Jankowscy w Herbarzu Bonieckiego

 

JANKOWSCY. Domów tego nazwiska jest kilkanaście, więc jak zwykle w tym wypadku, tych wszystkich Jankowskich, których nie można było ściśle oznaczyć, do którego domu należą, pod jedną ogólną rubryką na końcu zamieszczam.

Źródło: Adam Boniecki, Herbarz Polski, T. VIII s.201-217

JANKOWSCY [str.202]

JANKOWSCY h. AMADEJ z Jankowic, w powiecie radomskim, w województwie sieradzkim. Błażej z Jankowic udowodnił pochodzenie swoje szlacheckie 1447 r. (Pis. Dz. Pol. IX. Potk.). Pewnie z tychże samych Jankowic Stanisław i Wielisław, świadczyli w Sieradzu Calinie 1403 roku (Łag.).

Marcjan, burgrabia sieradzki 1677 r., syn Jana (Zap. Lub. 56 f. 232). Dorota, za Wojciechem Łaskim 1638 r.

Mikołaj, Piotr, Marcjan i Sebastian, podpisali, z województwem sieradzkim, elekcję króla Michała. Jan 1631 r., a Mikołaj i Katarzyna małżonkowie Jankowscy, 1645 r. kwitowali Zaleskiego (Gr. Sieradz.).

JANKOWSCY h. BIAŁYNIA z Jankowa, w powiecie brzezińskim. Włost z Jankowa h. Bielina, świadczył w Sieradzu 1411 r. że to herb Białynia, a nie Belina, ani Bieliny, świadczą zapiski sądowe z lat 1425, 1426 i 1434, w których herb ten opisany, przedstawia babatum et inłus babati crucem cumrogaczina (Pis. Dz. Pol. IX. Potk. 29, 32, 59, 62, 75 i 76). Włost pisał się także z Wilkocic i ma częste sprawy w Łęczycy i Brzezinach w latach 1393-1419).

Stanisław i Adam Jankowscy, właściciele Jankowa 1576 r. (Paw.).

JANKOWSCY h. JASTRZĘBIEC (właściwie BOLEŚCIC) z Jankowa, w ziemi łomżyńskiej. Przywilej księcia Ziemowita z 1408 r. dany Boleścicom, wymienia Siemiana z Jankowa (Mil.). Musieli jednak dziedziczyć i na Jankowicach, skoro Pietrasz, sędzic grodzki krakowski 1408 r., pisał się z Jankowic, a pieczęć jego przedstawia pewnie podkowę barkiem do góry, a w niej krzyż, a nie ucho kotelne, w którem miecz czy krzyż, jak to upatruje dr. Piekosiński, i Stanisław, herbu Jastrzębiec, kanonik opatowski, pisał się również z Jankowic (Dług. Lib. Ben.).

Stanisław Jankowski, dziedzic Koczonowa, współpatron kościoła parafialnego w Starym Brzesku 1523 r. Barbara z Paszymieskich Jankowska 1527 r. (St. Pr. P. Pom. VIII. 272).

Stanisław, syn Krzysztofa, miecznik podolski, zmarły 1697 r., ożeniony z Zofią Matczyńską, pisarzówną grodzką kamieniecką (Gr. Z. Bełs.; Zap. Lub. 64 f. 29), pozostawił dzieci: Annę, ur. 1685 r., Marcina, ur. 1686 r„ Katarzynę, ur. 1688 r., Wojciecha, ur. 1689 r., Konstancję, ur. 1690 r., Łukasza, ur. 1691 r., Antoniego Adama, ur. 1695 roku i Stanisława, ur. 1696 r. (metryki w Warężu). Z nich: Antoni, także miecznik podolski, żonaty z Anną Wiszniewską w latach 1727 — 1729, miał pierwszą żonę Anastazję Borakównę (?), a drugą niejaką Teresę, z której córka Teresa, ur. 1722 r., a z Anny Wiszniewskiej, syn Sylwester Jan Józef, ur. 1727 r. (metryki tamże).

Leon, syn Antoniego z Borakównej, złożył manifest 1748 r. na sejmiku halickim, o zaginięciu dokumentów rodzinnych w czasie spalenia akt kołomyjskich przez Kozaków i Tatarów (Zs. Halic). Maciej, syn Leona i Barbary, ur. 1762 r. (metr. w Zborowie), dziedzic Nowegosioła, ożeniony z Urszulą Mańczukowską, dowiódł szlachectwa 1801 r. w Wydziale Stanów we Lwowie. Umarł bezdzietnie 1824 roku (M. D. Wąs.).

Mikołaj, żonaty z Teresą Opacką, nabył 1686 r. część Witwicy, którą syn ich Stanisław, odprzedał 1735 roku Witwickim (Gr. Żydacz. 26 f. 332; 34 f. 415; 35 f. 1045).

Stanisław, ożeniony l-o v. z Teresą N., z której syn Karol, chrzczony 1748 roku w Baryszu, a 2-o v. z Maryanną Krechowiecką 1757 r. (Gr. Żydacz. 37 f. 506). Jan, syn Karola i Heleny, ur. 1774 r. (metr. w Jezierzanach). Karola też pewnie dziećmi byli: Maryanna Wasilkowska i Fabian, zmarły 1833 r. w Tustogłowach, po którym, z Maryanny Wasilkowskiej, dzieci: Maciej, Stanisław, Dominik, Anna i Maryanna, wydana 1833 r. za Jacentego Kulmatyckiego (A. For. Nob. Lwów.).

Jerzy v. Grzegorz, syn Walentego i Maryanny Iwanickiej, legitymował się ze szlachectwa 1872 r, w sądzie ziemskim przemyskim. W 1764 r. zaślubił Maryannę Białoskórską, córkę Andrzeja z Czajkowic i Urszuli Hołobowiczównej. Umarł 1799 r. zostawiając: Katarzynę, Józefa, ożenionego z Teklą Dramińską, Jana Alojzego, żonatego z Teklą Romanowską, obu zmarłych bezdzietnie 1829 r., Tadeusza, zmarłego 1821 r., Wojciecha, Grzegorza, Onufrego, Pawła i Ignacego, zmarłego 1812 r. we Lwowie, po którym, z Antoniny N., zostały córki: Agnieszka i Karolina (A. lwów. For. Nob.).

Józef i Paweł, synowie Andrzeja i Maryi Nartowskiej, wnukowie Andrzeja i Elżbiety Głębockiej, dowiedli szlachectwa 1782 r, w sądzie grodzkim bełskim (M. D. Wąsow.).

Jan Jankowski był właścicielem Jankowa-Młodzianowa, w ziemi łomżyńskiej, 1643 r., a Wojciech 1700 r. i Stefan 1748 r. Śmielnika, w województwie brzesko-kujawskim (Her. Kr.). Potomkowie ich: Rafał, Aleksander i Karol, synowie Bartłomieja, Antoni, syn Józefa, Antoni, syn Jana, Michał, syn Jerzego i Stefan, syn Jana Kantego, legitymowali się ze szlachectwa w Królestwie, w pierwszej połowie XIX-go wieku.

W W. Ks. Litewskim, w powiecie oszmiańskim i w powiecie orszańskim spotykamy Jankowskich tego herbu.

Mikołaj Jankowski, syn Piotra, zamieszkały w powiecie oszmiańskim, miał syna Szymona, właściciela Trypli 1590 r. Syn tegoż Andrzej, regent grodzki oszmiański 1638 r., żonaty z Dorotą Kociełłówną, córką Wojciecha, pozostawił syna Jakóba, który testamentem sporządzonym 1683 r, zapisał Tryple synowi Janowi. Oprócz Jana, miał jeszcze Jakób dwóch synów: Stanisława i Łukasza. Po Janie odziedziczył Tryple syn jego Michał, który pozostawił synów trzech: Michała Macieja, Antoniego, regenta ziemskiego oszmiańskiego i Franciszka.

Franciszek, właściciel Trypli 1756 r., pozostawił syna Wincentego, sędziego granicznego oszmiańskiego, który po ojcu odziedziczył Tryple, lecz nie pozostawił potomstwa, a majątek ten przeszedł na jego krewnego Waleriana, którego syn Wincenty, ur. w Tryplach 1865 r.

Wojciech Jankowski, regent grodzki oszmiański, właściciel Polan 1750 r., żonaty z Anną z Zahorskich, miał kilku synów: Franciszka, regenta lidzkiego 1764 roku, strażnika lidzkiego 1771 r., koniuszego lidzkiego 1773 r., i starostę pokretońskiego 1777 r., Andrzeja, regenta grodzkiego oszmiańskiego 1767 r., Wojciecha, Macieja, komornika lidzkiego 1778 r., Adama, regenta oszmiańskiego 1764 r. i Mikołaja, miecznika oszmiańskiego 1783 r.

Franciszek, z powiatem lidzkim, a Adam, z powiatem oszmiańskim, podpisali elekcję Stanisława Augusta. Franciszek, dziedzic Polan, z Józefy Koziełłówny, pozostawił dwóch synów: Ambrożego i Alojzego. Ambroży, urodzony 1786 r. w Polanach, tamże zmarły 1828 r., właściciel Polan, marszałek powiatu oszmiańskiego, ożeniony z Karoliną Kontrymówną, córką Ferdynanda i Bogumiły z Szadurskich, miał syna Karola, urodzonego 1827 r. w Polanach, zmarłego w Wilnie 1887 r., żonatego z Wandą Benisławską, córką Antoniego i Anny z Pozniaków. Syn ich Czesław, urodzony w Polanach 1857 r., właściciel Polan, wydawca „Powiatu Oszmiańskiego". Alojzy, ur. 1787 r. w Cieszyłowie, właściciel Konwaliszek, podporucznik pułku ułanów polskich, odbył zaszczytnie kampanie 1813 i 1814 r.

Z Franciszkiem, regentem lidzkim, podpisali 1764 r. konfederację generalną litewską: inny Franciszek, Michał i Józef, a manifest szlachty litewskiej z 1763 roku podpisali: Marcjan, Ignacy, Franciszek, Andrzej, Jan i Michał Jankowscy (V. L.).

Mikołaj podpisał z powiatem rzeczyckim, elekcję Jana III-go, a Andrzej i Jan, z powiatem orszańskim i Franciszek, z województwem połockiem, obiór Stanisława Augusta.

Hieronim Michał, krajczy grodzieński 1707 r. Aleksander, regent grodzki oszmiański 1774 r. Wincenty, regent grodzki lidzki 1787 r. Joachim, krajczy mozyrski 1769 r. Ignacy, krajczy mozyrski, 1772 r. i znowu Joachim takiż krajczy 1785 r. Franciszek, regent ziemski smoleński 1770 r., a podczaszy smoleński 1777 roku. Mikołaj, regent sądów podkomorskich województwa smoleńskiego 1775 r. (V. L). Mikołaj, regent grodzki oszmiański 1780 r.

Franciszek, sędzia ziemski oszmiański 1788 r. Ignacy, krajczy smoleński 1791 r. Wymienieni tu pojedynczo Jankowscy, być może nie wszyscy do Jastrzębców należą, bo spotykają się na Litwie i Nowinowie, Powałowie i Porajowie Jankowscy.

Wincenty, syn Franciszka, koniuszy lidzki 1784 roku, miał kilku synów, z których Mikołaj Zygmunt, właściciel Zaharankowszczyzny, pozostawił syna Wincentego. Bolesław, syn Franciszka, urodzony 1835 roku, ożeniony z księżniczką Wierą Uchtomską.

Onufry z synami: Felicjanem i Józefem, Michał z synami: Józefem i Jakóbem Wincentym, synowie Kazimierza, wnukowie Samuela, prawnukowie Antoniego, dziedzica Miodusz, w powiecie wileńskim, dowiedli szlachectwa 1806 r., przed Deputacją Wywodową wileńską.

W ziemstwie orszańskiem legitymowali się ze szlachectwa 1773 r również Jankowscy tegoż herbu, pochodzący od Melchiora Jankowskiego, żyjącego w drugiej połowie XVII-go wieku. Miał on dwóch synów: Stanisława i Marcina. 1) Stanisław, syn Melchiora, pozostawił dwóch synów: Wincentego i Jana. Po Wincentym pozostało czterech synów: Hilary, Wawrzyniec, Hieronim i Marcin, z których Hieronim legitymował się ze szlachectwa 1773 r. Po Janie pozostało dwunastu synów: Ludwik, Tadeusz, Stanisław, Piotr, którego czterej synowie: Antoni, Jan; Wawrzyniec i Andrzej, wylegitymowani 1773 r., Jakób, którego czterej synowie: Józef, Florian, Antoni i Wincenty, także wylegitymowani 1773 r., drugi Stanisław, Szymon, po którym syn Jan i wnuk Mikołaj, wylegitymowani 1773 r., Michał, którego synowie: Jan i Stanisław, Antoni, którego syn Jan, Franciszek, Dominik i Józef. 2) Marcin, syn Melchiora, miał czterech synów: Michała, Kazimierza, Jakóba i Antoniego. Kazimierz nabył dobra Wyhon 1726 r. Synowie jego: Benedykt i Franciszek. Ten ostatni wraz z bratem swoim stryjecznym Ignacym, synem Antoniego, legitymował się 1773 r. (Ist. Jur. Mat. XXVIII; Herb. Orsz.).

JANKOWSCY h. JUNOSZA z Jankowa, w powiecie lipnowskim, pisali się z Karnkowa, skąd wyszli. Marcin, Jan i Stanisław, synowie Mikołaja Karnkowskiego z Jankowa, zeznali dział w 1543 r. (Gr. Bóbr. i M. 30 f. 391).

Marcin, poborca ziemi dobrzyńskiej, właściciel Jankowa i części Głodowa 1564 r. (Paw.). Był on następnie podsędkiem dobrzyńskim, a arcybiskup Karnkowski, w testamencie swoim z 1602 r., wspomina, że spłacił dług synom jego, których nazywa swoimi bratankami.

Stanisław, dworzanin arcybiskupa Karnkowskiego 1591 roku (Kor.).

Jakób z Karnkowa, starosta lipnicki 1602 r., nie żył w 1607 roku, w którym wdowa po nim, Zofia z Sebieczowa Kinicka, jest już żoną Jana Mikołaja Boratyńskiego (M. 151 f. 250). Synowie jego: Tomasz i Marcin, pokwitowani 1607 r. przez Niedźwieckiego, nabyli 1622 r. od Krzysztofa Boratyńskiego i od Łaszcza sumy, należne od Mikołaja Boratyńskiego i pokwitowali Piotra Łaszcza z opieki. Wdowa po Marcinie, Helena z Watlewskich, żyje 1637 r.

Tomasz, nabył Modryń 1625 r. Deputat bełski na Trybunał radomski 1628 r., pisarz ziemski bełski 1630 r., został sędzią ziemskim 1649 r. (M. 192 f. 29). W 1635 r., jako ziemianin województwa bełskiego, procesował Ledóchowskiego, o zbiegłych poddanych z Modryń do Krasnopola (Woł. VI A f. 428). W 1622 r. zeznał zapis dożywocia z żoną, Anną z Jarczewskich. Synowie ich: Jakób, Stanisław i Jerzy, kwitowali 1648 r. Jarczewskiego (Zs. Bełskie).

Wacław z Karnkowa Jankowski, jak się zdaje syn Marcina, podsędka, dworzanin arcybiskupa Karnkowskigo, następnie kasztelan słoński, pozostawił trzech synów: Marcina, Jana i Tomasza, Marcin, podstoli wyszogrodzki 1620 r., umarł podczaszym 1661 r. W 1633 r. obierał plenipotentów w Lublinie (Zap. Lub. 34 f. 505). Janowi król potwierdził 1621 r. granice Jankowa, podług aktu z 1371 roku (M. 165 f. 209). Tomasz, otrzymał 1650 r. konsens królewski, na wykupienie z rąk Krakowskiej wsi Prusy, w ziemi lwowskiej (M. 191 f. 329).

Marcin, syn Stanisława, wprowadzony do Radzikowa 1637 roku (DW. 49 f. 613 i 52 f. 117). Anna z Karskich Jankowska, sprzedała około 1655 r. część Radomina, zwaną Jąnkowszczyzna, Bagniewskim. Anna, córka Marcina, za Janem Sankowskim 1635 r. (Perp. Czers. 9 f. 264). Jakób, żonaty z Katarzyną z Wojćzyńskich 1649 r. (Perp. Czers. 11 f. 162). Jan i Wojciech podpisali z ziemią dobrzyńską, elekcję Jana Kazimierza. Maryanna, córka Mikołaja, żona Jana Lipnickiego 1671 r. Michał, 1679 r. w bełskim. Józef zeznał 1692 r. zapis dożywocia z żoną, Dorotą z Czosnowskich (DW. 58 f. 389). Franciszek, syn Stefana i Konstancji z Noskowąkich (Akta XXIII), regent grodzki chełmski 1677 r., komornik ziemski chełmski 1680 r., a komornik ziemski lwowski i pisarz grodzki żydaczowski 1687 r., podpisał z województwem ruskim, elekcję Augusta II-go. Kazimierz Franciszek, skarbnik bracławski 1671 r., z żoną, Teresą z Śladkowa, zarzucili Gutteterowi nieszlachectwo, stąd sprawa 1686 r. na sejmiku proszowskim (Gr. Ośw. 82 f. 1963).

Andrzej, syn Stanisława i Maryanny Skolimowskiej, wnuk Józefa i Eufrozyny Drozdowskiej, wylegitymowany w sądzie ziemskim halickim 1783 i, pozostawił z żony, Maryi Głowackiej, synów: Kazimierza, Marcelego i Jana.

Marceli, ożeniony z Zofią Gurską, córką Jana, miał córkę Marcelinę Stupnicką i syna Macieja Anzelma, ur. 1804 r. (metr. w Podhajcach z 1806 r.), ożenionego z Karoliną Pomiankowską, z której: Kazimierz Wojciech Aleksander, ur. 1842 roku (metr. u Św. Maryi Magdaleny we Lwowie), Jan, ur. 1760 r. (metr. w Hłuboczku), żonaty z Ludwiką Kędzielską, z której synowie: Ignacy, ur. 1791 r. (metr. w Wolicy), dziedzic Bożykowa, członek Stanów galicyjskich, po którym córka Honorata, 1849 r. żona Nikodema Rogali Zawadzkiego, Antoni, ur. 1801 r. i Wojciech, ur. 1810 r. (metryki w Dolinie), wylegitymowani ze szlachectwa w Wydziale Stanów 1834 r. Wojciech, ożeniony z Wiktorią Bocheńską, pozostawił córki: N. Milińską, Kazimierę, Franciszkę, Marię Lityńską, Wiktorię, dziedziczkę Szczepanowa, żonę Dionizego Zawadzkiego, syna Nikodema, starosty tarnopolskiego 1886 r. i syna Jakóba Ignacego Teofila, ur. 1854 r. (metr. w Rosochowaćcu), wylegitymowanego 1874 r.

Kazimierz, syn lub wnuk Andrzeja, dziedzic Krowinki, z Agnieszki Bratkowskiej, miał córkę Teklę, zaślubioną w Salówce 1841 r. Michałowi Wereszczyńskiemu i syna Wojciecha, ożenionego 1845 r. z Franciszką Lewicką (metryka w Jagielnicy).

Andrzej miał mieć drugą żonę, Marię Luderowiczównę, z której syn Michał, żyjący 1837 r., miał syna Jana (A. Wydz. Stan. Galie).

JANKOWSCY h. KORAB wyszli z Janek, w ziemi nurskiej, których był właścicielem 1578 r. Krzysztof, z wielu innymi. Jakób, dziedzic części Łomżycy pod Łomżą, a Zofia, dziedziczka Wólki Piotrowej 1578 roku (Paw.).

Prokop Jankowski z Janek, herbu Korab, syn Krzysztofa, świadek przy wywodzie szlachectwa Adama Czyszkowskiego 1610 roku. W tymże czasie żył i Andrzej, syn Wojciecha (DW. 38 f. 1370).

Hipolit Jankowski, podsędek bielski, rezygnował z urzędu 1583 r. Syn jego Jan, podstarości bielski 1622 r. (Wyr. Lub. 57 v. 135), z Agnieszki Siekluckiej, pozostawił syna Kazimierza (Zap. Lub. 47 f. 269). Kazimierz i Stefan, z województwem podlaskim, podpisali elekcję Jana Kazimierza, a Jakób, z ziemią bielską i Wojciech Kazimierz, z ziemią łomżyńską, obiór króla Michała. W liczbie elektorów Augusta II-go spotykamy: Aleksandra, Joachima i Stefana z ziemi nurskiej, a Stanisława, Wacława i Władysława, z ziemi wiskiej. Elekcję Jana III-go, podpisał z województwem brzesko-litewskim Paweł, a obiór Stanisława Augusta, z tymże województwem: Ignacy i Stanisław, a z ziemią bielską, Łukasz.

Łukasz, sukcesor Maryanny Szczuka 1791 r. (DW. 107 f. 1514). Stanisław, burgrabia zambrowski 1784 r., komornik ziemski łomżyński 1786 r.

Antoni, skarbnik rzeczycki, syn Kazimierza i Katarzyny z Kozłowskich, zawarł 1782 roku ugodę z Madalińskim o Przykory. W 1772 roku zapisał sumę żonie swej, Annie z Mietelskich, córce Andrzeja, miecznika zakroczymskiego i Urszuli z Mrokowskich, a 1784 roku zeznał z nią zapis dożywocia (DW. 89 f. 771; 98 f. 851 i 100 f. 274).

JANKOWSCY h. KUCZA (CIELĄTKOWA) z Jankowic, w powiecie lelowskim. Tomasz z Jankowic, zaświadczył 1399 r. w Lelowie szlachectwo Jana z Bzowa (St. Pr. P. Pom. VII. 1221). Mikołaj, syn Tomasza z Jankowic, na uniwersytecie krakowskim 1415 r.

JANKOWSCY herbu KUSZABA z Jankowic parafialnych, w powiecie radomskim. Właścicielem Woli Jankowskiej, w drugiej połowie XV-go wieku, był Jan Baran h. Kuszaba (Lib. Benef. I f. 334) Córki tegoż Jana Barana z Jankowic: Zuzanna, żona Jana Radzanowskiego i Anna, żona Jana z Gutowa, dopełniły działu dóbr 1471 r. (Rad. Ins. Dec. VI f. 107).

JANKOWSCY h. NOWINA z Jankowa, w powiecie opoczyńskim, której to wsi współwłaścicielem był Jan Jankowski 1508 r., a Mikołaj Jankowski 1577 roku (Paw.). Jan Jankowski, 1546 r. komisarz królewski w Ostrogu (Arch. Sang.) Mikołaj i Jan z Jankowa obecni przy rozgraniczeniu Radzic i Brzozy 1585 roku.

Przecław, podstoli J. Kr. Mości, testamentem spisanym 1653 r. w Krajewie, zapisał 6,000 fi. na kościół w Skrzyńsku. Anna, wdowa po Ottonie Duninie, cześniku łęczyckim, 1699 r.

Zofia z Odrzywolskich, wdowa po Janie Jankowskim, posag swój i prawa do dóbr Odrzywolskich odstąpiła 1686 roku Lipskiemu (Gr. Opocz.). Antoni, Grzegorz i Sebastian, podpisali z województwem sandomierskim, elekcję Augusta II-go.

Antoni v. Franciszek Antoni, syn Wojciecha i Agnieszki Kwaśniewskiej, wojski i regent grodzki opoczyński 1720 r., następnie i pisarz grodzki opoczyński, nieżyjący już 1761 r., ożeniony z Zofią Kietlińską, miał synów: Konstantego, kanonika kijowskiego, archidiakona kurzelowskiego, proboszcza w Sławnie 1761 r. i Józefa, majora regimentu łanowego. Został on stolnikiem radomskim 1750 roku, a chorążym 1757 r. Następnie i generał major wojsk koronnych, komendant fortecy Zamojskiej 1763 roku. Z Aleksandry z Kwaśniewskich, miecznikówny stężyckiej (DW. 108 f. 287), pozostawił trzech synów: Kajetana, Ignacego i Konstantego, z których dwaj pierwsi podpisali z województwem sandomierskim, elekcję Stanisława Augusta. Dopełnili oni działu dóbr ojczystych 1770 roku. Kajetan wziął Janków i Owadów, w opoczyńskim. Ignacy, Chronówek i Wolę Kowalewską, w radomskim, a był też dziedzicem Wolanowa. Konstanty—Strzałków i Zabłocie.

Kajetan, skarbnik radomski 1768 r., a wojski mniejszy 1789 r., zmarł bezżenny.

Ignacy, z chorążego regimentu pieszego gwardii, kapitan regimentu łanowego 1765 r., a pułkownik 1778 r., poseł województwa sandomierskiego 1780 r. (MP.; DW. 85 f. 131 i 96 f. 923), z Ludwiki Chronowskiej, 2-o v. Księżnej Kalikstowej Ponińskiej (DW. 110 f. 1294), pozostawił synów: Józefa, ur. 1781 r. (metr. w Mniszewie) i Antoniego, ur. 1783 r. (metr. w Wolanowie), oraz córki: Teresę i Annę. Obaj bracia legitymowali się ze szlachectwa 1804 roku, ale w metryce Józefa matka nazwana Ludwiką Rudnicką (Quater. IV f. 216 — 218).

Józef, pułkownik b. wojsk polskich, dziedzic Chronówka, zmarł 1847 roku w Radomiu.

Antoni, generał b. wojsk polskich, zginął w zaburzeniach ulicznych w Warszawie 1831 r. Żonaty l-o v. 1816 r. z Zofią (Maryanną?) z Tomkowiczów, zmarłą 1821 r., 2-o v. z Brzezińską, miał z pierwszej żony synów: Heliodora i Józefa, ur. 1817 r. w Sieradzu i córkę Anielę, ur. 1818 r. tamże, żonę Eustachego Ludwika Potkańskiego, a z drugiej, synów: Adama i Ludwika, generała wojsk cesarsko-rosyjskich, wylegitymowanych ze szlachectwa w Królestwie, w pierwszej połowie XIX-go wieku.

Konstanty, chorążyc radomski, kapitan wojsk koronnych i szambelan Stanisława Augusta 1780 r., deputat na Trybunał koronny i kandydat do kasztelanii połanieckiej w tymże roku (MP.), poseł województwa sandomierskiego 1793 roku, z Maryanny de la Magdelaine, córki Józefa, pułkownika wojsk koronnych i Maryanny z Rewlów, pierwszej swej żony, pozostawił córkę Maryannę, żonę Józefa Tomkowicza, szambelana Stanisława Augusta, z którym zeznała zapis dożywocia 1792 r. (DW. 108 f. 287 i 109 f. 843), a z Anny Duninowskiej, drugiej żony, syna Józefa, małoletniego jeszcze 1818 r.

Józef, syn Ignacego, Piotr, syn Stefana, Stanisław, syn Mikołaja, Nikodem, syn Franciszka, Franciszek, syn Jana, Jan, syn Pawła, Leopold, syn Jana, Florian i Jan, synowie Stanisława, Damazy, syn Pawła, Józef, syn Józefa, Julian i Aleksander, synowie Jakóba, Jakób, syn Filipa, udowodnili pochodzenie swoje szlacheckie w Królestwie, w pierwszej połowie XIX-go wieku.

Andrzej Florian, syn Józefa, Jakób i Jan, synowie Tadeusza, wszyscy trzej wnukowie Tomasza, prawnukowie Józefa, dziedzica 1700 roku dóbr Stockiszki, w powiecie trockim, dowiedli szlachectwa 1798 roku, przed Deputacyą Wywodową wileńską.

JANKOWSCY h. OGOŃCZYK z Jankowic, w powiecie łęczyckim, gdzie leży także Jankowo, na którem Jankowscy również dziedziczyli. Jankowice w końcu XIV-go wieku już były w ręku kilkunastu dziedziców.

Florian i Michał w 1394 roku zaświadczyli, z rodu Ogonów, szlachectwo Zieleniewskiego (Łęcz. II. 5049).

Jasiek, syn Michała, 1400 r. Pakosław Jankowski z braćmi, Domasław, bracia Bogusław i Racibor, bracia Piotr i Jan, Wszebor, zięć Przybysławy, Świętosław, Sułek, Żuk, Michał Falibogów, Nasegniew i kilku innych, wymieniają akta łęczyckie z lat 1386 — 1400. Od imion niektórych przybrały nazwę części wsi Jankowic.

Wincenty, syn Bogusława, 1411 r., a Stanisław, syn tegoż, 1424 r. na uniwersytecie krakowskim.

Na Jankowicach-Trojanowych i Domasławowych, dziedziczyli 1576 r. Sebastian i Bernard Pierzchotkowie, Jan Lossotka, Sebastian, syn Andrzeja Lossotki i Jan Wichno, Jankowscy, a na Jankowicach-Pakoszowyeh— Marcin, Piotr, Baltazar, Andrzej, syn Macieja i Bernard Pierzchot, Jankowscy. Lossocina właścicielem był Jan Lossotka Jankowski. Andrzej, syn Macieja Żuka Jankowskiego, dziedzic części Pekawek tamże (Paw.).

Akta grodzkie brzesko-kujawskie wspominają: Jana Jankowskiego z Jankowic 1450 r., Dobiesława 1474 roku, Andrzeja, syna Piotra Jankowskiego, Jakóba i Michała 1477 roku. Łukasz i Andrzej Jankowscy, wprowadzeni do Grochowisk i Izbicy 1555 r. (Gr. Przed. 9 f. 144). Maciej, syn Bartłomieja, ma sprawę w Przedeczu 1556 r. Synowie jego: Stanisław, Tomasz, Wawrzyniec, Grzegorz i Jan (Gr. Przed. 10 f. 26; 36 f. 498; 37 f. 135; 44 f. 130 i 61 f. 123). Andrzej, syn Mikołaja, przyznał dług Bielickiemu 1587 r. Jan, zastawił część Jankowic bratu Andrzejowi 1573 roku, a odstąpił sumę bratu Wojciechowi 1587 r.

Wojciech wprowadzony do części Jankowic 1572 r. (Gr. Przed. 21 f. 382; 22 f. 109; 35 f. 110 i 122).

Jan miał synów: Jakóba, Piotra, Wojciecha, Macieja i Pawła. Jakób kwitował Moraczewskiego 1627 r., Piotr zeznał oblig na Zbijewskiego 1599 r., Wojciech kwitował Ruszkowskiego 1596 r., Maciej zastawił Prosiny 1609 r., a Paweł prawo zastawne na Głęboczek i Strzygi 1624 r. (Gr. Przed. 44 f. 411; 47 f. 280; 56 f. 192; 68 f. 31 i 32). Piotr, z żony Ewy, pozostawił córkę Agnieszkę, żonę Tomasza Błędowskiego 1628 r. i syna Teodora, posiadacza wójtostwa w Rogoźnie, które odstąpił Chwalikowskiemu 1627 r. (Gr. Przed. 69 A f. 81; 68 f. 8 i 69 f. 441 i 465). Paweł zeznał 1618 r. zapis dożywocia z pierwszą żoną, Dorotą z Kuczyckich, a 1631 i 1638 r. z drugą żoną, Ewą z Ogorzelewskich (Gr. Przed. 64 f. 274; 70 f. 223 i 71 f. 108).

Andrzeja, syna Mikołaja, synowie: Wojciech i Mikołaj, procesują się z Osieckim 1617 r. (Gr. Przed. 63 f. 15).

Wawrzyniec zastawił Jankowice bratu Florianowi 1587 r. Mikołaj, syn Wawrzyńca, pozwał Osieckiego 1622 r. (Gr. Przed. 35 f. 125 i 67 f. 453). Baltazar, syn Mikołaja, nabył Krzewie 1604 r. Nie żył w 1609 r., w którym pozostała po nim wdowa, Jadwiga z Krzewskich, odstąpiła te dobra synom: Adamowi i Maciejowi (Gr. Przed. 52 f. 202; 56 f. 85 i 57 f. 327). Jan i Stanisław, synowie Pawła, procesują Wietrzychowskiego 1622 r. (Gr. Przed. 67 f. 131). Wojciech, syn Sebastiana, dziedzic na Pniewie, nabył sumę na Jankowicach-Pakoszowych 1624 roku.

Jakób, żonaty 1631 r. z Jadwigą z Koneckich (Gr. Przed. 68 f. 86; 71 f. 196 i 70 f. 307).

Walenty podpisał z województwem Łęczyckiem, elekcję Jana Kazimierza, a Tomasz, z tymże województwem i Piotr, z województwem brzesko - litewskim, obiór króla Michała. Walenty zeznał 1679 r. oblig na rzecz synów swoich: Jana, Przemysława, Kazimierza, Franciszka i Wojciecha. Wojciech Antoni potwierdził swój testament 1694 r. (Gr. Przed. 78 f. 184 i 81 f. 42).

Tomasz z Jankowic-Pakoszowych, syn Walentego, h. Ogończyk, sprzedał 1644 r. połowę Chazbikowa, w województwie kijowskim, Dąbrowskiemu. Siostry Tomasza: Helena, za Andrzejem Służowskim i Kunegunda, za Janem Szczuką (Gr. Kijow. z 1644 r.).

Stanisław i Jan pisali się z województwem łęczyckim, na elekcję Augusta II-go. Stanisław zeznał 1695 r. zapis na rzecz żony, Zofii z Kwiatkowskich (Gr. Przed. 81 f. 67). Maryanna, córka Ignacego, komornika ziemskiego inowłódzkiego, i Katarzyny Grzybowskiej, żona Jerzego Grodzińskiego 1702 r. (Gr. Łęcz.). Wawrzyniec nabył wójtostwo w Dębnie 1717 r. Józef zapisał 1728 r. sumę na Kamionnie żonie swej, Dorocie z Malskich. Walenty z żoną, Joanną Zaborowską, posesorowie Bab małych 1731 r. Teresa, zamężna Zaborowska 1740 r. (Zs. Gost. z 1731 r. i Gr. Gost. z 1740 r.) Wojciech zeznał 1756 r. zapis dożywocia z żoną, Zofią z Bieganowskich. Tenże sam, czy też inny Wojciech, zeznał takiż zapis 1757 r. żoną, Magdaleną z Wodeckich. Jan, Bartłomiej i Rozalia, dzieci Stanisława, na rzecz, których Magnuski zeznał oblig 1781 r. (Gr. Przed. 83 f. 268; 86 f. 115; 89 f. 398 i 486; 94 f. 194).

Maciej, Andrzej i Ludwik, synowie Macieja, z których dwaj pierwsi odstępują pewną sumę trzeciemu 1745r.

Andrzej z Katarzyny z Różyckich, pozostawił synów: Władysława, Józefa i Ignacego. Spłacają oni dług Rzeszotarskiemu 1766r. (Gr. Przed. 88 f. 182 i 287; 99 f. 459).

Joachim, kanonik krakowski, kustosz katedralny i wikariusz biskupi, senator wolnego miasta Krakowa, umarł 1833 r.

Wojciech, syn Adama, zastawił 1609 roku Jankowo i Poręby Owsianemu (Gr. Przed. 56 f. 187).

Maciej Mikołaj Julian Jankowski (*1801 Szamów), syn Mateusza, dziedzica Szamowa i Marianny Miecznikowskiej, udowodnił pochodzenie swoje szlacheckie w Królestwie, w pierwszej połowie XIX-go wieku.

Antoni, syn Franciszka i Wiktorii Dwernickiej, wnuk Grzegorza i Anny Pakoszewskiej, żonaty był z Magdaleną Wielogórską. Córka jego Maryanna, l-o v. Gryzowska, 2-o v. Romanowiczowa. Synowie zaś: Wojciech i Marcin, wylegitymowani ze szlachectwa 1809 r., w Wydziale Stanów Galicyjskich, Andrzej, ur. 1757 roku, Józef Marcin, ur. 1759 r., Augustyn, ur. 1766 r. i Józef Antoni, chrzczony 1786 r. (metryki w Turce), wylegitymowani tamże 1810 r. Z nich: Józef Marcin, zmarł 1829 r., bezdzietny z żoną, Ludwiką Łobaszewską. Wojciech zmarł 1836 r. w Ułycznem, pozostawiwszy z Katarzyny Siemianowskiej, syna Jana i córki: Józefę Borysławską i Katarzynę Borysławską.

Po Marcinie zaś, zmarłym 1827 r., z dwóch żon: Barbary Sumisławskiej i Apolonii Zborowskiej, zostały dzieci: Jan, Andrzej, Józef, z pierwszej żony, a Kazimierz, Wojciech, Helena, Karol i Karolina bliźnięta, Maryanna i Teresa, z drugiej żony. Tomasz, ożeniony 1813 r. z Barbarą Kondratowiczówną, wdową po Jakóbie Lisikiewiczu (M. D. Wąs.).

Do tych pewno należą: Feliks, pleban w Szmańkowcach, zmarły 1840 r. i Tadeusz, syn księdza gr.-kat. Jana i Anny, ur. w Chodaczkowie, który zaślubił 1853 r. w Szmańkowcach Rozalię Gumińską. Maria, siostra Tadeusza, żona Józefa Borzemskiego z Majdanu (metr. w Czortkowie).

Mateusz z synem Janem, syn Stefana, Jan, Stanisław, Tadeusz i Franciszek z synami: Józefem, Kazimierzem, Wacławem i Dominikiem, synowie Tomasza, wszyscy zaś wnukowie Antoniego, prawnukowie Michała, 1715 roku dziedzica dóbr Poniewicze i Dołgi, w powiecie kowieńskim, dowiedli szlachectwa 1805 r., przed Deputacją Wywodową wileńską.

JANKOWSCY h. PORAJ z Jankowa (dawniej często zwanego Niankowem), w powiecie gnieźnieńskim.

Mikołaj, Bodzanta i Jakób, synowie Bodzanty z Wrześni, sprzedali 1317 roku części swoje na Jankowie i Wełnie, bratu rodzonemu, komesowi Bogufałowi. Synami tego Bogufała będą: Bodzanta, biskup krakowski 1348r. zmarły w Kielcach 1366 r., Tomasz i Stefan. Tomasz, bowiem, syn Bogufała, syna Bodzanty, nabył część Szczepli 1329 r., a Biskup Bodzanta, w liście pisanym do bratanka swego, syna Tomasza, wymienia braci: Tomasza i Stefana, i szwagra, Piotra Litwina, oraz wzmiankuje, iż majątek ich ojczysty Bierzglin, który zastawili na wykup z niewoli Andrzeja, stryja biskupa, wykupiony przez biskupa, wziął działem Tomasz.

Tego ostatniego syn Jan, urodzony ze Świętosławy, dziedzic na Jankowie i nabytej przez siebie Górce, ze szremskiego, kasztelan kaliski 1366 r., którego pieczęcie z 1377, 1382 i 1383 r., przedstawiają herb Poraj, pozostawił synów: Bodzantę, kustosza poznańskiego 1390 r., Bogufała i Dobiesława, piszących się z Jankowa i z Górki (KWP. i Leksz.).

Dobiesław z Jankowa, na sądach w Gnieźnie 1399 r. (Leksz.), podsędek gnieźnieński 1419 r. i kaliski 1423 r.

Bodzanta, kanonik gnieźnieński 1432 r. (Kor.) i łęczycki 1440 r. Brat jego Piotr 1432 r. (Kor.).

Piotr Jankowski z Nidomia, ręczy 1436 r. za kapitułę gnieźnieńską. Piotr Nidomski i Jan Jankowski, świadczą 1450 r., że sprzedali dawniej plac w Gnieźnie, zwany Florencja, Maciejowi, kanonikowi gnieźnieńskiemu. Jakób świadczy w Poznaniu 1516 r.

Łukasz, dziedzic Psarskiego, żonaty 1550 r. z Ostrorożanką. Łukasz, kanonik poznański 1526 r. (Pis. Dz. Pol. IX). Marcin, współdziedzic Jankowa 1550 roku (Paw.). Andrzej Jankowski, umarł 1565 r., pochowany w Ceradzu (Łuk.). Paweł, wikariusz w Gidlach 1621 r. Krzysztof i Kazimierz, podpisali z województwem kaliskim, elekcję króla Michała.

Bogumił, syn Szymona, Jan, Julian i Romuald, synowie Wincentego, i Antoni, syn Ludwika, legitymowali się ze szlachectwa w Królestwie, w pierwszej połowie XIX-go wieku.

Jan i Ignacy, synowie Bartłomieja, Adam z synami: Ignacym i Wincentym, i Stanisław z synami: Michałem, Antonim i Stanisławem, synowie Michała, wszyscy czterej wnukowie Tomasza, prawnukowie Kazimierza, 1714 r. dziedzica Wołejkowicz, w powiecie oszmiańskim, dowiedli szlachectwa 1819 roku, przed Deputacją Wywodową wileńską.

JANKOWSCY h. RAWICZ z Jankowic, w powiecie radomskim, nieopodal Szydłowca. Wit, dziedzic Jankowic, kasztelan połaniecki 1348 r. Synami jego być mogli: Goworek z Jankowic 1339 r. i Grot z Jankowic 1349 r.

Grot z Jankowic, kasztelan połaniecki 1401 r., kasztelan małogoski 1413 r. Synowie jego: Świętosław w latach 1403 — 1411, a Prandota 1411 r. na uniwersytecie krakowskim. Również jego synami byli pewnie: Rafał z Jankowic, h. Rawa, świadek 1415 r. i Grotek z Jankowic 1429 r. (KDM.; KKKr. i Helc. II). Tenże Grotek, dworzanin królewski, 1442 roku w Budzie. Grot z Jankowic, zabezpieczył posag żonie Elżbiecie 1451 r. (M. 10 f. 75), był tegoż roku burgrabią krakowskim (Hele. II).

Krystyn i Sylwester Jankowscy, dziedzice na Jankowicach, Wysokiej, etc, w drugiej połowie XV w. Krystyn był marszałkiem dworu kardynała Oleśnickiego (Dł. Lib. Ben.).

JANKOWSCY h. STRZEMIĘ [str.213] z Jankowic v. Janikowic, w powiecie proszowskim Mikołaj z Jankowic, syn Jana, dowiódł swego szlachectwa 1413 roku w Krakowie. Dobiesław, świadczy Mikołajowi ze Świeborowic w Krakowie 1450 roku (St. Pr. P. Pom. VII. 219 i 945).

Akta krakowskie z końca XIV-go wieku wymieniają kilkunastu dziedziców Jankowic: Jasiek z Jankowic, nabył od synowca Dobka, część Jankowic 1389 r. Dorota Dobkowa z Jankowic sprzedała 1414 r. część Gór i Polikna. Jan i Dobiesław synowie Dobka z Jankowic, obowiązują się 1432 r, płacić pewną sumę matce swej, Katarzynie ze Zbylitowic (St. Pr. P. Pom. VIII. i Hele. II).

Stefan z Jaśkiem, świadczą 1379 r. Błażej, syn Stefana, pleban z Sącza, zapisał się 1400 r. na uniwersytet krakowski, a 1411 r. jest archidiakonem katedralnym krakowskim. Stasiek i Mikołaj, synowie Myślibora, mają sprawy w latach 1382 — 1388. Jasiek jest dziedzicem części Donatkowic i stąd zwany Donatem 1388 r.

Stanisław i Marcin, bracia,. 1399 r. Piotr ma spłacić 1434 r. 10 sztuk bydła bratankowi swemu Piotrowi, dawniej dziedzicowi części Czudzinowic. Mikołaj, syn Piotra, 1442 roku na uniwersytecie krakowskim.

Jakób, żonaty z Barbarą Kozłowską 1528 roku (Prot. Inscr. Terr. Crac. 4 f. 11).

Część tych Jankowic należała w końcu XIV-go wieku także do Półkoziców z Trzewlina i Więckowic, którzy czasem pisali się z Jankowic.

JANKOWSCY z Jankowic, w powiecie poznańskim. Akta poznańskie wspominają o Mikołaju z Jankowic 1391 r., o Marcinie 1393 r. i o Kuszu 1394 roku (Leksz.).

Jan Jankowski świadczy 1475 r. w konsystorzu poznańskim. Andrzej wraz z Białośliwskiemi, pozwał 1522 r. zabójców Nienińskiego (A. Capit. Posn.) Jan był na wojnie wołoskiej 1511 roku.

JANKOWSCY z Wielkiego Jankowa, w powiecie kaliskim. „Strenuus" Przedbor z Jankowa, ma sprawę w Kaliszu 1414 r. Wincenty Jankowski ręczy 1497 r. za Nowomiejskiemi. Piotr z Wielkiego Jankowa i Rambczyna, na wyprawie wołoskiej 1497 r. Tomasza wyprawiła na wojnę turecką Denowska 1498 r. (St. Pr. P. Pom. VII. 233, 440 i 621).

JANKOWSCY z Jankowa, w powiecie kościańskim. Adam i Przecław Jankowscy, świadczą w Kościanie 1394 i 1395 r. (Leksz,). Dethmar Jankowski, dziedzic Jankowa w diecezji gnieźnieńskiej 1417 r. (Pom. Dz. W. Śr. XVI).

JANKOWSCY z Janikowie i Tomina, w powiecie sandomierskim. Mikołaj Jankowski, właściciel powyższych wsi 1508 r. (Paw.).

JANKOWSCY z Jankowic, w ziemi przemyskiej. Patrz Ptaczek.

JANKOWSCY w ziemi halickiej. Jan Jankowski, rządca, wojewoda Rohatyński 1437 r., wraz z żoną, Barbarą z Putatyniec, zamienili 1440 r. Tyśmieniczany i Wołoszów na Pakoszew v. Pokoszowce z Chłopskim i dopłacili mu 40 grzywien. Święszek Jankowski z Podwińska 1441 r., a Marcin 1494 r., świadczą we Lwowie.

Andrzej Jankowski, ma sprawę 1503 r. o konie z Zamiechowskim (AGZ.). Michał, sędzia ziemski halicki 1557 r., wziął od Sieniawskich w długu wieś Januszków 1569 r. Tomasz i Krzysztof, na popisie ziemi lwowskiej, stawiają po jednym koniu 1651 roku.

JANKOWSCY z Jankowic, w powiecie rawskim, których właścicielami byli 1579 r. Mikołaj i Jakób (Paw.).

JANKOWSCY z Jankowic, w powiecie Szadkowskim. Dersław świadczy w Sieradzu 1425 r. Mirosław, syn Dersława, 1416 r. na uniwersytecie krakowskim. Maciej z Jankowic, nabył 1476 r. część Grzegorzewki tamże od Mikołaja z Wiechucic (Zs. Sier. 9 f. 57; Gr. Sier. 18 f, 7). W 1552 r. wymieniają regestra poborowe drobnych dziedziców pięciu (Paw.).

JANKOWSCY różni. Mikołaj Jankowski, sołtys z Domaradza 1570 r., które to sołectwo dostał od Herburta, biskupa przemyskiego. Syn jego Jan, odsądzony od posesji 1599 r. Stefan i Michał, synowie Stanisława, sprzedali 1629 r. Bystrzejowskiemu Ulanice i Weszmuntów (Zap. Lub. 32 f. 234). Tenże Stefan, syn Stanisława, zeznał 1631 r. zapis dożywocia z żoną, Zofią z Zawiszów, a wspólnie z drugą żoną, Ewą z Kociszewskich, sprzedał 1644 r. część Kociszewa Zamojskiemu (Perp. Czers. 8 f. 539 i 10 f. 491).

Anna z Palczewskich, żona Jana Jankowskiego, kwituje 1616 roku brata z odbioru posagu. Maryanna, córka Wojciecha, za Andrzejem Mirowskim, 1659 roku. Paweł, żonaty z Maryanną z Łuszczewskich 1654 r. Mikołaj, żonaty z Anną z Gozlińskich 1676 r. Przecław, syn Arnolfa, zeznał 1641 r. zapis dożywocia z żoną, Krystyną z Głoskowskich. Remigian, syn Adama, zabezpieczył 1653 roku posag żonie, Agnieszce ze Śniadkowskich (Perp. Czers. 5 f. 181; 10 f. 283; 11 f. 591 i 681; 12 f. 128 i 13 f. 470).

Kazimierz, żonaty z Krystyną z Kępickich 1714 r. Piotr, syn Aleksandra i Anny z Bystrzyckich, w swoim, matki, brata Jana i siostry Maryanny imieniu, kwituje 1720 r. Romanowiczów z procesu, o dobra Wilka (Perp. Czers. 18 f. 155 i 19 f. 24).

Helena, córka Mikołaja, komornika krakowskiego i Katarzyny z Głowackich, za Michałem Chreptowiczem, skarbnikiem grodzieńskim, 1793 r. (DW. 61 f. 849). Adam, syn Fabiana, kwitował Renarda 1756 r. (DW. 80 f. 86). Maryanna z Karczewskich, córka Kaspra i Łucji ze Strupiechowskich, żona Stanisława Jankowskiego, sprzedała 1772 r. część dóbr Chrapy (DW. 89 f. 495). 

Mikołaj, kapitan wojsk koronnych 1781 r. Stanisław, chorąży sanocki 1793 r. radca departamentu siedleckiego 1816 r. Synowie jego: Ignacy, oficer b. wojsk polskich, ranny pod Witebskiem i pod Lipskiem, umarł 1816 r., mając lat 28. Wincenty, wzięty do niewoli w powrocie z Moskwy, umarł w niewoli w dziewiętnastym roku życia. 

Jakób, syn Alojzego, nabył 1795 r. część wsi Skłoda (DW. 110 f. 1166). Łukasz, stronnik Augusta III-go, głosował za nim 1733 roku (Oblig. Warsz 49 f. 609).

Wojciech Jankowski, syn Wojciecha, komornik ziemski błoński i burgrabia warszawski 1714 r., żonaty z Konstancją Grzegorzewską, pozostawił syna Kazimierza, który w 1721 r. sprzedał część swoją dóbr Otrembusy Tchórzewskiemu (DW. 62 f. 443 i 917; 64 f. 250).

Stanisław, ur. 1745 r. (metr. w Świrze), syn Mikołaja i Anny z Pietkiewiczów, dziedzic części Uhruska 1778 r., zeznał 1790 r. zapis dożywocia z żoną Maryanną, córką Jana i Rozalii z Dybowskich, małżonków Szaławów. Brat jego Łukasz, ur. 1765 r. (metr. w Krasnymstawie), legitymował się ze szlachectwa z nim razem 1804 r. w Galicyi zachodniej (Quater. VIII f. 52; DW. 106 f. 620).

Franciszek, syn Krzysztofa, nabył 1768 r. część Skolimowa od Rudnickiego. Jacek, syn Łukasza, nabył 1761 r. część Skolimowa od siostry swej Agnieszki Raczyńskiej. Syn jego, Antoni Fabian, urodzony 1750 r. z Maryanny Radzikowskiej (metr. w Mordach), dowiódł szlachectwa razem z Franciszkiem 1804 r. (Quater. VIII f. 113 i 114).

Jakób, burgrabia grodzki warszawski, syn Jakóba, nabył 1790 r. część dóbr Czaple od Jasieńskiego. Jakób, żonaty 1793 r. z Barbarą Frankowską, córką Jana i Maryanny z Izdebskich (DW. 106 f. 1345 i 109 f. 518).

Krzysztof otrzymał w 1662 r. konsens królewski, na odstąpienie wójtostwa w Starym Jeżowie Annie ze Skrzyńca Jankowskiej. Ta Anna ze Skrzyńca Dzierżkówna, była żoną Sebastiana, a Krzysztof był jej synem i w 1677 r. dziedziczył na Skrzyńcu. Rafał, żonaty 1671 r. z Justyną z Jelińskich, l-o v. Obrębską.

Kazimierz, towarzysz roty husarskiej 1674 r. (Zap. Lub. 56 f. 338 i AGZ. X 4348, 4838 i 5434). 

Jakób na Wołyniu, procesuje się z Prusinowskimi 1603 roku, a Paweł z Garnyszem 1636 r. Katarzyna z Jankowskich, córka Pawła, żona Floriana Potockiego 1686 r. (Woł. 1 f. 1072; VI B f. 245 i IX f. 587). N., podstarości rohatyński 1437 r. (Kwiat.).

Adama testament z grodu orszańskiego wpisany do grodu łuckiego 1619 roku. Wdowa po nim, Polonia Hawryłówna Bronnicka, kwitowała tegoż roku Bukowieckiego z rzeczy i pocztu po mężu. Synowie ich, zapewne Jan i Adam, kwitowali 1622 r. Bronnickiego z posagu i wyprawy matki. Jan, ożeniony z Anną Hawryłówna Bronnicka 1631 r., a Adam, z Zofią Jeziorkowską 1624 r. (Gr. i Zs. Łuckie; Teka W. Rulikowskiego). Jakób Ignacy, kanonik kamieniecki 1669 r. (Gr. Kamieniec).

Michał, skarbnik nowogrodzki 1646 r. Paweł Władysław, miecznik kijowski 1670 r. Na tego Pawła i brata jego Michała, wyrobiła banicyę 1672 r. Katarzyna Wieczanówna, l-ov. Stanisławowa Jankowska, 2-ov. ks. Stefanowa Szujska (Kniaź.).

Jadwiga, za Aleksandrem Bembnowskim 1642 r. (Kij. V f. 998). Teodora v. Helena z Czołhańskich, wdowa po świeżo zamordowanym Teodorze Jankowskim, z synem jedynym Benedyktem i córkami: Maryanna, żoną Antoniego Wołkowskiego i Heleną, podała 1659 r. w grodzie owruckim, skargę na Chodakowskich i Synhajewskich o ten mord (Arch. I. Z. Ros. IV. 1 i Kij. VIII f. 83). Franciszek, pisarz grodzki żydaczowski 1715 r. Ń., Podczaszy parnawski 1738 r. Grzegorz, viceregent sądowy kijowski 1734 r.

Wawrzyniec 1635 r., a Krzysztof 1672 r. w Chełmie, Feliks Józef, pleban w Dubnie, zeznał 1684 r. zapisy na kościół i cerkiew w Chełmie.

Bazyli Stanisławowicz Jankowski, ziemianin witebski, z żoną, Dorotą ze Śliwowskich, procesuje Pypków o najazd Żogałowa w latach 1623— 1632. Jerzy v. Jegor Stanisławowicz, ziemianin 1639 r. i woźny generalny witebski 1641 roku, ożeniony z Anną Chomińską, testamentem z 1691 r. zapisał place i domy w Witebsku i sumy różne kościołowi Farnemu, gdzie rodzice leżą, Jezuitom, Dominikanom i Bernardynom. Andrzej z żoną, Zenobią z Jakowik, wzięli 1671 r. w zastaw część w Oboli Kupninie (Ist. Jur. Mat. XXI i XXVI).

Niżej wymienieni liczni Jankowscy, legitymowali się ze szlachectwa w guberni podolskiej. Herb ich jest mi nieznany. Wawrzyniec z synami: Aleksandrem i Mikołajem, syn Jana; Fortunat Ignacy z synami: Gwidonem i Janem, Michał, Jakób z synem Stanisławem, Paweł z synami: Józefem, Aleksandrem i Janem, i Mikołaj z synami: Dionizym, Michałem, Julianem i Janem, synowie Andrzeja; Daniel z synem Leonem, syn Bazylego, a wszyscy wnukowie Aleksandra, prawnukowie Stanisława, w. 1856 i 1873 r.

Aleksander i Feliks Roman, synowie Macieja, wnuki Wojciecha, prawnuki Samuela, syna Stanisława i Teodor Karol z synami: Franciszkiem i Janem, synowie Jana, wnuki Samuela, prawnuki Stanisława, 1862 r., a Tadeusz, Jan i Cyryl Henryk, synowie powyższego Aleksandra, syna Macieja, i Piotr i Teofil, synowie powyższego Jana, syna Karola, w latach 1874 —1887.

Józef Antoni z synem Aleksandrem, syn Franciszka, wnuk Józefa, prawnuk Stanisława, praprawnuk Michała, w 1837 r., a Włodzimierz, syn Józefa Antoniego, w 1841 r.

Michał Hieronim z synem Edwardem, syn Józefa, wnuk Antoniego, w 1841 roku.

Mikołaj, Wincenty, Augustyn, Wiktor i Feliks, synowie Hilarego; Honorat, Ludwik,. Eustachy i Julian, synowie Hipolita, a wszyscy wnuki Wojciecha, prawnuki Stanisława, w 1848 roku. Włodzimierz zaś i Antoni, synowie Mikołaja, i Gustaw i Modest z synem Julianem, synowie Eustachego, w latach 1879 — 1894.

Adam, syn Tomasza, wnuk Macieja, prawnuk Antoniego, w 1848 r. (Spis.).

Jan Urban, proboszcz w Czerniakowie 1820 r., opiekun bratanka swego, syna Marcina i Józefy ze Skąmpskich, w powiecie Szadkowskim. Franciszek, dziedzic Sulej, w kaliskim, ur. 1793 r., zmarł 1894 r., pozostawiając wdowę Annę z Kochanowskich. Piotr, major b. wojsk polskich, ur. 1785 r., zmarł 1857 roku. Marcin, Tomasz i Teofil 1824 r., a Apolinary 1829 r., oficerowie b. wojsk polskich. Jan, syn Teodora i Maryi z hr. Ostrorogów, zaślubił 1902 r. Eugenię Mielżyńską. Wacław, dziedzic Makowa, w płockim, a Tomasz, dziedzic Ostrowa, w lubelskim, 1902 roku. Ludwika, marszałka kaniowskiego, zmarłego 1882 roku, żonatego z dwoma Steckimi, z pierwszej — córka Podhorodeńska, ż drugiej syn Ludwik.

[s.217] JANKOWSKI Andrzej, przez 13 lat wikary zasławski, umarł w 1615 r. Na nagrobku jego u Dominikanów w Krakowie, herb przedstawia Łódź z krzyżem (może Korab'?).

JANKOWSKI Kazimierz, towarzysz pancerny, otrzymał szlachectwo na sejmie 1673 roku (V. L.).

JANKOWSKI Felicjan, neofita, otrzymał szlachectwo na sejmie 1764 roku (V. L.).