Jankowscy w Herbarzu Uruskiego

 W Herbarzu Seweryna Hr. Uruskiego pt "Rodzina - Herbarz Szlachty Polskiej" w tomie V na str. 348-349 umieszczony jest zapis dotyczący rodziny Janikowskich vel Jańkowskich, a na str. 355-364 Jankowskich.

JANIKOWSCY

JANIKOWSKI h. JASTRZĘBIEC. Dawna w pow. opoczyńskim rodzina, wzięła nazwisko od wsi Janikowice. Adam, dziedzic Janikowic w 1398 r. Przybek i Mikołaj, dziedzice Janikowic, cytowani w aktach radomskich 1419 - 1437 r. Stanisław z Janikowic, pisarz ziemski sandomierski 1430 r. Jan notowany w aktach krakowskich 1448 r. Anna, żona Jana Białobrzeskiego, skarbnika krakowskiego 1530 r. Stanisław i Bartłomiej, synowie Piotra, i ich synowcowie, Jakób i Mateusz, synowie Jana Kiełbasy, 1543 r. Jan i Stanisław, synowie Jana, 1575 r. Jan i Stanisław Przybkowie, Wawrzyniec Stańczyk, oraz Andrzej i Bartłomiej, dziedzice na Janikowicach 1577 r. (Ks. poborowe). Jan-Stanisław, sądowy tczewski, rotmistrz królewski, poseł pomorski na sejmy, deputat na Trybunał radomski 1637 r., dobry żołnierz, zaszczytnie odznaczył się w wojnie ze Szwedami w Inflantach i chlubny miał udział w bitwach pod Kircholmem i Białym Kamieniem. Jego brat Maciej, rotmistrz w wojsku Dymitra Samozwańca II, wysłany od niego do Zygmunta III w 1610 r. z propozycyą odstąpienia Siewierszczyzny Polsce, jeśli mu Zygmunt dopomoże do zdobycia Moskwy. Mikołaj-Kazimierz, pisarz grodzki malborski, burgrabia pomorski 1694 r., poseł na sejm 1696 r., ożeniony z Maryą Poczernicką. Stanisław 1697 r., Franciszek i Konstanty, chorążyce parnawscy, 1764 r. z wojew. Sandomierskiem, Mikołaj 1697 r. z wojew. pomorskiem, a Balcer, Franciszek, Konstanty i Stanisław 1764 r. z wojew. sieradzkiem podpisali elekcye.

Andrzej, syn Wojciecha, 1738 r. Konstanty, pułkownik wojsk koronnych, poseł na sejmy 1776 - 1792 r., deputat na Trybunał piotrkowski 1779 r., ostatecznie podkomorzy bohusławski, dziedzic dóbr Przyłęk, pod Brześciem Litewskim, serdeczny przyjaciel hetmana Ksawerego Branickiego, i jego obrońca na sejmie czteroletnim. Stanisław, chorąży parnawski 1780 r. Walenty, porucznik 1780 r., następnie 1789 r. kapitan wojsk koronnych. Kazimierz, syn Mateusza i Doroty, ur. 1790 r. we wsi Zatorze, w Galicyi, postąpił 1806 r. na służbę i w 1813 r. został porucznikiem 6 pułku piechoty Ks. Warszawskiego, a w 1819 r. otrzymał dymisyę w stopniu kapitana. Odbył kampanie przeciw Prusom, Austryi i Rosyi i za kampanię 1809 r. ozdobiony krzyżem złotym polskim; um. 1844 r. na wyspie Jersey.

Jan, syn Konstantego, deputat sądów pow. wasilkowskiego 1845 r. Sabba, syn Jana, strapczy pow. Wasilkowskiego 1852 r. (Kancl., Zap. i Wyr. Tryb. Lubel. i Piotrk., Ks. Gr. Opoczyńskie i Radomskie, Ks. Wojskowe).

Po Andrzeju, dziedzicu wsi Kokoszki w 1713 r., syn Jan Nepomucen miał syna Bonifacego, po którym czterech synów: Stanisław w 1840 roku, Jan, konduktor komunikacyi w 1848 r., Andrzej, słynny lekarz i chirurg, profesor Uniwersytetu warszawskiego 1826 - 1830 r., członek rady lekarskiej 1832 r., jeden z założycieli szkoły farmaceutycznej w Warszawie, prezes Towarzystwa lekarskiego 1843 - 1850 r., w 1859 r. profesor i sekretarz naukowy Akademii Medycznej warszawskiej, i Teofil, sędzia Trybunału handlowego w Warszawie 1831 - 1832 r., radca Towarzystwa ogniowego 1839 r., założyciel pierwszej ochronki dla dzieci w Warszawie 1838 r., zm. 1840 r., wylegitymowani w Królestwie 1839 - 1848 r. Z nich Andrzej otrzymał prawa nowego szlachectwa w Królestwie 1852 r.

Po Walentym, który podpisał elekcyę 1764 r. z wojew. Sandomierskiem, z żony Wiktoryi Śmiecińskiej syn Józef, ur. 1789 r. w Warszawie, postąpiwszy 1806 r. do 1 pułku jazdy Ks. Warszawskiego, został 1807 r. podporucznikiem, a w 1809 r. porucznikiem 13 pułku piechoty i w tymże roku awansował na kapitana z przeznaczeniem do 14 pułku piechoty; przeniesiony w 1815 r. do 3 pułku strzelców pieszych, wyszedł 1819 r. w stopniu majora do dymisyi. Odbył kampanie 1807 r. przeciw Prusom, 1809 r. przeciw Austryi, a w 1812 r. był w Rosyi; ozdobiony krzyżem Legii Honorowej i krzyżem złotym polskim. Józef zaślubił Wiktoryę Zboińską i z niej pozostawił synów: Józefa, Ignacego, dziedzica wsi Książenice, Władysława, Aleksandra i Kazimierza, wylegitymowanych w Królestwie 1843 - 1847 r.

JANIKOWSKI h. ŁADA. Licznie rozrodzeni w ziemi łomżyńskiej, zkąd przenieśli się na Podlasie. Dobiesław, Dobrogost i Marcin z Partniewa, herbu Łada, nabywszy w 1410 r. część wsi Janikowo, w ziemi łomżyńskiej, wzięli nazwisko Janikowski. Jan, Wojciech, Stanisław, Chojno i Mirek, dziedzice Janikowa 1436 r. Falisław, Maciej, Dobek i Adam, bracia rodzeni z Janikowa 1469 r., Mikołaj i Jakób z Janikowa 1479 r. Paweł, Piotr i Grzegorz, synowie Chojny z Janikowa 1501 r. (Mil.).

_____________________________________________________

JANKOWSCY

JANKOWSKI h. AMADEJ. W wojew. sieradzkiem. Marcin ustąpił części dóbr Jankowa synowi Mikołajowi i Eustachemu, synowi Adama, wnukowi swemu 1570 r. Jan podarował części dóbr Jankowa 1571 r. swemu synowi Stanisławowi (Ks. Gr. Piotrk.). Maryan podpisał 1674 r. elekcyę z wojew. sieradzkiem. Marcyan, syn Jana, burgrabia sieradzki 1677 r. (Zap. Tryb. Lubel).

JANKOWSKI h. DĄBROWA. Potomstwo Stefana, syna Michała, a mianowicie: Stanisław, Michał, Michał-Anioł i Jakób, synowie Jana, Fortunat i Józefat, synowie Jerzego, i inni w 1853 - 1860 r., oraz potomstwo Jana, syna Jerzego, a między innymi: Marceli i Józef, synowie Feliksa, Wincenty i Józef, synowie Ludwika, w 1860 r. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Byli także w ziemi łomżyńskiej Jankowscy tego herbu z przydomkiem Młodzianowski, i ci wywodzili się ze szlachectwa od 1631 roku, lecz w XVIII wieku przeszli do herbu Jastrzębiec.

JANKOWSKI h. JASTRZĘBIEC. Dwie są rodziny tego nazwiska i herbu, jedna w wojew. krakowskiem, pisząca się z Jankowic, z której Piotr i wielu innych cytowani są w aktach krakowskich 1398 - 1450 roku i druga, pisząca się z Jankowa, w wojew. płockiem, a która, nadana gruntami w ziemi łomżyńskiej, założyła tam osadę także z nazwą Jankowo; ta rodzina, po większej części zagrodowa, już w XV stoleciu przesiedliła się na Podlasie, a ztąd na Litwę i na Ruś Białą. Siemian z Jankowa notowany 1408 r. w przywileju danym Boleścicom przez Ziemowita ks. Mazowieckiego. Andrzej, Marcin, Siemko i Jan, synowie Siemka, cytowani w aktach ostrowskich 1492 r. Dobiesław, Ścibor i wielu innych w ziemi łomżyńskiej 1450 - 1550 r. Stanisław, chorąży roty hetmana Chodkiewicza, niebacznie w oblężeniu chocimskiem 1621 r. zapędziwszy się za Turkami, złamany od ich przeważnej liczby, stracił chorągiew i życie. Daniel, rektor Jezuitów w Łomży 1677 r. Wojciech, syn Wojciecha i Anny z Kmitów, komornik ziemski błoński 1716 r. i burgrabia warszawski 1718 r., ożeniony z Konstancyą Grzegorzewską, pozostawił syna Kazimierza, dziedzica dóbr Otrembusy (Don. Vars.).

Stanisław, syn Krzysztofa, miecznik podolski 1684 r., żonaty z Zofią Matczyńską, pisarzówną kamieniecką, pozostawił syna Antoniego, miecznika podolskiego 1728 r., po którym z żony Anastazyi Borakówny syn Leon z żony Barbary miał syna Macieja, dziedzica Nowego Sioła, wylegitymowanego w Galicyi 1801 r. bez podania herbu, i żonatego z Urszulą Mańczukowską (Zap. Tryb. Lubel., Bon.).

Jerzy, syn Walentego i Maryanny Iwanickiej, wylegitymowany w Galicyi 1782 roku, z żony Maryanny Białoskórskiej miał kilkoro dzieci, z których, Aloizy ożeniony z Teklą Romanowską i Ignacy z żony Antoniny pozostawił córki, Agnieszkę i Karolinę (Bon.).

Po Wojciechu, w 1700 r. dziedzicu dóbr Śmielnik Górny, w wojew. brzesko-kujawskiem, pochodzący, Antoni, syn Jana i Justyny z Tańskich, urzędnik w Komisyi Skarbu, wylegitymowany w Królestwie 1844 r. (inni członkowie jego rodziny wylegitymowali się z herbem Poraj).

Po Antonim, właścicielu wsi Śmielnik, notowanym w aktach kowalskich 1748 r., syn Stanisław miał syna Bartłomieja, po którym z żony Katarzyny Bielickiej synowie: Rafał-Gabryel, dziedzic wsi Księża Kępka, w pow. kujawskim, w 1839 r., Aleksander w 1844 r. i Karol 1850 r. wylegitymowani w Królestwie (inni potomkowie Antoniego wylegitymowali się z herbem Korab).

Po Janie, dziedzicu dóbr Jankowo-Młodzianowo 1643 r. (właściwie herbu Dąbrowa) z żony Zofii z Łubów syn Wojciech miał syna Sebastyana, tego syn Jan pozostawił syna Macieja, a ten syna Dominika, po którym synowie: 1) Aleksander, tego syn Józef, ożeniony z Konstancyą Jankowską, z niej syn Antoni, podoficer w wojsku rosyjskiem, wylegitymowany w Królestwie 1843 r.; 2) Mikołaj, tego synowie: a) Jan Kanty ożeniony z Katarzyną Rogowską, z niej syn Stefan wylegitymowany w Królestwie 1850 r., i b) Wawrzyniec, po którym syn Adam wylegitymowany w Królestwie 1859 r.

Z osiedlonych na Litwie. Szymon, syn Mikołaja, dziedzic dóbr Trypli, w pow. oszmiańskim 1590 r., miał syna Andrzeja, regenta grodzkiego oszmiańskiego 1638 r., po którym z żony Doroty Kociełłówny syn Jakób pozostawił trzech synów: Jana, Stanisława i Łukasza. Jan, dziedzic dóbr Trypli 1690 r., miał syna Michała, po którym synowie: Michał-Maciej, Antoni, regent ziemski oszmiański, i Franciszek. Franciszek, dziedzic dóbr Trypli 1756 r., miał syna Wincentego, regenta grodzkiego lidzkiego, następnie 1794 r. sędziego granicznego oszmiańskiego, dziedzica dóbr Trypli, bezpotomnego.

Wojciech, dziedzic dóbr Polany, regent grodzki oszmiański 1750 r., zaślubił Annę Zahorską i z niej miał synów: Franciszka, Andrzeja, Wojciecha, Macieja, Adama i Mikołaja. Z nich: Andrzej, regent grodzki oszmiański 1764 r., Maciej, komornik lidzki 1778 r., Mikołaj, miecznik oszmiański 1783 r., poseł na sejm 1786 r., a Adam podpisał elekcyę 1764 r. z pow. oszmiańskim.

Franciszek, najstarszy z synów regenta Wojciecha, dziedzic dóbr Polany, regent lidzki 1764 r., podpisał elekcyę tegoż roku z pow. lidzkim; strażnik 1771 r., koniuszy lidzki 1773 r., dostał w 1775 r. prawem emfiteutycznem starostwo pokretońskie, w pow. oszmiańskim, i z żony Józefy Koziełłówny pozostawił synów, Ambrożego i Aloizego, podporucznika 2 pułku ułanów wojsk Ks. Warszawskiego.

Ambroży, dziedzic dóbr Polany, marszałek szlachty pow. oszmiańskiego 1821 r., żonaty z Karoliną Kontrymówną, miał syna Karola, po którym z żony Wandy Benisławskiej, podkomorzanki lucyńskiej, syn Czesław, dziedzic dóbr Polany, redaktor i poeta (Bon.).

Mikołaj z pow. rzeczyckim 1674 r., Andrzej i Jan z pow. orszańskim i Franciszek z wojew. połockiem 1764 r. podpisali elekcye. Heronim, krajczy grodzieński 1707 r. Aleksander, regent grodzki oszmiański 1774 r. Michał, cześnik parnawski 1775 r. Ignacy, krajczy mozyrski 1775 - 1780 r. Mikołaj, regent sądów podkomorskich smoleński 1775 r. Michał 1780 r. regent grodzki oszmiański. Franciszek, regent ziemski 1770 r., podczaszy smoleński 1780 r. Józef, kanonik smoleński 1780 r. Joachim, krajczy mozyrski 1780 - 1790 r. Sebastyan, scholastyk żmudzki 1781 - 1789 roku. Ignacy, krajczy smoleński 1791 r. Ignacy, kanonik żmudzki 1793 r.

Po Franciszku, sędzim ziemskim oszmiańskim 1787 r., syn Jerzy, ożeniony z Anielą Bogusławską, miał syna Michała, urzędnika w Warszawie, wylegitymowanego w Królestwie 1853 r.

Heronim, syn Wincentego, wnuk Stanisława, Andrzej, Antoni, Jan i Wawrzyniec, synowie Piotra, wnukowie Jana, Antoni, Floryan, Józef i Wincenty, synowie Jakóba, Mikołaj, syn Jana, wnuk Szymona, Benedykt i Franciszek, synowie Kazimierza, oraz Ignacy, syn Antoniego, wylegitymowani w ziemstwie orszańskim 1773 r. (Bon.).

Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty: 1) gub. grodzieńskiej: Józef, syn Marcina, z synem Marcinem, Michał, syn Józefa, z synami: Janem-Mikołajem, Aleksandrem i Michałem i inni 1844 - 1850 r.; 2) gub. wileńskiej: Kazimierz, syn Samuela, z synem Onufrym i wnukami: Felicyanem, Józefem i Antonim, Ignacy, syn Mateusza, i inni 1842 - 1863 r.; 3) gub. mińskiej: Józef, syn Pawła, z synem Aleksandrem, Floryan, syn Wincentego, Onufry, syn Kazimierza, z synem Janem-Onufrym i inni 1837 - 1856 r.

JANKOWSKI h. JELITA. Ludwik, syn Jana, i inni wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1845 r.

JANKOWSKI h. JUNOSZA. Senator w rodzinie, Wacław, kasztelan słoński 1620 r.

W ziemi dobrzyńskiej, jednego pochodzenia z Karnkowskimi i dlatego pisali się z Karnkowa. Po Mikołaju Karnkowskim z Jankowa synowie: Jan, Marcin i Stanisław w 1543 r. (Metr. Kor.). Marcin, poborca 1564 r., a podsędek ziemski dobrzyński 1572 r., zostawił czterech synów; z tych:

1) Wacław, niepospolitej odwagi i siły, kasztelan słoński 1620 r., z żony Rudnickiej miał córkę Annę za Lasockim i synów: Marcina, podstolego wyszogrodzkiego 1620 r., Tomasza, posesora dóbr Prusy, w ziemi lwowskiej 1650 r., i Jana.

2) Michał, wojownik przeciwko Turkom na Węgrzech, bezpotomny.

3) Stanisław, dworzanin arcybiskupa Karnkowskiego 1591 r.

4) Jakób, dzielny żołnierz przeciwko, Gdańszczanom 1577 r. i Moskwie 1578 - 1581 r., dostał w nagrodę zasług od króla Stefana Batorego w posesyę majątek Lipno, w ziemi dobrzyńskiej w 1583 r., i z żony Zofii Kinickiej miał synów, Marcina, rotmistrza królewskiego 1605 r., żonatego z Heleną Watlewską i Tomasza, pisarza ziemskiego 1630 r., a od 1649 r. sędziego ziemskiego bełzkiego, po którym z żony Anny Jarczewskiej synowie: Jakób, Jerzy i Stanisław (Metr. Kor., Don. Vars., Zap. Tryb. Lubel.).

Jan i Wojciech podpisali elekcyę 1648 r. z ziemią dobrzyńską. Kazimierz-Franciszek, skarbnik bracławski 1670 r. Stefan, żonaty z Konstancyą Noskowską, miał syna Franciszka, komornika ziemskiego lwowskiego 1657 r., pisarza grodzkiego żydaczowskiego, który podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. ruskiem.

Andrzej, syn Stanisława i Maryanny Skolimowskiej, wnuk Józefa, i Eufrozyny Drozdowskiej, wylegitymowany w Galicyi 1783 r., miał dwie żony, Maryę Głowacką, z której synowie: Kazimierz, Marceli i Jan, i Maryę Luderowiczównę, z niej syn Michał miał syna Jana.

Kazimierz, dziedzic Krowinki, z Agnieszki Bratkowskiej pozostawił córkę Teklę za Michałem Wereszczyńskim i syna Wojciecha, żonatego z Franciszką Lewicką.

Marceli zaślubił Zofię Górską i z niej miał córkę Marcelinę Stupnicką i syna Macieja-Anzelma, po którym z Karoliny Pomiankowskiej syn Kazimierz-Wojciech.

Jan, ostatni z synów Andrzeja i Głowackiej, poślubił Ludwikę Kędzielską i z niej pozostawił synów: Ignacego, Antoniego i Wojciecha, wylegitymowanych w Galicyi 1834 r. Z nich Ignacy, dziedzic Bażykowa, członek Stanów galic., miał córkę Honoratę za Nikodemem Zawadzkim, a po Wojciechu z Wiktoryi Bocheńskiej córka Wiktorya za Dyonizym Zawadzkim i syn Jakób-Ignacy (Bon.).

JANKOWSKI h. KORAB. Licznie rozrodzeni w ziemi nurskiej i pisali się z Janek. Po Krzysztofie, dziedzicu na Jankach 1578 r. (Ks. poborowe), syn Prokop 1610 r. Jakób, podpisarz ziemski wąsoski 1580 r. Hipolit, podsędek bielski 1580 r., następnie sędzia ziemski bielski, miał syna Jana, podstarostę bielskiego, żonatego 1v. z Dorotą Kozerską, 2v. z Agnieszką Sieklucką, z której syn Kazimierz-Stanisław, podstarosta kamieniecki 1593 r. (Don. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.).

Kazimierz i Stefan 1648 r. z wojew. podlaskiem, Paweł 1674 roku z wojew. brzesko-litewskiem, Aleksander, Joachim, Stefan z ziemią nurską 1697 r., oraz dwóch Ignaców i Stanisław z wojew. brzesko-litewskiem i Łukasz z ziemią bielską 1764 r. podpisali elekcye.

Po Kazimierzu z Katarzyny Kozłowskiej syn Antoni, skarbnik rzeczycki 1782 roku, żonaty z Anną Mietelską, miecznikówną zakroczymską (Don. Vars.). Stanisław, burgrabia zambrowski i komornik ziemski łomżyński 1786 r.

Po Józefie, dziedzicu dóbr Kamionna, w wojew. poznańskiem 1722 r., z żony Doroty Malskiej synowie: 1) Antoni, tego syn Józef, poborca kasy w pow. warszawskim, wylegitymowany w Królestwie 1839 r.; 2) Franciszek, po którym syn Hipolit, ożeniony z Anną Grabińską, pozostawił syna Antoniego, wylegitymowanego w Królestwie 1856 r.

Po Stanisławie, synu Antoniego, dziedzicu dóbr Śmielnik, na Kujawach 1760 r., pochodzący, Augustyn i Emil, synowie Piotra, wylegitymowani w Królestwie 1861 - 1862 r. (inni potomkowie pochodzący od tego Stanisława wylegitymowani z herbem Jastrzębiec).

JANKOWSKI h. LUBICZ. Potomstwo Macieja, syna Piotra, a między innymi: Piotr, syn Mikołaja, Jan-Józef i Jan-Stanisław, synowie Andrzeja, i inni wylegitymowani w Cesarstwie 1852 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

JANKOWSKI h. ŁADA. Byli w ziemi łomżyńskiej i pisali się z Wielkiego Jankowa, lecz następnie przeszli do herbu Jastrzębiec. Piotr, syn Jakóba, wywiódł swoje szlachectwo w grodzie łomżyńskim 1610 r.

JANKOWSKI h. NOWINA. Wzięli nazwisko od wsi Jankowa, pod m. Opocznem. Jan 1508 r., a Mikołaj 1577 r. dziedzice Jankowa (Ks. poborowe). Przecław, podstoli królewski 1653 r. Jan żonaty z Zofią Odrzywolską 1670 r. Po Heronimie, synu Andrzeja, synowie: Stanisław, Jan i Piotr 1674 r. (Akta Radomskie). Antoni, Grzegorz i Sebastyan podpisali elekcyę 1697 r. z wojew. Sandomierskiem. Wojciech, żonaty z Agnieszką Kwaśniewską 1698 r., pozostawił syna Antoniego.

Antoni, wojski i regent grodzki 1720 r., pisarz grodzki opoczyński 1748 r., poślubił Zofię Kietlińską i z niej miał synów: Konstantego, kanonika kijowskiego, archidyakona kurzelowskiego i proboszcza w Sławnie 1760 r., Józefa.

Józef, ze stolnika chorąży radomski 1757 - 1768 r., generał-major wojsk koronnych, komendant w Zamościu, deputat na Trybunał koronny 1756 r., z żony Aleksandry Kwaśniewskiej, miecznikówny stężyckiej, miał trzech synów: Ignacego, Kajetana i Konstantego.

Ignacy, pułkownik wojsk koronnych, poseł na sejm 1780 r., podpisał elekcyę 1764 r. z wojew. Sandomierskiem; dziedzic dóbr Wolanów, ożeniony z Ludwiką Chronowską, pozostawił synów, Józefa, dziedzica dóbr Chronówko, pułkownika wojsk polskich 1831 r., wylegitymowanego w Królestwie 1837 r., i Antoniego.

Antoni, ur. 1783 roku we wsi Chronówku, w obwodzie radomskim, wszedłszy do służby 1806 r. jako podporucznik 2 pułku jazdy Ks. Warszawskiego, został przeniesiony 1808 r. w stopniu porucznika klasy 2-iej do pułku szwoleżerów gwardyi polsko-francuzkiej i w 1809 roku mianowany porucznikiem klasy 1-ej, a w 1811 r. postąpił na kapitana; szef szwadronu w tymże pułku 1815 r., został 1815 r. pułkownikiem i w 1816 r. przeznaczony na dowódcę 1 pułku strzelców konnych. Odbył kampanie 1806 i 1807 r., 1808 - 1810 r. był w bitwach w Hiszpanii, 1812 r. w Rosyi, a 1814 r. we Francyi; w 1808 r. otrzymał krzyż Legii Honorowej, a w 1813 r. na placu bitwy pod Friedburgiem został oficerem Legii Honorowej. Antoni w 1831 r. mianowany generałem brygady, wkrótce postąpił na generała dywizyi, a otrzymawszy dowództwo korpusu przeciwko oddziałowi wojsk rosyjskich w wojew. lubelskiem, za niespełnienie polecenia oddany pod sąd, od zburzonego pospólstwa został zabity; z 1-ej żony Zofii Tomkowiczówny jego córka Aniela za Eustachym Potkańskim, i synowie, Heliodor i Józef, a z 2-iej żony Apolonii Brzezińskiej synowie: Ludwik, generał-major wojsk rosyjskich 1874 r., chlubnie odznaczył się w kampanii krymskiej, Adam i Antoni wylegitymowani w Królestwie 1853 - 1861 r.

Kajetan, drugi syn chorążego Józefa, podpisał elekcyę 1764 r. z wojew. Sandomierskiem; ze skarbnika 1768 r. wojski mniejszy radomski 1793 r., umarł bezżenny, podług akt zaś Heroldyi miał pozostawić syna Jana, a ten Józefa, po którym z żony Rozalii Maciejowskiej synowie, Leonard i Erazm wylegitymowani w Królestwie 1863 - 1865 r.

Konstanty, trzeci syn chorążego Józefa, niewiadomo z jakiego powodu brał herb Poraj; kapitan gwardyi królewskiej, a następnie szambelan 1780 r., deputat na Trybunał koronny 1779 r., konsyliarz Rady Nieustającej, chorąży sandomierski, poseł na kilka sejmów i grodzieński 1793 r., śmiało występował na nim przeciwko czynom ambasadora rosyjskiego. Konstanty miał dwie żony, Maryannę de la Magdelaine, pułkownikównę wojsk koronnych, z której córka Maryanna za Józefem Tomkowiczem, szambelanem królewskim, i Annę Duninowską, z niej syn Józef.

Józef, ur. 1794 r. we wsi Strzałkowie, w obwodzie radomskim, postąpiwszy na służbę 1813 r., został 1816 r. podporucznikiem w 5 pułku piechoty liniowej, a w 1822 r. wyszedł do dymisyi w stopniu porucznika. Odbył kampanie 1813 r. w Niemczech i 1814 r. we Francyi; w 1813 r. ozdobiony krzyżem Legii Honorowej, umarł w Warszawie 1857 roku (Ks. Wojskowe).

Filip, podług akt Heroldyi, czwarty syn chorążego Józefa, miał syna Jakóba, urzędnika w Warszawie wylegitymowanego w Królestwie 1848 r. z synem Julianem, urodzonym z Teresy Szczepańskiej.

Podług akt Heroldyi wojski Antoni miał mieć jeszcze syna Piotra, po którym syn Józef pozostawił syna Józefa, wylegitymowanego w Królestwie 1845 r.

Z tej familii. Marcin, viceregent grabowiecki 1725 r., dziedzic dóbr Brudna. Aleksander, subdelegat stężycki 1741 r. Tomasz, vicegerent sandomierski 1755 r. Piotr, syn Stefana. (Szczepana) i Maryanny z Wilrejków, ur. 1786 r. w m. Trzemesznie, w Wiel. Ks. Poznańskiem, postąpił na służbę 1806 roku do 11 pułku piechoty Ks. Warszawskiego i w 1808 roku został podporucznikiem, 1810 r. porucznikiem, a 1813 r. kapitanem w tymże pułku i w 1815 r. przeznaczony do 4 pułku strzelców pieszych; ostatnio major wojsk polskich. Odbył kampanię 1807 r. przeciw Prusom, 1809 r. przeciw Austryi, a w 1812 r. był w bitwach pod Ekau, Illuxt i Labiau. W 1825 roku umieszczony jako kontroler kasy przy kanale nawigacyjnym, został następnie poborcą kasy obwodu łęczyckiego, a w 1849 r. na mocy decyzyi Heroldyi, z zasady posiadania dóbr Śmielnik Górny i połowy Dolnego przez ojca jego Stefana, został zatwierdzony w szlachectwie w Królestwie z prawem zapisania do ksiąg szlachty gub. warszawskiej. Piotr um. 1857 r. w Warszawie, pozostawiwszy córkę i dwóch synów (Ks. Wojskowe).

Do herbu Nowina przypuszczony został Kazimierz-Franciszek, towarzysz husarski, dobry żołnierz, na zalecenie Jana Sobieskiego nobilitowany 1673 r. Kazimierz-Franciszek miał dwóch synów; z nich: 1) Franciszek pozostawił syna Wawrzyńca, a ten syna Andrzeja, po którym syn Jan, żonaty z Agnieszką Balińską, pozostawił syna Leopolda, wylegitymowanego w Królestwie 1844 r.; od tego Franciszka pochodzący: Stanisław, syn Mikołaja i Agnieszki z Raczyńskich, Franciszek, syn Adama, i Michał, syn Walentego i Franciszki z Chojnowskich, wylegitymowani w Królestwie 1842 - 1860 r.; 2) Mateusz, po którym pochodzący: Floryan i Jan, synowie Stanisława, Nikodem, syn Franciszka, wnuk Mateusza, właściciel wsi Grabowo-Wądołowo, w pow. łomżyńskim, Łukasz, syn Jana, Jan i Damazy, synowie Pawła i Maryanny z Szabłowskich, wylegitymowani w Królestwie 1842 - 1843 r.

Wylegitymowani Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty: 1) gub. wileńskiej, Józef z synem Andrzejem i wnukami, Władysławem i Ziemowitem, i Tadeusz, synowie Tomasza, 1852 r.; 2) gub. kowieńskiej, Józef, syn Jakóba, z synem Janem-Pawłem 1852 r.

JANKOWSKI h. OGOŃCZYK. W wojew. łęczyckiem i na Rusi Czerwonej. Zygmunt z przydomkiem Ptaczek, podsędek przemyślski 1456 roku (Akta Krakowskie). Jakób, Mikołaj i Andrzej, synowie Piotra, 1477 r. Jan, rotmistrz królewski 1494 r. Maciej, syn Bartłomieja, miał synów: Grzegorza, Jana, Stanisława, Tomasza i Wawrzyńca 1556 r. Sebastyan i Bernard Pierzchotowie, Sebastyan, syn Andrzeja Lossotki, i Jan Widmo, dziedzice na Jankowicach Trojanowych i Domasławowych, a Andrzej, syn Macieja, Baltazar, Bernard, Marcin i Piotr, dziedzice na Jankowicach Pakoszowych 1576 r. Piotr, łożniczy Stefana Batorego 1579 r. Piotr, syn Jana, miał syna Teodora 1627 r. Paweł, syn Jana, żonaty z Ewą Ogorzelską 1638 r. Baltazar, syn Mikołaja, żonaty z Jadwigą Krzewską, miał synów, Adama i Macieja 1610 r. (Metr. Kor., Ks. Gr. Brzeskie i Przedeckie).

Walenty 1648 r., Jan i Stanisław 1697 r. z wojew. łęczyckiem podpisali elekcye. Ignacy, komornik ziemski inowłodzki 1680 r., z żony Katarzyny Grzybowskiej miał córkę Maryannę za Jerzym Grodzińskim. Franciszek, podkomorzy lwowski, żonaty z Anną z Modzelewskich 1681 roku. Franciszek, podczaszy i sędzia grodzki żytomierski 1718 r. Mikołaj, komornik krakowski 1770 r., z żony Katarzyny Głowackiej miał córkę Helenę za Michałem Chreptowiczem, skarbnikiem grodzieńskim. Stanisław, chorąży sanocki 1793 r., radca departamentu siedleckiego 1816 r., pozostawił synów, Ignacego i Wincentego, oficerów wojsk polskich (Don. Vars.).

Wojciech i Marcin, synowie Antoniego i Magdaleny Wielogórskiej, wnukowie Franciszka i Wiktoryi Dwernickiej, wylegitymowani w Galicyi 1809 r., a bracia ich rodzeni: Andrzej, Augustyn, Józef-Antoni i Józef-Marcin w 1810 r. (Bon.). Joachim, kanonik i kustosz katedralny krakowski, w młodości Pijar i nauczyciel w domu Sołtyków, doktór obojga praw i senator Rzeczypospolitej Krakowskiej, um. 1833 r.

Po Józefie, dziedzicu wsi Busęków (?), w wojew. łęczyckiem 1758 r., syn Andrzej miał syna Mateusza, żonatego z Maryanną Mieczkowską, z której syn Maciej, właściciel wsi Jaworzyna, w pow. gostyńskim, wylegitymowany w Królestwie 1840 r.

JANKOWSKI h. PORAJ. Senator w rodzinie, Bodzanta, biskup krakowski 1348 r., um. 1366 r.

Pisali się z Jankowa. Bodzanta, z dziekana biskup krakowski 1348 r., zabiegły gospodarz, podniósł znacznie majątki biskupie karczowaniem lasów i zakładaniem osad; fundator miasta Bodzencina, przyozdobił katedrę krakowską, zajścia o dziesięciny biskupów z ziemianami małopolskimi zgodnie ułożył, a stanąwszy w obronie odrzuconej od króla Kazimierza W-go królowej Adelajdy, ściągnął na siebie gniew tego monarchy, i to było powodem śmierci wikaryusza krakowskiego ks. Baryczki. Bodzanta, kanonik gnieźnieński 1432 r. i łęczycki 1440 r. Łukasz w Małopolsce 1564 r. Kacper, komornik króla Zygmunta Augusta 1572 r.

Po Józefie, dziedzicu dóbr Kamionna, notowanym w aktach przedeckich 1728 r., syn Andrzej miał syna Władysława, a ten syna Antoniego, po którym syn Ludwik, ożeniony z Magdaleną Skulską, pozostawił syna Antoniego, podoficera w wojsku rosyjskiem, wylegitymowanego w Królestwie 1851 r. (inni potomkowie Józefa wylegitymowani z herbem Korab).

Po Wojciechu, dziedzicu dóbr Śmielnik Górny 1700 r., (herbu Jastrzębiec), pochodzący: Bogumił, syn Szymona i Agaty z Byszewskich, dziedzic dóbr Woli Branickiej, w pow. łęczyckim, radca wojew. mazowieckiego 1830 r., sędzia pokoju okręgu zgierskiego, i Jan, syn Antoniego, wylegitymowani w Królestwie 1841 - 1855 r.

Po Stanisławie, dziedzicu wsi Śmielnik Górny, cytowanym w aktach przedeckich 1760 r., syn Jan miał syna Wincentego, po którym z żony Julianny Jaraczewskiej synowie: Jan w biurze Namiestnika w Warszawie, Julian i Romuald wylegitymowani w Królestwie 1849 r. (inni potomkowie Wojciecha i Stanisława, dziedziców dóbr Śmielnik, wylegitymowali się w Królestwie z herbami, Jastrzębiec i Korab).

JANKOWSKI h. RAWICZ. Senatorowie w rodzinie: Wit, kasztelan połaniecki 1348 r. Grot, kasztelan połaniecki 1401 r., małogoski 1413 r.

Piszą się z Jankowic, w pow. radomskim. Wit, dziedzic na Jankowicach, kasztelan połaniecki 1348 r. Grot z Jankowie, kasztelan połaniecki 1401 r., a małogoski 1413 r., podpisał uchwały Unii horodelskiej; pozostawił on kilku synów, z których Grotek był dworzaninem królewskim 1442 r. Grot, burgrabia krakowski 1451 r. (Bon.). Jan, Michał i wielu innych notowani w aktach krakowskich 1450 - 1460 r.

JANKOWSKI h. TOPÓR. N. N. udowodnili szlachectwo w gub. kowieńskiej 1798 r.

JANKOWSKI. Michał, pisarz ziemski 1550 r., sędzia ziemski halicki 1562 r. (Metr. Kor.). Stefan, syn Stanisława, miał dwie żony, Zofię z Zawiszów i Ewę Kociszewską 1644 r. Michał, skarbnik nowogrodzki 1646 r. Remigian, syn Adama, żonaty z Agnieszką Śniadkowską 1653 r. Paweł-Władysław, miecznik kijowski 1670 r. Grzegorz, vicesgerent kijowski 1734 r. Mikołaj, asesor sądów zadwornych 1780 r. Jakób, burgrabia grodzki warszawski 1790 r. Stanisław, radca departamentu podlaskiego 1812 r.

Franciszek, syn Franciszka i Anny z Jonów, ur. 1788 r. w Warszawie, postąpił na służbę 1806 r. jako podporucznik do 1 pułku jazdy Ks. Warszawskiego, i w 1808 r. przeniesiony do 10 pułku piechoty, w 1809 r. został porucznikiem, a w 1811 r. awansował na kapitana z przeniesieniem do 5 pułku piechoty liniowej; w 1820 r. postąpił na majora. Odbył kampanie 1806 i 1807 r. przeciw Prusom, a w 1812 r. był w bitwach w Rosyi i 1830 r. otrzymał znak honorowy za 20 lat oficerskiej służby.

Józef, syn Juliana i Maryanny, ur. 1793 r. w Krakowie, wszedł do służby 1809 r. do 6 pułku ułanów Ks. Warszawskiego i w tymże roku postąpił na podporucznika, a w 1813 r. został porucznikiem w tymże pułku; wyszedł do dymisyi 1815 r.

Marcin, syn Jakóba i Barbary z Frankowskich, urodzony we wsi Szymonie, w obwodzie sieradzkim 1798 r., postąpiwszy na służbę 1815 r., do batalionu grenadyerów gwardyi, został 1821 r. podporucznikiem w 1 pułku piechoty liniowej, a w 1824 r. otrzymał dymisyę.

Teofil, syn Franciszka i Anny z Jancenów, ur. 1798 r. w Warszawie, postąpił 1818 r. na służbę do artyleryi pieszej Ks. Warszawskiego i w 1820 r. został podporucznikiem z przeniesieniem do 6 pułku piechoty liniowej, a w 1825 r. przeszedł na adjutanta placu m. Warszawy; w 1831 r. został kapitanem 6 pułku piechoty. Odbył kampanię 1809 r. przeciwko Austryi, a w 1812 r. był w bitwach pod Włodzimierzem i Pawłowicami.

Tomasz, syn Jakóba i Ewy z Rudnickich, ur. 1796 roku w Krośniczynie, w obwodzie krasnostawskim, wszedłszy do służby do 13 pułku piechoty Ks. Warszawskiego, postąpił 1819 r. na podporucznika, a w 1827 r. został porucznikiem; w 1831 r. awansował na kapitana. Odbył kampanię 1812 r. w Rosyi i znajdował się w bitwach pod Pawłowicami i Dubienką.

Wacław, urodzony w Polanach, porucznik 6 pułku strzelców konnych, a Wincenty, podporucznik 7 pułku ułanów 1831 r.

Wincenty, syn Józefa i Katarzyny, kapitan 5 pułku piechoty liniowej 1815 r., następnie podpułkownik 7 pułku ułanów i dyrektor szpitala wojskowego w Łowiczu, został 1831 r. dowódcą szwadronu 10 jazdy sandomierskiej (Ks. Wojskowe).

Jan, syn Filipa, wylegitymowany w Cesarstwie i zapisany do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1844 r.

JANKOWSKI. Felicyan, neofita, otrzymał nobilitacyę 1764 r. (V. Leg.).

________________________________
Źródło S. Uruski "Rodzina - Herbarz Szlachty Polskiej" tom V, wyd. Warszawa 1908 r. /pisownia org./