon syn niegdyś Piotra, a z 1 półwłóczka i od jednego zagrodnika Stanisław s. niegdyś  Wojciecha. Największy dział własności 7 ½ włók szlacheckich należał do Macieja s. Trojana. Podatek był wniesiony w imieniu innych współwłaścicieli. [AGAD ASK dz.1 nr.70, k.131-131v i 154]

W 1580 r. Jakub Trojan, woźny ziemski, dał podatek wraz z cześnikami z Łazów z 30 włók ziemskich. [A. Jabłonowski, Podlasie cz.1, s. 54-56]

Ród Dąbrowskich posiadał swoje działy we wsi Łazy od co najmniej 1673-1674 roku. Byli to Dąbrowscy o przydomkach: Kazimierczyk, Sczygieł, Zupek. Z zapisów z tego okresu wiemy, że mieszkały w Łazach inne rodziny: Godlewscy, Rosochaccy, Szepietowscy, Święccy, Tymińscy, Kłoskowie, Żebrowscy, Pawińscy i Grodzcy. Łącznie we wsi Łazy było 12 gospodarstw. W 1863 r. dziedzicem wsi Dąbrowa Łazy był ziemianin Julian Dąbrowski (*1833 Łazy), s. Macieja i Agnieszki z Dąbrowskich. W 1862 pełnił on funkcję sędziego rewolucyjnego, będąc zarazem naczelnikiem policji. We wsi tej w 1866 r. nie było większych gospodarstw poza częścią Macieja Dąbrowskiego s. Adama (+1797) i Katarzyny z Wyszyńskich.

Jankowscy pojawili się w Łazach dopiero na przełomie 17/18w. W zachowanych Księgach Brańskich pod rokiem 1680 widnieje zapis dotyczący ugody między Dąbrowskimi i Jankowskimi z Łazów.

Wypisy z Ksiąg grodzkich i ziemskich dotyczące rodziny Jankowskich dziedziców Łaz

Pierwszy zapis dotyczący rodziny Jankowskich osiadłych w Dąbrowie Łazach pochodzi z księgi drohickiej z roku 1680 i dotyczy donacji między Dąbrowskim (zapewne właścicielem) Jankowskim i Sienickim.

1680

9082

Drohiczyn

628

ziemska drohicka

Dąbrowa-Łazy

Dąbrowski, Jankowski, Sienicki

4/270/0/-/2

Oblata Donationis

AP Białystok

 

Kolejne to obligacje zapisane w Księdze Brańskiej grodzkiej wieczystej z 1693 roku

1693

478

Brańsk

122v

brańska grodzka wieczysta

Dąbrowa-Łazy

Żebrowski, Jankowski, Dąbrowski, Sienicki, Pruszyński

59

obligatio

NGAB Mińsk

 

Z lat 1707-1708 z Ks. Nurskich Grodzkich wieczystych obligacje

1707	2036	Nur	831v	nurska grodzka wieczysta	Dąbrowa-Łazy	Jankowski, Tymiński	2	obligatio	AGAD
1708	307	Nur	102v-103	nurskie grodzkie wieczyste	Dąbrowa-Łazy	Jankowski, Szepietowski	3	donatio	AGAD

 

Kolejne wpisy z ksiąg nurskich grodzkich wieczystych z lat 1747-1749

1747

1618

Nur

258v

nurskie grodzkie wieczyste

Dąbrowa-Łazy

Jabłonowski, Jankowski, Dąbrowski

18

obligatio

AGAD

1747

1642

Nur

262

nurskie grodzkie wieczyste

Dąbrowa-Łazy

Jankowski, Stawirejski, Dąbrowski

18

donatio

AGAD

1747

1643

Nur

262

nurskie grodzkie wieczyste

Dąbrowa-Łazy

Stawirejski, Jankowski, Dąbrowski

18

debitum

AGAD

1748

423

Nur

62v

nurska grodzka wieczysta

Dąbrowa-Łazy

Dąbrowski, Jabłonowski, Jankowski

19

quietatio

AGAD

1757

174

Nur

54v

nurskie grodzkie wieczyste

Dąbrowa-Łazy

Jankowski, Dąbrowski, Stawirejski, Tymiński, Kamiński

23

donatio

AGAD

1757

256

Nur

80

nurskie grodzkie wieczyste

Dąbrowa-Łazy

Sierzputowski, Jankowski, Dąbrowski, Rosochacki, Sienicki

23

donatio

AGAD

1762

1651

Nur

472

nurskie grodzkie wieczyste

Dąbrowa-Łazy

Dąbrowski, Dołęgowski, Żebrowski, Jankowski

25

obligatio

AGAD

 

Obligacje w 1762 roku między Jankowskimi a Dołęgowskimi, przyniosły śluby w 1768 i 1769 Jana i Wawrzyńca Jankowskich z Marianną i Katarzyną z Dołęgowskich

W 1783 mamy zastaw na części w Dąbrowie Łazach. Na podstawie księgi Nurskiej Grodzkiej Wieczystej sygn. 45 z roku 1783 [karta nr. 1]

Nur, 2.01.1783 r.

"N. Barbara córka niegdy N. Szymona Dąbrowskiego, żona zaś N. Stanisława Kamieńskiego zastawia (obligatia) N. Wawrzyńcowi Jankowskiemu synowi niegdy Józefa Jankowskiego część swoją leżącą na dobrach Dąbrowa Łazy w województwie podlaskim, ziemi zaś drohickiej w sumie 100 złp."

 

1783	1	Nur	1	Nurska grodzka wieczysta	Dąbrowa-Łazy	Dąbrowski, Kamieński, Wawrzyniec Jankowski s. Józefa	45	Zastaw	AGAD
1792	17	Nur	17	nurskie grodzkie wieczyste	Dąbrowa-Łazy	Dmochowski, Dąbrowski, Jankowski, Żebrowski	57	obligatio?	AGAD
1793	329	Nur	328	nurskie grodzkie wieczyste	Dąbrowa-Łazy	Jankowski, Barański	57	zapis	AGAD
1793	352	Nur	351	nurskie grodzkie wieczyste	Dąbrowa-Łazy	Dąbrowski, Rosochacki, Żebrowski, Szepietowski, Jankowski, N	57	zastawa	AGAD
1796	558	Nur	338	nurska grodzka wieczysta	Dąbrowa-Łazy	Jankowski, Dąbrowski	59	Zapis	AGAD
1796	557	Nur	337	nurska grodzka wieczysta	Dąbrowa-Łazy	Jankowski	59	Darowizna	AGAD

 

Na roku 1796 kończą się wpisy w Księgach grodzkich i ziemskich dotyczące Jankowskich i ich części dziedzicznej w Dąbrowie Łazach.

Z najstarszych znanych akt USC par. Dąbrowa Wielka mamy takie zapisy dotyczące Jankowskich z Łazów. Była to rodzina Józefa i Marianny z Jabłońskich.

·         Pierwszy zapis to chrzest z 1716 r. Mateusza s. Mateusza i Agnieszki z Lipskich.

·         W 1717r. Marcjanna c. Józefa i Marianny z Jabłońskich

·         W 1720r. Cecylii c. Józefa i Agnieszki

·         W 1723 Małgorzaty c. Józefa i Agnieszki

Po dłuższym okresie dopiero w 1770 r. mamy zapisy dzieci Wawrzyńca i Katarzyny z Dołęgowskich, a od 1780 r. jego brata Jana i Marianny z Dołęgowskich.

Od 1797 r. były ochrzczone dzieci Mikołaja s. Wawrzyńca i Katarzyny oraz Katarzyny z Dąbrowskich c. Zygmunta dz. na Dąbrowie Kaskach, których ślub był w 1796 r.

Od 1802 r. były ochrzczone dzieci Stanisława s. Jana i Marianny oraz Magdaleny z Kaczyńskich c. Wawrzyńca dz. na Kaczynie Starym, których ślub był w 1797 r. Kaczynie.

Jankowscy na Łazach dziedziczyli aż do początku 2 Wojny Światowej. Ostatnim znanym mi dziedzicem Łaz był Jan wraz z małżonką Marianną Stokowską. Jan był synem Teofila i Marianny z Choromańskich ur. w Łazach w 1902 r. Dzieci ochrzczone były w kościele w Dąbrowie Wielkiej: Aleksandra 1930, Apolonia 1929, zatem ślub mógł być w 1928r.

Rodzina Roberta i Władysławy z Wyszyńskich z Łaz od ok. 1896 r. Robert (*1864) był synem Konstantego i Izabeli z Dąbrowskich, wnukiem Franciszka i Katarzyny z Mioduszewskich, prawnukiem Jana i Marianny z Dołęgowskich i praprawnukiem Józefa, założyciela rodu Jankowskich na Łazach. Z historii rodziny wiemy, że Robert pozostawił dziedzictwo swoim licznym córkom.

Inni właściciele cząstkowi we wsi Dąbrowa Łazy

W latach 1783-1784 wzmiankowany był Kazimierz Szepietowski, właściciel części gruntów i poddanych w Dąbrowie Łazach, Komornik JKM pochodzący z Szepietowa Podleśnego. [Akta USC Dąbrowa Wielka]

W 1794 r. w Dąbrowie Łazach urodził się Maciej Dąbrowski, syn Mikołaja i Marianny z Dąbrowskich. 20 kwietnia 1828 był notowany jako profesor Szkół Sejneńskich. Zawarł wówczas związek małżeński z Marianną Ołdakowską, córką właściciela majątku Dąbrowa Babytki. W Dąbrowie Łazach gospodarzyła jego matka, wdowa po Mikołaju Dąbrowskim. [Akta USC Dąbrowa Wielka, 1828]

W 1827 r. wieś ta liczyła 29 domów i 170 mieszkańców. W roku 1887 liczyła 24 domy i 149 mieszkańców. [Słownik Geograficzny KP, T.1 s.923]

Przez grunta wsi przebiegała linia kolej Warszawa-Petersburg. W dniu 1 kwietnia 1862 r. wzmiankowany był dróżnik mieszkający przy przejeździe kolejowym – Piotr Obrębski. [Akta USC Dąbrowa Wielka, 1862] We wrześniu 1868 r. Piotr, mąż Joanny Perkowskiej był dróżnikiem na stacji Szepietowo [Akta USC Dąbrówka Kość. 1868]

Dobra Plewki w par. Dąbrowa Wielka

W 1577 r. szl. Kazimierz (Plewka?) zapłacił podatek od siebie i innych z Plewek z 4 ½ włók. [AGAD ASK, dz.1, nr. 47, k.177] W 1673 r. we wsi Plewki było 6 gospodarstw drobnoszlacheckich, własności Macieja i Idziego Plewki, jak również Jankowskiego, Mystkowskiego i Włostowskich, łącznie 22 osób. [AGAD ASK, dz.1, nr. 70]

W dostępnych księgach ziemskich i grodzkich nie natrafiłem na zapisy dotyczące Jankowskich zamieszkałych w Plewkach. Jedyne zapisy możemy znaleźć w aktach USC. Według nich już na początku 18 w. w Plewkach mieszkali Jankowscy.

Zapisy te to akty ślubu z Plewek.

Akt ślubu z 1704 r. Walenty Jankowski z Jabłoni Jankowców z Marianną Plewką, być może osiedleni w tej wsi pochodzili z gniazda Jankowskich, z Jabłoni Jankowców? Być może jego synami byli Szymon wd. i Mateusz? Wszyscy pochodzący z Plewek, brali ślub w poł. 18 w. w Dąbrowie Wielkiej.

Z poł. 18 w. pochodzą zapisy w księdze zgonów. I tak mamy parę Wawrzyniec Jankowski i Elżbieta (1708 +1748 Plewki), Agnieszka l. 30 zm. 1748, Mariannę zm. 1758. W 1770r. umarła Joanna c. Macieja a 3 lata później jej matka Jadwiga? W 1794 r. umarł Adam s. Piotra i Petroneli z Majewskich gospodarzy rolnych z Plewek. W Plewkach w 1874 r. w wieku l.80 umarł Marcin s. Franciszka i Antoniny. Dwa lata później umarł jego brat Jan w wieku l.74; W 1884 w Plewkach zmarła Marianna z d. Konarzewska, wdowa po Marcinie. W 1898 r. w Plewkach umarł Adolf (*1836 Plewki) s. Marcina i Marianny z Konarzewskich, mąż Karoliny d. Piętka, prawdopodobnie ostatni właściciel gospodarstwa dziedzicznego w Plewkach?

Pierwszy chrzest dziecka urodzonego w Plewkach w par. Dąbrowa Wielka przypada dopiero na rok 1797. Była to Katarzyna c. Franciszka i Marianny Konstancji z Piekutowskich. Kolejne dziecko, syn Mateusz ur. 1805 r. w Plewkach. W 1807 r. w Plewkach na gospodarstwie dziedzicznym żyje Piotr z żoną Petronelą z Majewskich. A w 1809 r. Józef z Agnieszką z Włostowskich. W 1810 r. w aktach widnieje Roch z żoną Rozalią z Wyszomierskich 1v. Święcka. Najpewniej wcześniejsze chrzty były zapisywane w księgach par. Wysokie Mazowieckie. Pierwsze zapisy to chrzty dzieci Jakuba i Maryny z Kowalewskich: Elżbiety 1672, Maryny 1675, Mikołaja 1676; W roku 1709 ochrzczony został Wawrzyniec s. Walentego i Ewy z Grodzkich, od 1714 r. dzieci Kazimierza i Anastazji Zarębianki (Mystkowskiej) byli to: Karol 1714, Anna 1716, w 1718 Szymon s. Walentego i Heleny; W 1785 r. w Plewkach był ochrzczony Roch s. Antoniego i Agnieszki z Kaczyńskich. Po roku 1800 brak wpisów z Plewek w altach USC par. Wysokie Mazowieckie.

W taryfie dymów i podatku od nich z 1790 r. mamy w Plewkach:

·         Sukcesorów po Mateuszu Jankowskim (*1725 Plewki) s. Kazimierza i Anastazji Zaręby, oraz jego żony Rozalii z Włostowskich (x1753 Plewki), dym 1; Dziedzictwo przypadło synowi Piotrowi (1771-1836 Plewki) oraz zapewne Franciszkowi (ca.1768 +1807 Plewki);

·         Antoniego (*1757-1807 Plewki), po Wawrzyńcu, Jankowskiego z żoną Agnieszką Brajczewską, dym 1;

·         Sukcesorów po Szymonie Jankowskim (*1718? Plewki) s. Kazimierza i Anastazji Zaręby, dym 1;

Jankowscy mieszkali w Plewkach do końca 19 w. W aktach z 20 w. brak Jankowskich z tej wsi.

Inni Jankowscy, dziedzice dóbr w ziemi drohickiej

Wieś szlachecka Srzednica-Maćkowięta w par. Dąbrowa Wielka
[źródło Taryfa dymów z 1790r.]

·         Antoni (*1736 Średnica +1817 tamże), s. Bartłomieja Jankowskiego i Małgorzaty Średnickiej, dym 1; Mąż Anastazji z Tworkowskich.

·         Stanisław (*1738 Średnica), s. Bartłomieja Jankowskiego i Małgorzaty Średnickiej, dym 1;

Wymienieni byli zapewne potomkami Jankowskich z Jabłoni Jankowców.

Wieś szlachecka Jamiołki Kłosy w par. Sokoły

Notowani w tej wsi Jankowscy od końca 17 w. po Janie i Jadwidze z Jamiołkowskich.

W 1692 roku mamy zapis: Jamiołki Klusze – „Szl. Jan Jankowski z żoną y siostrą osób 3” [AGAD Księga Grodzka Brańska 52]

Dzieci ur. w Jamiołkach Kłosach: 1684 Zuzanna, 1687 ur. Mateusz, 1692 ur. Magdalena, 1695 ur. Jan.

Jan i Mateusz (+1734) synowie Jana wymienieni jako dziedzice d. Jamiołki Kłosy w 1712 r. [Źródło AGAD Księga Grodzka Brańska 52]

W par. Sokoły Jankowscy posiadali ponad to części we wsiach Mojki (1693), Markowo (1693), Bruszewo (1710)

Wieś szlachecka Wnory Pażochy w par. Kulesze Kościelne

Osiedlili się w końcu 18 w. Pochodzą po Janie i Anastazji Jankowskich. Z nich Jakub (*1781 Wnory +1834 Wnory), właściciel cz. szl. w Wnorach Pażochach wraz z małżonką Marcjanną Skowrońską. Rodzina ta przybyła prawdopodobnie z Jankowców?

 

Wieś szlachecka Jabłoń Kościelna w par. tego nazwiska

W 1790 r. wymieniona była właścicielka gruntu Katarzyna Jankowska żona Szczepana (?) chyba Szymona?, z domu Jabłońska dicto Kosak (1719 +1804 Jabłoń) 1 dym;

Wieś szlachecka Łopienie Pamięciaki w par. Piekuty

Łopieńscy zwani „Pamięciczami” wzmiankowani są od 1556 roku. Wówczas część Łopieni i (Łopieni) Grochów posiadali Piotr i Jan, synowie zmarłego Marcina „Pamięcicza”.

Także ta miejscowość wyodrębniła się w końcu XVI lub na początku XVII wieku z ogólnego działu Łopieni i z części Grochów. W 1645 roku wspomniano Szymona po Stanisławie Łopieńskiego z „Łopieni Pamięcicz”.

W 1674 roku podatek pogłówny ze wsi „Łopienie Pamięcięta” opłacono od 16 osób. Ogólna liczba mieszkańców była nieco większa. We wsi znajdowało się sześć rodzin: Wojciecha Idźkowskiego, Fabiana Łopieńskiego, Pawła Łopieńskiego zwanego „Szuść”, Wojciecha Łopieńskiego „Szuścia”, Pawła Jankowskiego i wdowy Radziszewskiej. Najpewniej po Pawle Jankowskim dziedziczyły jego dzieci ur. od 1700 r. Jakub (*1700), Franciszek (*1706), Ludwik (*1709), Walenty (*1711) i Jan (*1717) [Akta USC par. Piekuty chrzty 1699-1722]

Wieś szlachecka Skłody Borowe w par. Sokoły

W Taryfie dymów z 1790 r. wymieniono jeden dym Jankowskich. Należał do Jakuba Jankowskiego s. Alojzego (wymieniony również jako właściciela części w 1795r.) Po Jakubie dziedziczył syn Damazy (ca. 1814), z Marianny z Wołkowskich synowie: Franciszek (*1848 Skłody) i Józef (*1851 Żochy +1911 Żochy) który dziedziczył część na Żochach Starych (par. Piekuty) od 1882 do 1911 r. W Herbarzu Bonieckiego był wymieniony: „Jakób, syn Alojzego, nabył 1795 r. część wsi Skłoda (DW. 110 f. 1166)” [Zapis Boniecki T.8 s. 214].

Być może po Jakubie, na pobliskiej części szlacheckiej w Krassowie dziedziczył Jankowski N. ojciec Józefa Jankowskiego? Józef (+1930) z żony Julianny z Olędzkich, właścicielki części w Wierzbowiźnie miał syna Jana Stanisława (*1882 Krassowo Wielkie +1953 Moskwa), wicepremiera w rządzie Piłsudskiego. Bratem rodzonym Jana był Konstanty (*1896 - 1974), właściciel części w Krassowie, członek Rady Gm. Piekuty.

Wieś szlachecka Racibory Nowe w par. Sokoły

Po Leonie (*1740 Jankowce-1807) właścicielu części szlacheckiej w Jankowcach z Apolonii z Niwińskich, syn Paweł (*1779 Jankowce 1842 Racibory) mąż Małgorzaty z Jamiołkowskich, właściciel części w Raciborach Nowych od I poł. XIX w. Po Pawle syn Franciszek, technik filtrów warszawskich. Franciszek w 1859 r. osiadł w Warszawie.

Wieś szlachecka Jabłoń Dąbrowa Zgniła w par. Jabłoń

Po Leonie (*1740-1807) właścicielu części szlacheckiej w Jankowcach z Apolonii z Niwińskich, syn Julian (*1776 Jankowce) mąż Krystyny z Jabłońskich, właściciel części w Dąbrowie Zgniłej od I poł. XIX w.

Na Jabłoni Dąbrowie byli notowani Jankowscy już od początku 18 w. Wzmiankowany Leon s. Mateusza dz. Jabłoń Dąbrowy. Franciszek Jankowski (*1770 Jankowce +1799) s. Michała (*1735 Jankowce) i Franciszki Zdrodowskiej, właściciel części w Dąbrowie Zgniłej w końcu 18 w.

Wieś szlachecka Dworaki Staśki w par. Sokoły

Wawrzyniec Jaskółka Jankowski (*1813-1856) właściciel części szlacheckiej w Jankowcach i Dobkach miał syna Tadeusza (*1837 Dobki), po którym syn Teofil wł. cz. Dobki, a drugi syn Franciszek (*1852 Dobki) wł. cz. Dworaki Staśki po nim syn Julian, emigrant do USA;

Przodkami Wawrzyńca Jaskółki byli Jankowscy, osiadli na części szlacheckiej w Jankowcach od II poł, XVI w. Protoplastą tego klanu był Marcin Jaskółka Jankowski (*ca. 1568) po nim Marcin (*ca. 1600) i z niego czterej synowie: Bartłomiej, Adam, Michał i Jan (ca. 1643) Trzej pierwsi osiadli na częściach w Jankowcach, a Jan przesiedlił się w Łomżyńskie i założył klan w Porytem?

Wieś szlachecka Zambrzyce-Jankowo w par. Rutki

W pogłównym par. Rutki z 1673 r. w tej wsi wymieniony 1 dym Jankowskich po Janie Jankowskim. Po nim syn Kazimierz z żony Krystyny z Zambrzyckich (x1669 par. Rutki) miał synów Marcina (*1670) i Franciszka (*1673) i córkę Konstancję (*1689). Marcin, dziedzic Jankowa zm. 1743 r. w Jankowie; Franciszek, mąż od 1694 Małgorzaty Garbowskiej, dziedzic d. Garbowo Nowe, pozostawił syna Franciszka na Garbowie;

W wymienionym pogłównym z 1673 r. wpisany był tez drugi syn Jana – Szymon wraz z żoną (?Marianną z Piszczatowskich). Ślub 1684 w Kobylinie, Szymon najpewniej wł. cz. Garbowo Nowe?

Wieś szlachecka Wólka Zaleska w par. Topczewo

W regestrze pogłównym woj. Mazowieckiego z 1674 r. figuruje w Kucicach Gnos. Florian Jankowski z licznymi poddanymi. Czy tenże w 1707 r. osiadł w Wolce Zaleskiej? W aktach USC par. Topczewo pod rokiem 1707 k.145 wpisano chrzest: Regina Jankowska c. Floriana i Marianny Zaniewskiej. [Reg. Woj. Maz. Sygn. 1-7-0-3-66-f163] Być może tenże Florian przesiedlił się w brzesko-litewskie i zamieszkał w dobrach Domaszewicze od ok. 1717 r.? Z drugiej żony Anny d. Wysznierewska miałby synów: Józefa, Piotra, Ignacego i Franciszka.

W końcu 18 w. w Wólce Zaleskiej gospodarzyli: Jankowski Maciej i Agata d. Francuk (ślub 1782/43 Wólka Zaleska). Urodziły się im 3 córki (Marianna, Katarzyna, Teresa) W 1801 r. zmarł Jakub syn Macieja (ditto Przychodzi). W 1813 r. w wieku 62 lat umarł Maciej Jankowski, w 1827 r. Agata. W I poł. 19 w. w Wólce Zaleskiej ur. się Aniela c. Andrzeja i Marianny Ostrowskiej [Topczewo 12/1812], w 1815 r. Barbara. Andrzej to syn Macieja ur. 1787 w Wólce Zaleskiej. Jaki był status tej rodziny nie jest mi wiadomo.

Wieś szlachecka Radziszewo Stare w par. Winna Poświętna

W zachowanych księgach USC od 1751 r. par. Winna widnieją wpisy dotyczące rodziny Jankowskich osiadłej na cz. we wsi Radziszewo Stare. Rodzina pochodziła po Walentym (+1787 Radziszewo) i Agacie (+1788) Jankowskich, których ślub odbył się dn. 26 listopada 1741 r. w Sokołach. Być może synem Walentego był Tomasz (ca. 1742), który z żony Doroty miał kilkoro dzieci m. in. syn Stanisław ur. 1766 w Radziszewie i Franciszek w 1778 r. Notowany był też Andrzej (*1754 Radziszewo) s. Walentego i Agaty. Andrzej z żony Elżbiety miał syna Ignacego. W poł. XIX w. nie spotykamy już Jankowskich na Radziszewie.

Wieś szlachecka Koćmiery w par. Jabłoń Kościelna

W tej wsi od początku 18 w. notowani byli Jankowscy z przyd. Piłat. Założycielem tego rodu był Sebastian (*ca. 1621) Piłat Jabłoński, syn jego Wojciech Piłat Jankowski (*ca. 1647) z Krystyny z Piekutowskich miał syna Jakuba (*1675 Jankowce +1740 Jabłoń) Ten osiadł na części w Kućmierach. Wojciech miał jeszcze drugą żonę Jadwigę Maksiak Jankowską (ślub x1684) z której syn Stanisław na Jankowcach. W 1682 r. na Koćmierach notowani byli również Jankowscy przyd. Kiełbasik, po Piotrze i Mariannie Koćmierowskiej. Piotr był synem Jakuba Kiełbasika Jankowskiego (*ca. 1600) Drugim synem Jakuba był Tomasz Kiełbasa Jankowski (*ca. 1635), po nim z Anny z Łapińskich linia na Jankowcach. Wspomniany Jakub był wymieniony w Rejestrze podatkowym z 1674 r. na wsi Jankowce. Wnukiem Jakuba był Mateusz Kiełbasa Jankowski (*1674 Jabłoń), który z Agnieszki z Jabłońskich miał dwóch synów. Andrzej na Jankowcach. Potomkowie po nim w Łęczycy i Zgierzu. Antoni dziedzic cz. Jankowce w 1882 r. Po nim Józef dz. cz. Bujny, a Mikołaj na Jankowcach. Po nim już w 20 w. linia na Krassowie Wielkim.

Wieś szlachecka Lutostań i Łady Polne w par. Puchały

W tej wsi w końcu 18 w. notowana była rodzina Jankowskich pochodząca po Bartłomieju i Elżbiecie z Przeździeckich. Ich synem był Jakub (*1796 Lutostań -1839), wł. cz. Lutostań. Po nim dziedziczył syn Kazimierz (*1825-1869), który z Józefy Modzelewskiej pozostawił kilkoro dzieci. Jan (*1849) i Stanisław (*1865) wł. cz. Lutostań do I WŚ. Adam, drugi syn Jakuba i Józefaty Kotowskiej z Julianny Modzelewskiej pozostawił syna Mikołaja, wł. cz. Lutostań do I WŚ.

Jankowscy dziedziczyli też na pobliskich Ładach Polnych. Była to część rodziny pochodząca z Grabowa par. Śniadowo. Na części osiadł Antoni (*1862 Grabowo) s. Jana i Franciszki z Szabłowskich. Z Anny Łady c. Józefa miał kilkoro dzieci urodzonych w Ładach Polnych. W aktach wymieniony jest jako właściciel części. Jankowscy dziedziczyli na Ładach Polnych do I WŚ.

Wieś szlachecka Dobki w par. Jabłoń Kościelna

Właścicielem części na początku 19 w. był Wawrzyniec (*1813 Jankowce) s. Klemensa Jaskółki Jankowskiego i Krystyny z Olędzkich. Po ślubie z Agnieszką Dąbrowską w Dobkach w 1835 r. osiadł na części w tej wsi. Pochodził z rodu Jaskółków dziedziców Jankowców od poł. 16 w. Pozostawił po sobie synów: Tadeusza (*1837 Dobki) z którego syn Teofil (*1860 Dobki) właściciel cz. w Dobkach. Drugi syn Wawrzyńca – Franciszek (*1852 Dobki) dziedzic na Dworakach Staśkach (patrz wyżej);

Podsumowanie

W przedstawionej powyżej monografii Jankowskich z ziemi drohickiej wynika, że w większości przypadków pochodzili z gniazda Jabłoń Jankowce, najprawdopodobniej od rycerzy herbu Dąbrowa.  

Jest wielce prawdopodobne, że znany nam z wielu źródeł i opracowań Hipolit Janikowski (Jańkowski) alias Jankowski syn Jana pochodził również z tych stron.

Wymieniony jako dziedzic Brześcianki i przyległości w par. Łubin w ziemi bielskiej; 

[za: Bon. Herb. t.8 Korab] podsędek bielski, rezygnował z urzędu 1583 r. Syn jego Jan, podstarości bielski 1622 r. (Wyr. Lub. 57 v. 135), z Agnieszki Siekluckiej, pozostawił syna Kazimierza Stanisława (Zap. Lub. 47 f. 269)

W 1558 r. Burgrabia dworu brańskiego; 1561-62 r. Podstarosta brański?;

Nb. 1563 r. Starosta białostocki (kap. odp.) rotmistrz zamku tykocińskiego;

1569-80 r. Podsędek Bielski do 1583 r. [źródła dziejowe T.6 cz.3 Podlasie, str. 70, 248, 252, 255-6]

Podsędek bielski, sędzia kapturowy 1572, 1573, elektor 1575;

 [za: AGAD, Ks. gr. i ziem. warsz., nr 89, k. 934]

AD 1550.02.06.

//? Hipolito Jankowski et fratribus eius, filiis Barbarae, relictae Ioannis Jankowski, advocati de Lomzicze, novum privilegium super mansum agri in villa Lomzicza, loco perditi, iuxta attestationes testium datur.

łac. Actum: Kraków; MK 77, f. 384v-385; MRPS V, nr 749

W 1571 r. otrzymuje zwrot ziemi odebranej mu wcześniej przez Ks. mazowieckiego, Hipolit występuje jako wójt Łomżycy, wł. Janikowa i części w Łomży (?);

Na zakończenie nadmienię, że drugim co do wielkości gniazdem Jankowskich na Mazowszu było Jankowo w par. Nowogród.

____________________________________________________________

 Opracowanie na podstawie wymienionych w tekście źródłach Andrzej M. Jankowski A.D. 2023